Trinomi i
Ligës së Djathtë, pronat te prndjekurit dhe drejtesia
Ka muaj që
një grupë intelektualësh kanë formatuar Ligën e Djathtë, si një alternativë e
munguar në politikën Shqiptare. Në qendër të sajë janë të përndjekurit, pronarët
dhe të gjithë ata që në kohën e diktaturës, janë përndjekur, torturuar apo
burgosur, si dhe trashigimtarët e të egzekutuarve nga regjimi komunistë. Jo vetëm
të përndjekuri por pronarët, sindikalistët, invalitët dhe mjaftë shtresa, që Shteti
i ka harruar, pra Liga e Djathtë ka një gamë gjithpërfshirse të shtresave të
shoqerisë, por në qendër qëndrojnë vlerat e një shteti rojë e një regu te lirë,
që përfaqësohet nga kundërshtarët e komunizmit.
Inisiativa
e intelektualve u finalizua më 27 mars të këtijë viti, ku Partia Drejtave të Mohuara,
themeluar nga Eduart Ypi, tani me drejtohet nga një trashigimtare i të përndjekurve
z. Ilir Vata, u bënë promotorë i bashkimit, bashkë me një nga partitë më të
vjetra në vend, Partia Konservatore, drejtuar nga Armando Ruco (qe mbanë dhe
postin e kryetarit të asamblese se Liges) dhe disa nga shoqatat e të përndjekurve
politikë, si Shoqata Mbarë Kombëtare e të Përndjekurve, drejtuar nga Adëm Allci
i konsideruari heroi i burgjeve shqiptare, qëndresa e vetë komunizmit. Skënder
Tufa, kryetarë i shoqatës së të burgosurve politikë, një aktivist i pa lodhur për
integrimin e të përndjekurve, sindikata e pavarur e kryesuar nga Mahmut
Dodgjini, një nga themelusët e sindikatave që tani po luftonë i vetëm për të
drejtat e punëtorve, pasi sindikatat e tjera janë shëndërruara në shpk të
qeverisë dhe opozitës.
Shoqata e
invalitve dhe shoqata e botuesve dhe gazetarve të perndjekur përfaqsuar nga
Bujar Driza. Janë bashkëngjitur treqind intelektua nga e gjithë Shqipria dhe
diaspora nga familjet më të mëdha të vendit. Muhamet Vrijoni një nga familjet e
mëdha të jugut, që mbanë dhe detyrën e shefit të organizimit. Alfred Ruco
sekretar i përgjithshëm një nga familjet me emër në qarkun e Korcës. Fadil
Allaraj në qarkun e kuksit, nënkryetarë, nipi i havzi Nelës, familja më e madhe
antikomuniste. Xhelal Bodini, sekretar politikë dhe përfaqsues i qarkut të dibrës,
një nga familjet më me emër të fesë dhe besimit në Dibër.
Ky grupim
njihet bashkimi më i gjerë që nga viti 1993, ku Petrit Kallakulla, Uran
Kallakulla, inicuan Lidhjen e Djathtë. Historia ka treguar se shqiptarët ndonse
me dasi mes tyre kanë ditur të bashkojnë vlerat për të arritur në zgjithje
madhorë në interesa të ceshtjes kombëtare, apo të nevojave të vetë shqiptarve.
Ndodhur në
rrethona politike të pa qarta, përsa i përket demokracisë, Liga e Djathtë
shtronë si nëvoja emergjente disa pririoritete:
Ndarjen njëher
e mirë të politikës nga e kaluara komuniste pasi deri më sot të gjithë kryetarët
e partive kanë patur lidhje me diktaturën ose vetë ose pjestarë të tyre të
familjes dhe hapi i parë është hapja e arkivave sekret si një nevojë emegjente
për të shkëputur shoqërin shqiptare nga e kaluara. Shqiptarët nuk duhet të
paguaj me taksat e tyre perskutorët, hetuesi, prokurorët, torturuesi apo
egzekutuesit e tyre.
Janë të
panumërt rastet ku ish persekutorët janë në institucionet kryesorë dhe madje
dhe në hirarkinë më të lartë të shtetit, në Presidenc, Qeveri, administratë
publike, në sistemin e drejtësisë, në SHIK, polici dhe më e keqja dhe në gjykatë.
Integrimi i të përndjekurve politikë, dëmshprblimi i tyre, që fatkeqsisht
qeveria mashtroi të përndjekurit ku një dit burgu u pranua të paguhej me 20 mijë
lekë të vjetra, ku përsekutorët e tye morë nga 50 mijë, aq sa edhe e përcakton
kodi penal për pafajsinë.
Ndertimi i
një muzeu për të përndjekurit dhe një obelisk madhështorë në kryeqytet.
Krijimin e një ministrie për të përndjekuri dhe pronarët..etj. Kthimi i pronave
tek i zoti për ti hapun mundësi jo vetëm tregut të lirë por për ti kthyer
dinjiteti e ligjeruar vetë pronarit, pasi politika e sotme si nga maxhoranca
dhe vetë e majta kanë të njejtin qëndrim standart si diktatura për pronat.
Politikanët
shqiptarë vijnë të lidhur me diktaturën dhe krimet e saj dhe kjo situatë pa
krye e konsideruar situate gri, duhet të marrë fund, pasi një gjendje e tillë
jo vetëm e lë vendin në stanjacion kritik përsa i përket demokracisë, por ndodhë
që të këmi një kthim pasë më shumë të prirur nga regjimet sesa nga demokracitë.
Vëzhgim
Klasa
politike është pasuruar nëpërmjet korrupsionit, përfitimit të tenderave të pa
drejtë, përfitimi i të ardhurave publike, përfitimi i trojeve në të gjithë
vendin dhe kryesëishtë në bregdet, marja pjesë në trafiqe të paliqshme dhe
pastrim parash. Në krye të hirakisë vijnë antarët e qeverisë, deputetët dhe
kryetarët e komunave.
Kontrolli i
Lartë i Shtetit është një institucion që më shumë shpenzon para nga të ardhurat
publike sesa i ruan ato. Kjo kadegori ka fshehur para në bankat e vendit dhe të
europës, madje edhe në katar, afrikë të jugot dhe SHBA. Nuk bëhet fjalë për
vila, pasuri të paluajtshme..etj dhe vet institucioni i kontrollit të pasurive është
më shumë një stimulant që garanton këto pasuri të paluajtshme pasi kontrollohet
nga politika.
Sistemi i
drejtësisë është i kapur nga politika, korrupsioni masiv dhe krimet e
komunizmit. Gjygjet për korrupsionin, pronat janë shëndërruar në gjygje
politike, pasi pas cdo prone fshihen pushtetarë dhe për llogjikë gjyqi është
politikë dhe nuk shvillohet në bazë të provave dhe fakteve duke shkelur cdo
princip të së drejtës. Nuk mund të dënohet një politikan për korrupsion dhe
rastet nuk kanë munguar ku emra të përfaqësuesve të lartë të politikës janë vënë
para drejtësisë, por gjygjet i ka fituar politika. Kemi patur raste sporadike
ku përballë drejtësisë janë vënë zyrëtar të administratës, thjeshtë për tu zënë
vendin e punës dhe për të bërë shou mediatik.
Qeveria
aktuale ka dështuar në luftën kundër korrupsionit dhe jo vetëm kaq por shpenzon
enërgji për të fshehur të vërytetën.
Prokuroria
si organë i akuzës ka mbetur e izoluar nga gjyqsori, por është e kapur nga
politika dhe më e keqja është se në këtë dikastër parsor të jetës së qytetarve
dhe të pasurisë tyre punojnë përsekutor të diktaturës. Kodi penal është
dekriminalizuar, por vetë prokurorët janë të inkriminuar më të kaluarën
diktatorjale. Dhe organi i akuzër është shëndërruar në zyra hetusie që sa herë
politikanët i ndërsejnë ata nisin një hetim.
KLD ëhtë një
këshillë nacional, që emëron gjyqtarë jo në bazë të meritës por të politikës
dhe parave dhe nuk ka fuqi të kontrollojë shkeljet e gjyqsorit, vende të tjera
të lindjes e kanë zevendësuar atë mo një komision kontrolli.
Mediat janë
në kushte mbijetese, pasi përballen nën presionin e politikës. Kontrollohen
kronikat, minutazhi, editorjalët. Kontrollohet titullarët, redaktorët, drejtorët
dhe vetë pronarët dhe është e vështirë të publikosh një skandal, të cfardo llojë
qoftë, sepse politika kontrollon. Kontrollohen reklamat, nga qeveria dhe KKRT është
shëbdërruar në bord politik dhe jo në monitoruese të mediave. Pronarët e
medjave janë përballë presioneve dhe nuk arrinë të mbijetojnë. Gazetarët janë të
diktuar dhe rrethe 70% punojnë në të zezë. Analistët janë mercenarë politikë
dhe shumivca e tyre janë bashkëpuntorë të sigurimit të shtetit dhe më shumë
bejnë komisarin politik, sesa analistin. Në media qarkullojnë para të pista dhe
shumë nga pronarët janë të inkriminuar.
Zërat
ndryshe përndiqen me gjoba, presionë duke nxjerrë në pah shtetin e fortë dhe
kjo gjë ndodhë në të dy kampet e mëdha politike që në filozofi dhe koncep janë
njësoj me atë të diktaturës. Kjo situatë kautike politike dhe institucionale, që
është e dukshme vetëm më vëzhgimin e parë duhet ndryshuar dhe e djathta e
bashkuar, Liga e Djathtë është në qendr të problematikës pasi në filozofinë e
saj politike, sheh nja shtet roj, që të garantojë liritë e individit, jetën,
pronën, dhe një treg te lirë të garantuar, pra populli i pasur dhe shteti rojë.
Filozofia nga liberale, konservatorë dhe populistë, plotsojnë kontoret e një
politikë gjithpërfsjirse përendimorë.
Abuzimi me
të djathtën
Efektet
abuzuese të politikbërsve në kurriz të së djathtës, kanë qenë fatale sa jo vetëm
kanë arritur ta bëjnë inegzistente, por të abozojnë në emër të tyre dhe dukë
konsideruar vetën të djathtë. Kushdo mund të thotë jamë i djathtë. Në aspektin
natyror dhe individual është e drejta e cdo kujtë por në aspektin politikë kërkon
pak rregull dhe moral. Maxhoranca nu ka gajle se shumica e drejtuesve kryesorë,
vijnë nga partia komuniste apo më keq akoma nga segmentet e regjimit që janë
marrë me persekutimin e shqiptarve. Por
kjo është e keqja më e vogël pasi politika dhe sitemi i tyre është kundër
vet të djathtës në dhelb, që nga liritë individuale, pronat dhe e drejta e barazisë
në treg.
Në të njëjtën
fytyre vjenë dhe opozita vetëm se pacipshmëria e sajë kalon mbi kufinjt
imagjinar, sa vetë partia e diktatorit, hiqet si e djathtë dhe madje kohët e
fundit ka kopjuar maxhorancën edhe në aspektin e kornizimit të kualicionit.
Në plan të
dytë politika neokomunoste ka vënë disa kryetarë partisht të djathta si shërbetor
të politikës së tyre dhe këtë e ka realizuar, duke vënë në krye të këtyre
partive, njerëz të kapur nga sigurimi i shtetit dhe kjo kartë ju përdoret si
presion.
Në
programet e këtyre partive qëndron prona tek i zoti dhe asnjë fjali të vetme
nuk kanë arritë të belbëzojnë, por janë mjaftuar me nga një vend pune, apo një
pronë të paligjshme. Në lëmin e partive të vogla të djathta ka kryetarë spiune,
por që kanë berë një dëm të madhe vetë të djathtës. Kemi kryetarë mejhanesh që
bejnë pazare këshillëtarësh, krytarësh dhe për katër vite sillen mejhaneve të
Tiranë “Jahu këtu, Jahu atje”. Dalin ndonjëherë në ekran, bejnë nga një
intervistë sa aty këtu dhe ne beharë i keni në plazhet më luksose. Fusin të afërmit
në punë, gratë, niprit dhe përsëri, “Jahu sa andej këndej”
Në planin e
tretë, janë lëshuar qefambetsit e të dy kampeve politikë dhe cuditrisht të
gjithë thonë jemi të djathtë. Edhe në dy partitë e reja që janë krijuar shohi
bashkëpuntorë të sigurimit të shtetit, dhe ish shtetarë, apo funksionar të lartë
të shtetit, që deri më sot janë tallë më të përndjekurit dhe pronarët.
Liga e
Djathtë, tashmë e formatuar për të bashkuar të gjithë të djathtë në një forum të
vetëm “LD” hap siparin e bashkimit të
cdo vlere, individi, partie politike apo shoqërie civile për të bërë të mundur
krijimin e alternatives së djathtë në Shqipri, si vlerë e munguar.