Mbreti Zog nuk prehet i qetë, diktatori Hoxha hero kombëtarë

Mbreti Zog nuk prehet i qetë, diktatori Hoxha hero kombëtarë

 Nga Ilir Vata

Vendi i paradokseve Shqipëria, apo vendi ku ende nuk ka gjetur vend vetë hirtoria e shqiptarve këto 100 vite të pavarësisë kombëtare. Që nga ajo ditë kur burrat e dheut nga të gjitha trevat shqiptare ngritën flamurin në Vlorë me një nga figurat më të ndritura të Kombit Ismahil Qemali(që në të gjithë historin, mbetet burri i shtetit dhe politikani më modern i shqiptarve), Shqipëria ka patur një histori të trazuar, mes luftrave, mbretër të huaj dhe mretërin shqiptare me kurora të trazuara, e përsëri luftë..!

Më pas një diktaturë të egër kurrë të parë ndonjëherë, me pasoja të pariparueshme dhe një bilanc rrënqethës, me krime monstruaze, të egzekutuar burra e gra, femijë nën moshën e pubertitetit, kampe interrnimi, burgje në cdo qytet e qytezë dhe sot kanë mbi 7000, varre të humbura në të gjithë shqipërinë, që presin të kënë një varrë për t’i qarë më kuj apo me vaj, por ende se kanë edhe se ka gati një cerekshekulli që u rrëzu diktatura.

Por më në fund një shpresë! Mbreti i shqiptarve kthehet në Atdhe pas afro 73 vitesh i dënuar nga diktatura Hozhiste dhe prehet në mozeoloumin e familjes Mbretërore. Një ogurë, ky për shqiptarët dhe mbështetsit e tij që u përsekutuan. Historianët do ta konsideronin një Mbret që varroset në varreza pa ushtarë, pasi ata enden skutave të krimit të diktaturës, pasi politikanët shqiptarë janë gjenerata e diktatorit Hoxha dhe ende nuk kanë kërkuar ndjesë për krimet që kanë bërë.

Historianët nuk do ta falnin kurrë po mos ta shruanin se Mbreti Zog u kthye në Tiranën e tij që e bëri kryeqytet dhe gjeti diktatorin Hoxha hero kombëtarë. Një parados. Pak ditë më parë një grup të të përndjekurish politikë të kryesuar nga Adem Allci dhe përfaqsues të Ligës së Djathtë, takuan Presidentin Bujar Nishani dhe i kërkuan atij përvec hapjes së dosjeve të sigurimit të shtetit, që t’i hiqen titujt diktatorit Hoxha dhe ai u premtoi se do ta bënte pa hezitim se është një turp për të gjithë shqiptarët.

Por Mbreti Zog, mbrriti në Rinas dhe e “gjend”veten mbi një shtrat topi i nderuar me cermoni shtetrore, organizuar nga qeveria shqiptare për ta varrosur më pas në mozeoloumin e familjes mbretërore, ashtu sic i takon një mbreti të vertet, pasi hodhi themelet e një shteti ligjor i konturuar sipas modelit perendimore, që për kohën ishte aq modern sa dhe vetë vendet perendimore.

Konturet e Shteti Shqiptarë u formatuan më një legjislacion civil e penal të familjes frankovone apo dhe vetë kodit të napolonit sa dhe sot legjislacioni shqiptarë është përafruar në dhelb me legjislacionin e Mbretit Zog. Një vend me kushtetutë, një vend pa viza dhe me një treg të gjerë ndërkombëtarë. Një lëgjislacion brilant për pronat dhe sigurinë kombëtare..!Pruralizëm politik dhe liri për qytetarët. Një parlament më figurat më të ndritura të Kombit e të shkolluar në perendim ku pasazhet e opozitës, apo të oponencës janë të një nivelili të europës sa dhe sot fjalët e Nolit të madhë do të zinin vend në realitetin e politikës shqiptare.

Por Zogu nuk do të ndihej rehat dhe i paqur në dheun e tij po të dijë se persekutoret e tij dhe mbeshtetsve të mbretërise, janë zotë të pushtetit. Nuk do prehej i qetë Mbreti Zog po të dijë se parlamentarët e tij të egzekutuar nuk kanë ende një varrë ku ta qajnë të afërmit e tyre, niprit dhe mbesat. Nuk do të ndihej i qetë Mbreti po ta dijë se janë afro 7000 varre të humbura të oficerve të lartë të mbretërisë, klerik, intelektual dhe pjesëtarë të familjeve të mëdha apo tregtarve e pronarve shqitarë dhe ende nuk kanë një varrë dhe paradoksi kapën të përtejmen e imagjinatës pasi vetë përsekutorët, apo gjenerata e tyre ka kapur vete shtetin e së drejtës dhe sitemin e drejtësisë.

Janë përsekutorët kryetarët e partive madje dhe të djathta që përfaqsojnë dhe vetë mbretin e janë spiunë të sigurimit të shtetit.

Nuk do të prehet i qetë Mbreti pa dënimin e krimeve të komunizmit dhe dëlirjen e Shtetit nga mëkatarët. Si mund të gjej qetësi një Mbret kur vendi lënkon nga mëkatet dhë bashkëqyetarët e tij vuaj ende së në Shqipëri politika pro diktatorit po pengojnë Shqipërin të shkojë në BE, kur në kohën e mbretërisë së tij, qytetarët shqiptarë rrugëtonin në të gjithë Botën.

Si mundet që të jëtë në paqe një Mbret kur e she vendin e tij të rekojë nga padrejtësia, konfliktualitet, dhe në agonin e një shteti hibrit në tranzicionë për 22 vitë pas rënjes së diktaturës, kur pronat i kanë vjedhur ish- persekutorët dhe pronari i ligjshëm endet dyrve të gjykatave dhe troket në zyrën e persekutorit.

Si mundet të paqet një Mbret kur në gjykatën kushtetuese është vrasi i poetit apo partia e diktatorit po përpiqet të rilind komunizmin modern të një filozofie të ca njerzëve isterik politikë dhe që ende mbrojnë me zellë figuren e diktatori dhe titullin e tij hero kombëtarë.

Pavarëria nuk do të kishte kuptim pa Mbretin dhe është një ogurë i mire, që lë më shpresë shqiptarët se historia, e drejta, prona dhe liritë e shqiptarve nuk mund të mbahen më peng nga një grupë mëkatarsh dhe ish- persekutorë të diktaturës. Është koha të nderojmë shekullin tonë të lirisë për të patur një Shqipëri ndryshe dhe tani është koha.