Opozita, në fillim ndjesë, pastaj spostimi djathtas

Opozita, në fillim ndjesë, pastaj spostimi djathtas

Pak ditë para , opozita u kujtua të interesohet për pronarët dhe të përndjekuri, madje ata ishin të shqetësuar se për këtë llojë kadegorie nuk ka patur interesin e duhur nga ana e opozitës. Ky realitet politik në pamje të parë sfilon një të drejtë të lënë në harresë, por kur mendon në të vërtetë se nga cila gojë belbëzin, të bënë të ktheshë mendjen pase në vitet e shkuara. Pikërisht këtu zë e nisën rrugë hipokrizia e një politike të paprincip, duke dalë jo vetëm mbi moralin, por dhë duke mohuar realitetin që politika e vjetër po sundon të gjithë opoziten.

Lideri opozitar Rama ka vite qe pohon një slogan te ri “përtej të majtës dhe të djathtës” madje ka shkuar deri atu sa të akuzojë të djathtën për politikë të vjetër. Aq e pabesueshme iu dukë shqiptarëve, sa ne qershor i dhanë edhe përgjigjen, duke e ndëshkuar opozitën dhe duke i dhenë statusin opozitar për një kohë të gjatë.

Zgjedhjet e qershorit ncorrën në pah mangësit e ish- partisë së diktatorit, sot Partia Socialiste. Në fillim socialistët kaluan krizën e mendimit ndryshe, ku një grup moderatorësh kërkuan, që opozita të ndërmarrë hapa para, duke qën pjesë, jo vetëm e realitetit politik, por duke ushtruar privilegjet politike të të qenit në opozitë.

Por lideri i tyre pas krizës së humbjes dhe betejës për të rimarrë postin e kryetarit, nisi unin për të mbytyr mendimin ndryshe dhe ne një farë mënyre ia arriti. Më pasë ndërmori protestat për të bindur socialistët se na vodhën votat dhe se ai qenka shpëtimtari i tyre. Kriza e identitetit të kryesocialistit po sjellë format e para të destabilitetit politikë.

Ky realitet përkon motamo me skemën e vjetër që kjo parti ka praktikuar në kohën e diktaturës ku kryetari i parë i kësaj partie Hoxha, ushtronte të gjitha veset e diktatorit për të mbajtur partinë dhe pushtetin. Të njëjtën gjë po bënë edhe Rama për të mbajtur pushtetin, duke kaluar cdo cak madje dhe të limiteve të demokracisë së një forumi politik.

Vrasja e demokracisë së mrenshme në fakt nuk është problem i shqiptarve dhe as i socialistve në tërsi por i vetë forumeve politike brenda PS-së.

Por ajo që pasohet politikishtë, vjenë në mënyrë të rënduar mbi të gjithë qytetarët shqiptarë, dhe vrasja e demokracisë së mrenshme gjeron në dhunimi e demokracisë në tërsi.

Pas gjithë këti cikli për të shpëtuar vetën tani së fundmi kryesocialisti ka dy medalje atë të protestave, manovër që I ka mbetur në dorë dhe rishikimin e statusit të partisë dhe të programit të sajë që solli më në fund vemendjën tëk pronarët dhe të prndjekurit, duke lënë shkas për një tendecë të socialistve djathtas.

Sigurisht që lideri Rama ka filluar të korigjojë gabimet që socialistët kan mbartur prej vitesh por si duke koalicioni me Ngjelen dhe Ndokën ka ndryshuar dicka të pakten në siluet.

Por gjërat nuk ndryshojnë nga jashtë nëse evolucioni politikë nuk përfshinë thelbët e demokracisë.

Dhe do të ishtë më mirë që socialistët të kërkonin ndjesë për krimet që partia e tyre ka bërë në vitet e diktaturës. Do të ishtë shumë e ndershme që dhe sotë të kërkonin ndjesë pasi ende nuk është vonë. Do të kishte qenë më e ndershme sikur Ngjela, Ndoka dhe socialistët të kishin votuar ligjin e hapjeve të dosjeve të sigurimit të shtetit dhe jo sot të bëjnë të pafajshmin.

Gati një vitë më parë ligji i dosjeve u sulmua pikerishtë na socialistët dhe ca si Ngjela.

Arsyet janë të qarta, një palë vijnë drejtpërdrejtë si mëkatarë dhë të tjerë indirekt. Ngjela qëndronë mës dy medaljeve, një si përsekutor dhë njw si i persekutura. Po kjo ishtë diktatura dhe që të bëshë politik duhet të këshë edhe pak moral për ato që kanë vuajtur për fajë të familjes së tijë dhë për fajët e regjimit dhe morali është pa dhimbjë mjafton të kërkoshë ndjësë për krimet që janë bërë.

Nga Ilir Vata