Komunisti Cam, apo komunisti Ham-ham

Komunisti Cam, apo komunisti Ham-ham:
E djathta duhet të përmbushë misionin, fund tranzicionit dhe futjen e Shqipërisë në Europë një premtim ky i kahershëm e pikërisht më vitin 1992, me fitoren e madhe plebishitare.E djathta duhet të fitojë në Qershorë, si nevoj e ndryshimit të së majtës të rinovimit të saj, të kërkimit të ndjesës publike për krime e diktaturës, për largimin nga e majta e njerëzve të inkriminiar me të kaluarën, për rinovimin e saj me njerëz të ndershem e një brez të ri elitesh të së majtës.E djathta duhet të fitojë për kthimin e pronën tek i zot dhe dëlirjen e administratës nga mëkatarët. E djathta duhet të fitojë për garantimin e tregut të lirë, garantimin e politikës perendimore, stabilitetit rajonal.E djathta duhet të fitoj për t’i dhënë fund nacionalizmit primitiv.
Ka qenë shumë e vështirë këto dy dekada, si për partitë e mëdha dhe më vështirë akoma për partitë e vogla të djathta që të përmbushnin programin e tyre për të cilën janë krijuara, për vetë faktin se cobëzat e programeve të djathta janë shtrirë në një gjerësi partishë, madje dhe shoqatash dhe gupeve të interesit.
Mirësisht në Shqipëri për gjatë gjithë këtyre viteve nuk ka patur një të djathtë me tendenca estreme, madje dhe Partia e të Drejtave të Mohuara, që është parti e të përndjekurve politikë dhe vetë shoqatat e të përndjekurve nuk janë përshkruar nga senci i hakmarrjes dhe kjo është një ogurë për shqiptarët dhe vetë politikën.
Ajo që e ka dëmtuar të djathtën është fakti i coptëzimit të saj dhe ky ka ardhur si shkak i një politike hije, që kanë luajtur strukturat e vjetra të diktaturës e pikërisht sigurimi i shtetit dhe për vetë faktin se partia e djathtë PD, ishte parti popullore dhe duhe që të djathtët tradicional të përndjekurit të mos kishin vëmendjen e duhur.
Por në këtë rrugëtim të shkurtër të demokracisë teje të brisht, sigurishtë që është bërë shumë, krahasuar me skëterrën nga dolën shqiptarë, nga mjerimi, izolimi, mungesa e lirisë dhe hakmarrja politike përtej të imagjinueshmes.
Sigurisht, që Shteti mori një formë të re nga regjim në demokraci e ndonse me orvajtjet e saj progresi është arritur në aspektin e lirive, fjalës së lirë, mirëqenies, infrastrukturës, legjislacionit, arsimit (kryesisht privat), sistemit të drejtësisë dhe institucioneve të tjera që tashmë në tërsi janë në një lamë të gjerë demokratik.
Ajo që nuk shkon është fakti se konservatorët e diktaturës ende mendojnë për lavdinë e tyre të rikthimit në pushtetin apsulut dhe për gjatë këtyre viteve kanë shpenzuar shumë energji për të restauruar të shkuarën, heronjtë e rremë dhe madje kanë shfaqur hapur tendencat e urrejtjes për të përndjekurit.
Përtej kësaj, ata ende nuk kanë publikishtë një ndjesë për krime që ka bërë partia e diktatorit dhe me keq akoma ata me demagogji u kundërvihen atyre, duke përdorur të perndjekurit si karrem demokratik në sy të perendimit dhe institucioneve ndërkomtare.
Retrospektiva e socialistëve në këto dy dekada ka sjellë në memorjen e shqiptarve trama të pa shoqe për shoqërinë shqiptare për vetë demokracinë, sigurinë e jetë dhe të mirave materjale dhe në cdo moment të dobët ata kanë përdorur revolucionin bolshevik për të marrë pushtetin përtej interesava të shqiptarve.
Rasti i 1997, ishte një kryengritje tipike komuniste ku rrebelimi kaloj cdo parashikim dhe madje pertej të imagjinueshmes, sa armët e diktaturës ranë në duar të shqiptarve dhe të grupeve kriminale dhe statistikat e kohës rregjistruan mbi 3000 të vrarë, shkatrrimt në masën 80% të institucioneve shtetrore dhe pasoja të pariparueshme sa dhe sot vazhdonë të ndihen, përsa i përket krimi dhe pasigurisë.
Një situartë të tillë e kemi parë dhe në ngjarje të tjera, si ajo e Gërdecit apo ngjarja e famshme 21 Janarit, ku u sulmuna Kryeministria si një provë e gjallë që ende të majtët nuk kanë ndryshuar nga mënyra e ardhjes në pushtet dhe ende ata besojnë te dhuna.
Në një formë tjetër u përdorë dhe protesta e 7 Prillit nga një segmet tjetër i majtë dhe madje dhe më keq nga një grup me tipare tipike komuniste ekstremiste dhe ky është dhe rreziku kryesore tek e majta shqiptare, ndryshe nga të djathtët në tërsi që demonstrojnë paqe.
Ekstremizmi ka gati më shumë se një vitë që ka filluar të shti rrënjë në Shqipëri dhe është shfaqur me mënyra të ndryshme dhe me tipare të shpërdoruara, provokative dhe madje në raste të vecanta ka qenë teje primitiv.

Një tipar të tillë e kanë patur eksponent tipik komunist që kanë provokuar hapur me cinizma kombëtar të tipit darvinist dhe kohët e fundit ka hyrë në lojë dhe një komunist Cam që ka ardhur në krye të camve si deputet i partisë së diktatorit dhe kohët e fundit ka shfaqur hapur cinizwm, provokacionin, primitizmin, patriotin e shtirur në sy të shqiptarve. Në radhë të parë ai kalon mbi gjithcka për një grushtë vota dhe në radhë të dytë bënë planëprishësin brenda të djathtës dhe në sy të opinionit rajonal e ndërkomtarë.
Komunisti Cama, apo komunisti Ham-ham që vjënë nga një “sekt”  i së majtës kërkojnë me cdo kushtë të dëmrojnë vetë demokracinë, tiparët e shtetit tonë, vlerat e arritura dhe përtej kësaj, kërkojnë që ti paraprijnë një rreziku tjetër në qershorë të destabilitetit të vendit dhe kwtw fatkeqsisht e bwnw nw emwr te flamurit kombwtarw.
Të gjitha këto indicje kanë si qëllim, dobwsimin e Shtetit në tërë aspektet për një klimë të përshtatshme destabilizimi në rast humbjesh nw zgjedhjet e Qershorit, madje edhe në qytet ekstremistë të së majtës betohen për forcë për të hapur panik e klimë jo të përshtatshme zgjedhore.
E djathta e ka tashmë formulën. Unifikimi i programeve dhe bashkimi si një e tërw për të shpëtuar vendin nga imagjinata djallëzore e ish- sigurimit të shtetit dhe lidër ekstremist.
Nga Ilir Vata

Aktorët e 97; më 7 prillë, gati për të marrë pushtetin me dhunë

Mundesia e fundit per te marre pushtetin me force.Aktorët e 97; më 7 prillë, gati për të marrë pushtetin me dhunë

A do të arrinë socialistët të rikthjenë 1997, para se të hynë në zgjedhje apo po i paraprinë situatës paszgjedhore? Pasi programi i tyre nuk është i besueshëm dhe nuk thotë asgjë, pasi ata nuk kanë ndryshuar nga partia e diktatorit, sepse mbartin të njëjtën filozofi dhe urrejtje ndaj perendimit, tregut të lirë, pronës dhe të përndjekurve politikë. Socialistët janë largë ndjesës së munga për krime e komunizmit dhe vizionit të një shoqërie moderne. Ata kanë frikë nga dose, transparenca, shoqëria e hapur. Ata kanë frikë nga vota. Ata besojnë te sigurimi i shtetit të diktaturës dhe vazhdojnë ta mbajnë aktivë, pikërishtë për këtë ditë ogurzezë.

Trazirat e vitit 1997
Skenari ogurzi i socialistve dhe në tërsi i bllokut të majtë, që vijnë nga partia e diktatorit, ish-pushtetarët e saj dhe të sigurimit të shtetit, kanë ende në memorjen e tyre marrjen e pushtetit me dhunë, ndonse kanë mbetur pak muaj për t’u përballur me votuesit shqiptarë.
Tentativat e opozitës për të rrëzuar pushtetin me forcë është modeli tipik komunistë, ndonse pretendohet se janë rinovuar, por parë në këndin e gjerë ata janë të pandryshueshëm sepse ende nuk kanë kërkuar ndjesë për krimet që kanë bërë vetë apo nga familjarët e tyre gjatë kohës së diktaturës.
Rinovimi i socialistve lenë për të dëshiruar, pasi po përpiqen me të gjitha mënyrat për rifutjen në politikë të brezit të tretë të përsekutorve dhe më keq akoma ende në drejtimin e PS-së janë ish- ministrant e diktaturës.
Por në këtë grupim të së majtës konservatore janë dhe dy pinjollët e KLD, që pasi lanë në gjendje të mjerueshme sistemin e drejtësisë, bënë nga një parti secili për të përmbushur misionin e kahershëm të prindve të tyre dhe të vetëvetës.
Fakti se Topi nuk firmosi ligjin për lustracionin tregonë më së miri se ai i ka shërbyer diktaturës në mënyrën me të bindur dhe dikushë e futi në politikë më 1996, për të kryer këtë shërbim ogurzi, vrasjen e demokracisë me mjete tipike komuniste.
Pra nuk është vetëm Rama, Ai që ndërmerr nisma të revolucionit bolshevik, por Topi, Spahia dhe disa ideatorë të revolucionit të 97, janë skenaritët ogurzi që duan dhe një herë të shkatrrojnë vendin dhe këto pak të mira që janë arritur deri më sot dhe kjo ka një spjegim, ata kanë frikë nga vota popullore.


Rrebelimi i shqiptarve 1997
Gjatë gjithë këtyre viteve nuk e kemi parë opozitën të bëjë qoftë dhe një miting të vetëm për nevoja qytetare, por të gjitha protestat kanë patur vetëm një qëllim, marrjen e pushtetit me dhunë jashtë cdo principi demokratik dhe kundër cdo vlere të kushtetutshmërisë.
Edhe skenari i tërheqjes së Metës pak ditë para lajmërimit të protestës popullore të 7 prillit është pjesë e qëllimit e ish-komunistve për të bërë të mundur misionin e tyre, rrëzimin e Berishës para zgjedhjeve sepse ata janë të bindur se blloku i djathtë është fitues më 23 qershorë dhe gjithashtu ata druhen nga tendenca që aleatët e Berishës kanë drejtë të djathtës perendimore.
Pasi dihet së shumë nga partitë aleate janë për kthimin e pronave tek i zoti dhe hapja e dosjeve të bashkëpuntorve të sigurimit të shtetit dhe më e rëndësishmja verifikimi i mbivendosjes së pronave dhe ato të përfituara në mënyre të paligjshme.
Sigurisht, mandati i tretë i të djathtës do të bëjë që ata të humbasin pronat e marrë në kundështim me ligjin, si dhe me ligjin e lustracionit shumica e tyre dalin nga politika dhe administrimi publik dhe është e kuptueshme përgjegjësia e tyre politike për ta marrë pushtetin me dhunë.
Nxitja e këti skenari nga politikani grek lenë për të kuptuar se ashtu sic edhe trazirat e 1997, patën ndikim nga disa politikanë grek, skenari ka të njëjtin boshtë dhe qëllim, madje dhe autorët kryesorë të 97, janë shpërndarë ca të PS, ca të Aleanca e ekstremistit tipik komunist dhe nxitës i provokimeve nacionalistë, ca të FRD e Topit dhe ca të Gjinushi.

Pra kemi të gjithë akotorët e mundëshëm për të trazuar Shqipërinë, si për qëllime pushteti ashtu dhe për orekse primitive rajonale që kohët e fundit kaluan cdo parashikim, gjë e cila do të rrënoj të ardhmen e shqiptarve, demokracin e brishtë dhe stabilitetin në Rajon.
Këto lloij politikanësh spiunë të sigurimit të shtetit, provokatorë dhe shërbëtorë të së keqes duhet të përballen me ligjin, filluar nga ai i lustracionit, dhe më kryesori i shërbimeve të huaja pasi në politikën e majtë janë dhjetra agjent të UDBS e më gjër dhe janë rrezik jo vetëm për Shqipërinë por për të gjithë rajonin.
Kohët e fundit ndikimi Rus dhe ai Serb ka shtrirë terren në Shqipëri, madje dhe të njerëzit e qeverisë Berisha, pasi mos të harrojmë se vetëm njëri nga gjeneralët e 1997 është sot në anën e Berishës dhe Ministër i Mbrojtjes dhe ka gjasa që me 7 prillë të jetë në anën e nekomunistve që duan pushtetin me dhunë.
Nga Ilir Vata

41.339177
19.752967

Meta, shpëtoi LSI-në dhe lënë në opozitë Ramën.

Meta, shpëtoi LSI-në dhe lënë në opozitë Ramën.:
Meta, shpëtoi LSI-në dhe lënë në opozitë Ramën.



E djathta shpëtojë nga Meta, por dhe shqiptarët nga Rama, pasi ishtë lëvizja e artë në politikë për të djathtë dhe një shanës i ri për të parë dhe një herë të djathtën e bashkuar, kundër nekomunizmit dhe përsekutorve tanë. Këto zgjedhje do t’i ngjajnë më shumë një referendumi, ku do të ndahet njëherë e mirë me kë janë shqiptarët me nekomonistët dhe persekutorët, apo me Europën dhe demokracinë.

Politika hyri në një fazë të re dhe një herazi në një reaksion aktivë e teje interesant përsa i përket pozicionimit në duelin e zgjedhjeve të qërshorit  dhe njëherazi dha shenjat e një pozicionimi real të së majtës dhe të djathtës.

Përballja e politikës në një kënd të tillë vëzhgimi të rikthenë në kohë në përballjën e shqiptarve me rrëzimin e diktaturës në mars të vitin 1992, ku shqiptarët shprehën në shumicë rrëzimin e atij sistemi gjakatarë e mizorë.

Koha rikthenë të njëjtin skenarë sërisht, për vetë faktin se më shumë se dy dekada politika ka qenë e lidhur me zinxhirin e së shkuarës dhe energjitë për të restauruar një sistem të ngjashëm me të kaluarën kanë qenë maksimale dhe kjo bëri që vendi ynë të kishte një shtet të c’përqëndruar, të miksuar me formë të deformuar që më shumë egzistonë në kuptimin formal.

Kuptimi i shtetit me kokë nga e shkuara solli si nevojë përpalljen e hershme të fillim viteve të demokracisë, përballja e të majtës me të djathtën dhe kjo në një farë mënyre është pyetja popullore. A do të vazhdojmë të mbajmë në pushtet partinë e diktatorit dhe të bitë e tyre, apo do të besojmë te demokracia?

Mbase është një nevojë referendumi për ta pytur sovranin se mos vallë ky lloi shteti që janë përpjekur të na servirin politikanë është i duhuri, apo duhet të shohim një formë shteti tjetër të ndryshuar në formë, duke sjellë dy dhomshin në parlament dhe zgjedhjen e presidentit nga populli?.

Këto zbrazdësi bënë që institucionet shtetërore të mos funksiononin si institucione demokratike, por si institucione të drejtuar nga fituesi, duke prekur vetë zinxhirin e artë të demokracisë e duke e shëndërruar atë në një zinxhirë të vjetër pushteti të ngjashëm me neodiktaturat.

Gjatë këtyre viteve u dëmtuan liritë themelore të shqiptarve, prona që dhe sot ajo mbahet peng e formatimit tipik komunistë, duke qënë dhe mundësia e vetme e babëzisë pushtetarë për të përfituar në maksimum në mënyrë të paligjshme.

Fjala e lirë mbeti në kuptimin demagogjik, pasi politika bleu televizionet, mediat e shkryara dhe i shëndërrojë ata në tellall të tyre, përtej misionit të pushtetit real të mediave, madje dhe një pjesë të këtij biznesi i kanë njerëz të inkriminuar dhe shërbenë në dy anët e medaljes.

Institucionet shtetërore nën varësinë e politikës i dhanë Shtetit një formë të pa hasur më parë dhe e shëndërruan atë nga shtet në shërbim të shtetarve në shpk, apo në rastin e Metës shoqëri me ortak, që të mirat shiteshin dhe ndaheshin me klering politikë.

Të gjitha këto deformime të shtetit dhe të qeverisjes erdhën si pasoj e një kualicioni të detyruar të Berishës me Metën, ndonse në fillim ishtë veprimi më i duhur dhe stabilizues, ai në të vertetë vrau misionin e të djathtës dhe të vetë liderit Berisha të drejtuarit me duar të pastra.

Meta erdhi në qeverinë Berisha i braktisur nga Socialistët dhe vetë Rama, dhe e përdori PD-në dhe të djathtë për të rikoperuar pushtetin e tij, por njëherazi humbi terren politikë dhe në këto zgjedhje sipas sondazheve ai nuk do të merrte as 1% dhe kjo ishte më se e qartë.

LSI, bëri lëvizjen e duhur për të mbetur në politikë, pasi asnjë i majtë nuk do ta votonte atë as i vetëm në zgjedhje e as me polin e tretë, apo dhe vetë maxhorancën dhe kishte vetëm një shpëtim, rikthimi në partinë e origjinës.

Por njëherazi shpëtuan dhe të djathtët, pasi elektorati në bazë ishte zhgënjyer me Berishën dhe bllokun e djathtë, jo vetëm për faktin se u kishin zënë vendet e punës por që u kishin vrarë shpresën e tyre e kryesishtë këtë e ndjenë të përndjekurit politikë dhe pronarët, furnizuesit kryesorë të PD-së me vota.

LSI, solli në njërën anë stabilitet politikë, por në anën tjetër bëri një gropë të zezë brenda të djathtës, pas skandalit me aferat korruptive të priftit, apo dhe emrimeve në punë me klering njollosi vetë shtetin e së drejtës dhe të tërë sistemin e drejtësisë. Edhe në këto ditë ata kanë nxjerrë slloganin “Ose 4000 euro ose 40 vota” duke përcaktuar kështu dhe cmimin e votës në toranë, pra 100 euro për votë.

Albanian Prime Minister Ilir Meta is escorted through an honor cordon and into the Pentagon on Aug. 24, 2000. (Photo credit: Wikipedia)

Meta deformojë të tër sitemin shtetërorë dhe e zhyti maxhorancën deri në grykë duke I humbur popullaritetin në elëktoratin e saj tradicional, dhe largimi I tij u pritë me entuziazëm nga demokratët, por me të njëjtin entuziazëm nga socialistët.

1 Prilli, kishte buzëqeshje dhe te Anal-istët, që nuk e mbanin gazin, madje shkonin përtej konceptit analitik duke anuar nga dëshirat e rikthimit të së majtës në pushtet. Kjo pritej sepse në ekranet shqiptare dhjetë vetë të vetëshpallur analistë kanë qenë prezent gati cdo natë, duke thurur brrockulla.

Por në të vertët të gjithë janë bashkëpuntorë të sigurimit të shtetit dhe shërbetorë të denjë të diktaturës dhe për llogjikë dhe të partisë së diktatorit. E tani që morën Metën mendojnë se fituan, por shqiptarët ua njohin atyre intrigën dhe kur ata janë me pushtet janë të frikshëm.

Por e majta para mekateve me të shkuarën dhe ndjesën e pa deglaruar për krime e komunizmit, morën dhe hajdutin e qeverisë bashkë me cizmet. Por jo cizmet e Metës por dhe të diktatorit nuk do ta bëjnë të mundur nipin e Spiro Kolekës, Hysni Kapos, Beqir Minxhozit, Muho Asllanit, apo të birtë e sekretarve të parë të vazhdojnëtë tallen me të drejtat e shqiptarve. Ata u kanë borxhë shqiptarve, vuajtje, burgimet, interrnimet, egzekutimet, integrimin e postëdiktaturës dhe pa një katarësis të ri nuk mund të marrin besimin e shqiptarve.

Meta shpëtojë të djathtën dhe i dha shansi të ribashkohet dhe një herë si më 1992, për të dëbuar nekomunistët nga politika dhe jeta e shqiptarve.

Nga Ilir Vata

41.339177
19.752967

Liga e Djathtë: Berisha mundësia e të djathtës reale

Liga e Djathtë: Berisha mundësia e të djathtës reale:

Shqipëria ka legjislacion të krahasuar me vendet perendimore, por nuk ka zbatueshmëri të ligjit, dhe ky është shkaku kryesor që sistemi i drejtësisë është problematik.

Eshtë ende e pa mundur të ridimesionohet një e djathtë që të ketë ndikim të dukshëm në politikën shqiptare dhe në politikëbërje, ndonse ka disa muaj që në skenën politike ka ardhur një format i ri i së djathtës shqiptare, një grupim i gjerë me logon “Liga e Djathtë”.
Kjo është deklarata që lideri i Ligës së Djathtë z. Ilir Vata ka bërë në një takim me student të jurispondencës dhe juristë të njohur më moton: “Shteti i së drejtës dhe reformimi i drejtësisë”.
Pasi u prezantua qëllimi i takimit në ekspozen politike z. Vata nuk nguroi të përconte fillin e politikës që duhet ndjekur nga Liga e Djathtë për të arritur qëllimet politike të saj dhe ndër të tjera ai theksoi:
“Ne jemi një forumë politikë i ri, por që në përbërje mbarti vlerat e partive të traditës, konservatorizmin moderrn, të përndjekurit, pronarët dhe që kemi në vizionin tonë të djathtën moderne perendimore. Ajo që do të na intereoj neve është fakti se ne për këto dy dekada kemi patur vetëm një aleat, Sali Berisha dhe cdo gjë e përkthyer në interesin tonë në të mira dhe mbështetje ka qenë kontributi i sbjektit që ai drejton i PD dhe i interesit të tij përsonal. Prandaj le ta mbështesim atë, që ai të na mbështes të djathtën e vizionit tonë”.
Në këmi vizion të ndricuar të së djathtës në Shqipëri dhe është e para herë që një grupim i tillë gëzonë mbështetje dhe ka interes tek shqiptarët, por në realizimin e objeksioneve tona kërkojmë bashkëpunimin nëpërmjet unifikimit të pjesëshëm të programmi si garanci politike.
E mbi këto ide ne do të mund të sjellim në vëmëndje dhe reformimin e sistemit tonë të drejtësisë për të cilën jemi mbledhur. E para largimi nga drejtësia të të gjithë atyre që janë përlyer me krime në kohë të diktaturës. E dyta shkrirja e KLD dhe krijimi i një komisioni për verifikimn e shkeljeve nga gjyqtarët dhe prokurorët. Njohja si normë juridike e gabimit në të drejtën penale, pasi aktualishtë kjo normë nuk egzistonë duke futur në gabim në aspektin penal të gjithë sistemin dhe njëkohësisht palët. Reformimi i kodit penal dhe dekriminalizimi i tij pasi kohët e fundit paaftësin për parandalimin e krimi legislatori po e sheh te kodi penal dhe jo te arsyet reale. Ne kërkojmë sensibilizimin e opinionit publik dhe bashkëpunimin e tij për parandalimin e primi dhe zbulimin e tij, si dhe kërkojmë të ketë zbatueshmëri të ligjit dhe jo që paaftësitë zbatuese ti kërkojmë te normat juridike.
Liga e Djathtë