A është Presidenti im spiun!? - Opinione - Bota Sot

A është Presidenti im spiun!? - Opinione - Bota Sot

Nishani, provokon me veto pezulluese - Opinione - Bota Sot

Nishani, provokon me veto pezulluese - Opinione - Bota Sot

Parlamentarizmi, zgjidh çeshtjen Fullani - Opinione - Bota Sot

Parlamentarizmi, zgjidh çeshtjen Fullani - Opinione - Bota Sot

Hapja e dosjeve të Sigurimi të Shtetit, transparencë dhe detyrim - Opinione - Bota Sot

Hapja e dosjeve të Sigurimi të Shtetit, transparencë dhe detyrim - Opinione - Bota Sot

Braktiset, Basha nga aleatët - Opinione - Bota Sot

Braktiset, Basha nga aleatët - Opinione - Bota Sot

Braktiset, Basha nga aleatët

Nga Ilir Vata

Takimi i Bashës me aleatët i prezantuar si i suksesshëm, një Aleancë që do t’u printe protestave, e titulluar “Aleanca kombëtare, kundër drogës” dështoi dhe madje degjeneroi gjatë takimit me dyer të mbyllura me debate të ashpra, sa aleatët e konfirmuan këtë me braktisien e protestën së të premtes.

Për t’i paraprirë mitingut e së premtës, paralajmëruar ditë më parë, lideri i opozitës, mblodhi aleatët e 23 qershorit për të parën herë dhe deklaroj “Aleancën kombëtare, kundër drogës”, duke theksur se opozita e bashkuar do t’ju prij protestave kundër qeverisë, duke përfshirë dhe atë të fundit, që u mbajt para kryeministrisë.

Lideri i opozitës, paralajmëroi një mitin madhëshor, madje ai preferoni t’a quante hirtorik, por mitingu i së premtes, jo vetëm nuk kapi parashikimet imagjinare të Bashës, por askush nuk pa aleatët të rreshtuar në ballë të protestave. Të gjithë panë për një moment, Berishën që e shoqëroi Bashën për pak caste sa për t’i dhënë zemër, panë edhe Bucmin, por jo aleatët.

Sporadikisht, kishte ndonjë nga aleatët që u vërtise pranë podit, por të lënë në hije dhe jashtë vëmendjes së publikut dhe mediave, madje qytetarët as edhe nuk i vinin re.

Takimi i Bashës me aleatët, ndonse u prezantua si një takim i bujshëm, për një të djathtë të bashkuar, vetëm për pak caste u dha për publikun dhe u mjaftua me një deklaratë për mediat, që lideri opozitarë, kish përgaditur si “ushqim” për publikun, por pas dyerve të mbyllura të takimit, aleatët ishin rrebeluar.

I kanë kërkuar llogari, Bashës për mospërfshirjen e aleatve në politikat e punësimit, mbështetjes në bashkinë e Tiranës, pasi është punëdhënsi më i madhë. Gjithashtu e kanë vënë para përgjegjësisë për pushimet nga puna të atyre pak njerëzve, si të përndjekur, apo përfaqësues të partive aleate, duke e kritikuar për klientelizëm dhe drejtim me pak njerëz të pushtetit më të madh të vendit në nivelit lokal.

Kishte dhe nga ata aleat, që refuzuan ftesën dhe kundërshtuan thirrjen publike të Bashës për takimin me aleatët, pasi mungonin përfaqësuesit e partisë së të përndjekurve politikë, mbështetsit tradicional të PD-së, por me i spikaturi ishte Koci Tahiri, që pa ndroj i tha Bashës “Hiq dorë nga perdorja e partive politike si cola, sic është bërë këto 23 vite, ku i keni përdorur dhe pastaj debuar aleatët. Madje Koco Tahiri, ka shtuar, se “ju më pushuat nga puna, mua personalisht dhe deklaruat se zgjedhjet i humbëm per shkakun tuaj”. Keni moral të na kërkoni ndihmë?! Keni fytyrë të na ftoni në protestë?! Ne nuk ju mbështesim, servilat le të bëjnë si të duan.

Në këtë frymë kanë dalë shumë nga aleatët dhe si duket kaq ka mjaftuar që aleatët ta braktisin në mitingut e së premtes, madje kanë bërë njoftime në elektoratin e tyre që të braktisin protestën pasi ajo zhvillohet për interesat e Bashës dhe klanit të tij.

I gjithë blloku i djathtë, tradicional Konservator të përndjekur, dhe grupimet e së djathtës reale, injoruan Bashën në mitingun e së premtes, duke lënë të nënkuptojë se në zgjedhjet e pushtetit vendorë, do jetë një qyq i vetëm, me ca servila që kanë mundur të përfitojnë nga PD, vende në parlament, punësime për gratë e tyre e të afërmit, duke shitur interesat të cilat përfaqësojnë.

Formaliteti, ditë më parë i liderit opozitarë Basha, provojë se qëndrimi nihilist i stilit tipik komunist i PD-së ndaj kadegorive politike të djathta nuk ka ndryshuar dhe Basha rikonfirmoj se ka stilin e vjetër neokomunist të të bërit politikë, fjalët djathtas, veprimet e kokën majtas, një hipokrizi e pështirë që shqiptarë tashmë nuk e anepsin.

Edhe demonstrimi i sotëm tregoj se lideri i ri i demokratvë nuk po ia del dot, të përfaqësojë këtë subjekt politike, demokratët nuk kanë besim, nuk e mbështesin, të gjithë e lanë në udhë.

Mitingut të sotëm i mungonin elementët në rapor me kërkesën, pasi mungonë motivi real që shqiptarët të shkunden apo rrebelohen. PD-së do i duhen vite të bëjë një subjekt politik të bësueshëm, duhet liri demokratike në këtë parti, që nuk ka gjasa të ndodhë. Aktualisht është parti klanesh, dalë nga zgjedhjet më disfatuese në historinë e saj.

Demokratët që u punësuan me para, ende nuk kanë dalë nga borxhet, pasi nuk punuan as gjashtë muaj. Edhe greva e urisë është një tejkalim njerëzorë që për kredo politike po i mjerojnë dhe fatkeqsishtë edhe zonja, që është një sakrificë mbinjerëzore një sakrificë e tillë. E mbi gjithë këto falsitete qesharake, kërkonë që opozita të ringjallet, një fatalitet. Aleatët treguan mencur se Bashës ke ende rrugë për të bërë, prandaj dhe e braktisën.

Opozeza

Nga Ilir Vata

Shqiptarët , lëvizin për alterrnativat, mundësitë për të jetuar më mirë, mundësitë për të shkuar në BE, pasi u ka rënë petku në mitingje, sepse lideri paraardhës i Bashës, u ka bërë zbor demokratve, sa janë të lodhur me mitingj, janë lodhur me premtime, janë lodhurdhe janë lodhur.

Opozita, kërkon të ngrihet nga gjendja e shokut, ku keqqeverisja e lëshoj atë në një gjendje gati të krahasueshme me atë të vitit 1997, madje në situata dhe më të rënduara, përsa i përket besimit politik dhe mundësisë ripërtritse, sic edhe janë zgjedhjet e strukturave të partisë.

Sfida e re, “një antarë një votë”, ka sjellë problematikat e veta, pasi një numër i madh antarësh në PD, janë hequr nga lizta e antarësimit, në shumë rrethe nuk ka një databez të sakt antarësie, po ashtu në këtë garë është futur dhe numëri i ri i antarëve që mundohet të fusë lideri aktual, Basha për të përmbysur rezultatet dhe mundësuar njëherazi zgjedhjen e të preferuarve të tij.

Në këtë garë, që tashëmë ka degjeneruar në të gjitha qarqet më aktivët janë ish-themeluesit dhe qendrestarët e mitingjve që ndjekin partinë e tyre në ditë të zeza, si kjo e tanishmja, por ata nuk janë të përeferuarit e liderit të ri dhe beteja vazhdonë, pasi mbështetsit e zjarrtë kanë pasë figurat e vjetra në PD, si Bode, Topalli dhe figura të njohura që në një farë mënyre janë, grupi atibash.

Në këtë dyalitet, brenda partisë më të madhe opozitare, lideri i vjetër dirigjon, duke monitoruar në heshtje e fshehtësi, situatën brenda kampit opozitarë, madje në shumë raste ka shpërndarë të besuarit e tij për të gjetur zgjidhje mes përplasjes.

Bahsa, tërhiqet nga zgjedhjet në parti dhe pret momentin kur interesi për PD-në të zgjohet në zgjedhjet vendore, pasi interesat e grupimeve edhe mund të paqen, por deri ather i duhet të karikoi strukturat për të rritur besimin se ai në të vërtetë eshtë lideri i duhur, si lidership i opozitës.

Në fillim, korigjoj gabimin që bëri me aleatët e qershorit, pasi i dëbojë për një periudhe gati një vjecare, madje dhe ato pakë punësime që bëri në fushatë elektorale ua hoqi aleatve, madje pushoi nga puna kolegun Koci Tahiri, sot i mblodhi për të bërë “Aleancën Kombëtare” që ai preferon ta quaj aleanca kundër drogës, por është “aleanca e shpëtimit të Bashës”.

Rigrupimi i aleatve të qershorit, do të thotë energji për Bashën, pasi ai mbart dhe hallin e pëshës që se mbanë dot të lidershipit të partisë më të madhe opozitare dhe të tërë opozitës shqiptare, krahasuar me energjinë e pashtershme të liderit historik Berisha, që karokoi PD-në pasë rrënimit total në 1997, dhe e solli në pushtet.

Aktiviteti i fsheht i Berishës e dëmtonë opozitën, pasi askush nuk mundet të bëjë në të tijën dhe më e frikshmja, askush nuk dinë se c’farë roli do ketë ai në të ardhmen dhe duke analizuar shprehjen e tije se “do jemë aktivë në të gjitha orët e ditës në politikë” askush nuk mundet të ketë një difinacion se c’po thurë në të vërtetë Berisha?

Berisha i ka borxhë elektoratit, demokratve dhe ai nuk duhet të kishte dhënë dorëheqje, por ra pre e moralit të tij, e zhgenjimit të krerve të rretheve, e bastardimit që i bënë pushtetit njerëzit e besuar të tij të besuar dhe ai vetë, duke miksuar e ngërdheshur mardhënje palësh e interesash në dem të elektoratit, të mbështetësve të tij.

Në qeverisjen e demokratve, u drejtua me pak njerëz, që ata kishin si synim përfitimin dhe shkuan deri në lajthimë ekstreme sa të mirat ua shitshin demokratve dhe të tjerët të pamundur mbetën pa punë pa mbështetje dhe të harruar dhe si gjithmonë thirren në “mort”, që në të vertetë sipas zakoni thirrësh në dasëm.

Ditët e zeza të opozitës kanë një zgjidhje që të dalin t’u kërkojnë falje demokratve në bazë, udhehequr nga Berisha dhe të gjithë figurat kryesorë të PD-së, ish- ministra dhe zyrtarë të lartë të shkojnë në bazë dhe të hapen me strukturat. Të evidentojnë mangësitë dhe të hapin bazën për zgjedhje të lira dhe demokratike, larg ndikimeve dhe preferencave të palve, të zgjedhin me të mirët e jo biznesmen që e shëndërruan shtetin në  në dallavere interesash.

Opozita, ka kohë për të ardhur në pushtet dhe pa zhbërë gabimet dhe riformatuar bazën dhe strukturat, ajo do ta këtë të vështirë të vijë në pushtet, pasi më pak se një vit e ndanë nga përballja e radhës në zgjedhjet e pushtetit vendorë, pasi Bashës i mbeten dhe 353, ditë si kryetarë bashkie, pra ora ka filluar të numëroj mbrapsh, shtuar dhe deklarimin e tij se nuk garoj për Tiranën, mbetet një dilemë e madhe për mundësinë e fitores në zgjedhjet e ardhshme.

Në mitingun e së premtes do të vijnë ata që përfituan miljona, përfituan vende pune, ndërtuan biznese të majme, zyrtarët e bashkisë, komunarët e zgjedhur si dhe ca nga sehirxhinjtë për hirë të zakonit, pasi Basha i thirri në ditë të zezë në “mort” dhe mundet të thuash me plot gojën opozeza, në vend të opozitës.

Një opozitë e dobët është rrezik për një vend me demokraci të brishtë sic është vendi ynë dhe fatkeqsishtë, lideri i ri nuk dinë nga t’ia nisë. Nga një anë don t’i ngjajë Berishës (që nuk ka për të ndodhur në asnjë kohë një i ngjashëm) dhe nga ana tjetër don të bëj lidrin trendi, por serisht bie në batakun e planëprishësit të të mirës shqiptare, pasi kërkon të ngërdheshet, pikërisht në pragun kur Shqipëria dhe shqiptarët, kanë të gjitha shtisat te statusi i vendit kandidat në BE.

Një opozitë me lidër të ri e mendësi të vjetra nuk mund të eci para, por të xhirojë në rrugë e ngërdheshur nga hakmarrja në vend të alternativës, të heq fshatarët nga punët e përditshme, tu bëjë presion atyre që punojnë, sic edhe tu caktojë numra e lista të deleguarve të tij, madje dhe të thirrë biznesin dhe të paguaj transport falas, madje dhe para rrugtimi dhe drekën falas për të mundësuar një mitin sic edhe ka qef ta quaj madhështor, madje të pa parë ndonjëherë në Shqipëri.

Shqiptarët , lëvizin për alterrnativat, mundësitë për të jetuar më mirë, mundësitë për të shkuar në BE, pasi u ka rënë petku në mitingje, pasi lideri paraardhës i Bashës u ka bërë zbor demokratve, sa janë të lodhur me mitingje në ditët e zeza, sa rëndomtë i dhonë opozeza.

Kur do ndrërhyhet në Lazarat?! Shteti ligjor në provë!

Një mbretëri e re, po lindë në Shqipëri mbi shtetin ligjor dhe mund të konsiderohet “mbretëria e hashashit”

Nga Ilir Vata

Çdo fjali, jashtë respektimit të ligjit, kodit penal dhe ndëshkushmerisë së krimit është një mëdyshje që bënë shqiptarët të dyshojnë se politika, shteti ligjor është ngërthyer nga trafiku i drogës. Çdo politizim i çeshtjes dhe jo bashkëpunim për të luftuar trafikun e drogës është dyshim për përfshirjen e politikës në trafikun e drogës.

Çdo spjegim, që Lazarati ka probleme sociale dhe nuk ndërhymë është paaftësi për parandalimin dhe luftën e krimit të organizuar në trafikun e drogës. Nëse nuk ndërhymë tani, nesër do jënë trafikontët e drogës që do ti hynë shtetit deri në palcë për ta çuar vendin drejt anarshisë.

Lufta ndaj lëndve narkotike ka dështuar, pasi ajo ka qenë e pjesshme dhe goditja ndaj trafikut ka qenë tej sporadike, duke lënë jo vetëm lulzimin e këtj trafiku, por dhe kultivimin e bimës së hashashit në të gjitha trevat e vendit e kryesisht në Lazarat, ajo mbretron, sa kjo trevë u bë e njohur në të gjithë botën.

Në mes të qytetrimit, një zonë e tërë e mbjellë me canabissativa, që ka vite që i ka bërë Shtetit karshillëk, duke sjellë ushtrimin e të drejtës ligjore në mënyrë të njëanshme, pasi njerëz të zakonshëm, përdorues dhe trafikues të sasive të vogla, vujan dënimin në burgjet shqiptare, kurse një krahinë e tërë e çliruar në lirinë e pamat, kundër çdo principi ligjor.

Pak vite më parë qeveria e ndodhur nga presioni i ndërkomtarve, ndërhyri në kodin penal, duke marrë masa shtërnguese kundër kultivuesve të lëndve narkotike, madje përballë detyrimit ligjor u vunë edhe kryepleqt në komunat dhe bashkitë e vendit, ku denoheshin nëse gjendej canabissativa në hartën e tyre administrative.

Prekja e normës juridike është bërë e zakonshme në Shqipëri, madje ndryshimet dhe masat shtërguese në kodin penal janë ashpërsuar duke e çuar atë drejt një kriminilizimi të ri, pas dekriminalizimit që pati kodi penal pas rënjes së diktaturës me heqjen e dënimit me vdekje.

Pak vite më parë, kodi penal pësoi ndryshime përsa i përket kalimit të kufirit në mënyrë të paligjshme, duke rënduar barrën më shumë për ndihmësin sesa për shkelsin real të kufirit, dhe mara penale ndaj ndihmësit është më e madhe sesa kalimi i kufirit në kohë të diktaturës që ishte dhjetë vjet, kurse sot kjo masë është 1/3 më e madhe dhe si rezultat nuk pati asnjë efekt parandalues.

Pas kësaj mase, kemi dhjetra raste të kalimit të kufirit në mënyrë të paligjshme, madje dhe tregtimi i kafshve në tufa që ende vazhdonë dhe në burgjet shqiptare, vuajn dënimin mbase të rënduar, dhjetra shqiptarë dhe në ndiqen penalisht qindra të tjerë.

Në të njejtën situatë të rëndë, ra edhe ndryshimi që pësoi kodi penal, përsa i përket armëmbajtjes pa leje, që u rritë masa e dënimit gati dy herë më shumë nga c’ishtë, duke shkuar nga tre vite burg që parashikonte ligji në dhjetë vjetë burg dhe dihet që efektet e këtij ligji nuk dhanë asnjë rezultat, kur dihet qe 2/4  e shqiptarve kanë armë të kalibreve të ndryshme, ku u konsiderua ligji Halimi dhe mbase do mbahet mend gjatë për një lajthim të ish- ministrit të drejtësisë.

Në të njëjtën situatë qesharake ishte dhe ligji atiduhan, që injoranca dhe servilizmi ndaj paketave ndërkomtare, bënë që Shqipëria ta miratojë ligjin me ncitim madje me para se vende, si Britania e Madhe, madje dhe vendet e rajonit, por mjerisht si cdo ligj tjetër, ai nuk u zbatua kurrë madje nxorri në pah qesharaksinë e shtetit ligjor.

Tani ndodhemi përballë një fenomeni krejt tjetër atë të trafikimit të lëndve narkotike dhe kultivimin në sipërfaqe masive, duke vënë në rrezik jetë e shqiptave, reputacionin e shteti, duke shkelur konventat ndërkomtare dhe me e turpshmja duke injoruar shtetin e së drejtës.

Sigurisht, që ky fenomen ka marrë përmasa sa tanimë duhet ndërhyrë një orë e më parë, sepse jo vetëm po përbën rrezik social, por po çonë vendin drejt një anarshie pakthim, pasi politika kërkon ta përdorë si dobësi të kësaj qeverisëse, ku në fak janë pasoja të akumuluara më parë, por ajo që mbetët për t’u thënë është se dhe qeveria aktuale po vepronë me ngadalësi ndonse me tregues pozitiv.

Vetëm pak kohë më parë në media publike, përfaqsues të lartë të Policisë Shtetit, sollën si argument vështërsitë sociale të trevës së Lazaratit dhe e komplikuan çeshtjen deri në atë masë sa e bënë të pamundur ndërhyrjen në këtë zonë.

Përballë ligjit të gjithë janë të barabartë dhe duhet t’i nënshtrohen të gjithë në formë të kornizës ligjore, duan apo jo politikanët apo shtetarët. Nuk mundet që një qytetarë për 200g hashash të dënohet pesë vite burg dhe një krahinë  e tërë të halldiset në liri pa vund, duke rritur kriminalitetin dhe rrezikun e jetës së qytetarve.

Kodi penal, nuk citon asnjë germë kur thuhet për ushtrimin e ndjekjes penale në mënyrë të njeanshme, por paaftësia e zbatimit të ligjit, paaftësia e organeve të ndjekjes së krimit, parandalimit dhe dënimit janë të paafta dhe e këthejnë këtë çeshtje ne retorika, dhe madje edhe e politizojnë.

Pikërishtë politika është e ngërdheshur me hashashin, pasi në fushata eloktorale, parat e hashashit ishin ata që blenë votat e shqiptarve, janë ato para që kanë futur në parlament një numër të madhë deputetësh dhe ky parlament mund të konsiderohet, parlamenti i hashashit.

Hashashi ka ngritu hotele, pallatë, pasuri të paligjshme, maramendësi parashë dhe nuk është vetëm çeshtja ta zhdukim si fenomen por ta hetojmë deri te qindarka e fundit e parave të paligjshmë.

E derisa politika do jetë e ndërthurur me krimin, nuk kemi kurrsesi zbatueshmëri të ligjit, dhe mjerisht opozita në vend se të kërkojë një taks-forcë për të hyrë në Lazarat dhe bashkëpunimin për të sulmuar këtë plagë të madhe sociale e përdorin atë politikisht për interesa të vogla politike.

Përballë kësaj situatë, organi i akuzës, policia e shtetit ndodhen institucione OJQ të paafta dhe që duhet të ndëshkohen nga ligji për moszbatim të tij. Parlamenti, qeveria duhet të marrë masa.

Lazarati është sprova e Shtetit ligjorë, jashtë këti koncepti çdo gjw tjetër hedhe dyshime të impilikimit të shtetit me trafikun. Çdo veprim tjetër nga politika për politizim nënkupton përfshirjen e politikës me drogën.

Ka vetëm një mundësi, zbatimi i ligjit dhe organet kopetente të tregojnë kur do ndwrhynw ose të japin llogari. Kjo është zgjidhja, shqiptarët duan respektimin e ligjit pasi drejtësia është shëndërruar në Shqipëri si këshilli i ndrikullave.

Çdo spjegim, që Lazarati ka probleme sociale dhe nuk ndërhymë është paaftësi për parandalimin dhe luftën e krimit të organizuar në trafikun e drogës. Nëse nuk ndërhymë tani, nesër do jënë trafikontët e drogës që do t’i hynë shtetit deri në palcë për t’a çuar vendin drejt anarshisë.

Drejtësia, koha për peshqit e mëdhenj | Agjencia e Lajmeve SOT NEWS

Drejtësia, koha për peshqit e mëdhenj | Agjencia e Lajmeve SOT NEWS

Demonstruesit e kortezisë me dy kore në miting

Nga Ilir Vata

Opozitarët, ridalin në mitingun e dytë pas atij të një 20 shkurit, që kishte një motiv sa historik e aq domethënës në jetën e shqiptarve dhe megjithatë opozitës i takonte, jo vetëm që luajti rolin kryesorë në atë kohë, por dhe për të mbledhur demokratën në një qokë ngushëllimi pas humbjes së thellë të qershorit, por mitingu i sotëm ndryshonte shumë nga ai më parë.

Duhej një miting, dhe për këtë muaj me radhë është punuar nga opozita në grupe parlamentare, parlament, dalje publike dhe shkaktari ishte droga, trafikimi i saj, duke venë nën akuzë institucione e ushtrisë. Dhe rasti i avionit në Divjakë, ishte dhe pika kulmore, ku opozita kulmoj me gjetjen e një proteste, që startoi të enjten pra parlamentit.

Pavarësisht se si, dhe c’farë do të dalë nga grupi hetimorë, opozita ngriti demokratët në demonstrim për të ushtruar presion politik, madje për t’a bërë të besushëm thirrjen e protestës, kërkuan largimin e kryeministrit Rama.

Në këndin opozitarë një realizim, një mundësi për të karikuar strukturat mosbesuese të fjetura të PD-së dhe është shumë e pranueshme, por ajo që biente në sy në mitingun e opozitës ishte fakti se shuumica ishin punonjësit e bashkisë, por kishte dhe nga ata militantë, demokratë të ndershëm që për hirë të zakonit, kishin ardhur të mbështesnin dhe një herë PD-në.

Nderi dhe fjala e dhënë janë shfrytëzuar, barbarishtë kryesisht tek zona veriore dhe binin në sy shumë nga ata figura që e kanë mbështetur opozitën e sotme në ditë të zezë, ndonse shumica dërrmues kanë qenë të papërkrahur, pa punë, të përjashtur nga vendimarrja dhe ashtu janë sërisht, por vijnë për kortezi për hirë të zakonit.

Erdhëm, thonë disa nga pjesëmarrësit të bindur se ky miting nuk do ndryshojë asgjë, por më shumë për t’i dhënë një dorë Lulit, se e ka si për herë të parë dhe spo ia del me ne themeluesit, që kryesishtë jemi të përndjekur.

Ndryshe nga mitingu i 20 shkurtit, ishte pjesëmarrja me e vogël. Mungonte motivi politikë, pasi rasti i neotrafikut ishte më shumë një vullnet hetimor dhe ballafaqim faktesh, sesa një agumet i besueshëm politik.

Sigurisht, që ceshtja e drogës është një problem madhorë dhe kopleks, pasi origjina dhe shtrirja e këti trafiku ka rrenjë dhe vite që po shtrihet në trreitorin shqiptarë dhe për këtë tregojnë faktet e të ndjekurve penalishtë dhe të dënuarve për këtë ceshtje, si dhe rastet e shtimit të kultivimit të bimve narkotike, që tashmë kanë marrë përmasa të frikshme.

Paaftësia ligjëznatuese e policisë ndërvite, fakti i dobsimit dhe korruptimit të sistemit të drejtësisë, si dhe vullnetit të pamjaftueshëm politik, kanë bërë që tregu i drogës së llojve të ndryshme të marrë përmasa dhe ndërkombëtare, se shpesh herë, jemi berë objekt i institucioneve ndekombëtare dhe mediave të huaja.

Reagimi i vonuar i politikës ndaj këtij fenomeni kriminal, lë të nënkuptojë se parat e këtij trafiku janë bërë pjesë e valles politike, madje ka patur raste konkrete ku politikanë janë mbeshtetur nga ky kontigjen kriminal dhe rasti i Lazaratit është nja akt i pastër politik, sesa një pamundësi shtetërore për të vendosur rendin dhe ligjin në këtë krahinë.

Edhe qeveria akltuale, ndonse ka prezantuar disa masa në tërsi për vendosjen e rendit dhe ndryshimet janë të dukshme në aspektin e luftës kundër trafikut të drokës dhe fenomenit të Lazaratait, lenë për të dëshiruar, ku nga njëra anë shfaq paaftësin vepruese dhe nga ana tjetër mungesën e vullnetit politikë.

Lazarati, tashmë është në qendër të vëmendjes, por ngastra të tilla ka kudo në Shqipëri, në rrethinat e Tiranës, e deri në Pukë e bjeshjët e thella, pra gradualisht Shqipëria po shëndërrohet në një “fermë droge”.

Për këto arsye, duhet një stradegji kombëtare dhe politika duhet jo vetëm të nxisë hetimin, por dhe të hartojë një stradegji kombëtare për të sulmuar këtë fenomen dhe hequr vendin nga lista e zezë e neotrafikut dhe ndikimin e tij në jetën e shqiptarve, padrejtësinë sociale dhe rrezikun kriminal që mbart ky fenomen.

Në këtë konteks, qeveria duhet të dal me një stradegji të plotë kundër trafikut dhe sprova është Lazarat, që prej vitesh, politike e ka lënë si një hambarë të drogës.

Mitingu i sotëm, nuk pati motiv të qartë politike dhe zmadhojë kërkesat, duke i cuar në skajnë ekstrem, përtej mundësive të saj mbështetse, trazoj hallexhinjtë nga skajtë e vendit për një ditë të tillë të demonstrimi kortezie, por ama realizoi një efkt interesant, tërhoqi vemendjen shqiptare dhe asaj ndërkomtare për rrezikun e shytjes së vendit në një hendek narkotrafiku, ku dhe ajo është fajtore në tetë vite qeverisje.

Tani më mbetet bashkëpunimi i saj me maxhorancën, që të besohet misioni real i opozitës, për post kësaj, opozita pati qëllime të tjera që pa dashur t’i quajm keqdashëse, ajo nxit kundërshtinë dhe acarimin politik në një kohë ku BE, ka kërkuar në një ndër pesë kushtet, bashkëpunimin politik, si kusht për statusin e vendit kandid.

Nëse opozita bie në fatalitete të tilla të errta të kohës së shkuar opozitere, atherë protesta e radhës nuk do të këtë më as ato stoik, që ishin sot e dridheshin në shi për të parë sesi podi i faltores së demokratve u shëndërrua në një arenë cirku, ku në fillim më shumë se një orë tallej një i metë me mikrofonin dhe më pas hipën e zbritën, folës të ndryshëm pa axhend dhe në fund e mbylli sërish ai i pari.

Demonstruesit, rrogëtarë që solli Basha mbushën lokalet dhe pas një ore ikën e mbushën restorantet, qëndrestarët, ata të papunët në tetëvite qeverisje, në heshtje panë skenën me shpirtë të zbrazët e me mllefe për folësit, por sedri, morali i la deri në fund aty duke parë se kush është e ardhmja opozitare. Kërkonin zërin e tyre të fortë, Berishën ndonse ka qeverisur me unin e dukshem dhe shpësh herë thirrnin “Berisha, Berisha”, por të rinjtë e Bashës, ndrronin korin, Basha, Basha.

Në këtë konfuzion idesh, paqartësish drejtimi, pamundësi demokratizimi, opozita bëri aq sa mundi, për mirë apo për keq, për interesasa të disave, apo për të gjithë demokratët apo shqiptarët në tërsi, por ajo që ra në sy ishin demnstruerit e kortesisë, sehixhinjtë që u ndanë në dy kore, pa ditur se kush është koka e lidershipi!