Gabimi ne te drejten penale

Kodi penal shqiptar nuk parashikon si mase juridike gabimin ne te drejten penale

Tema: Gabimi ne te drejten penale

Nga Ilir Vata

E drejta penale ne vendin tone ka nje tradite te hershme, por nuk mund të thuhet një definicion i sakët kohore, por që në kohën e shtetit Ilir jane hasur format juridike ne aspektin penal, kryesisht mbizotronin denimet e ashpra, tortura, prerjet e gjymtyrve dhe denimi me vdekje per tradhetaret..etj. Koha e pushtetit te Romes me ndikim edhe ne vendintone kur romaket zotroni kater prefektura, ndikimi romak ishte prezent dhe ne legjislacionin penal, por mos ushtrimi i pushteti ne te gjithe teritorin bente, qe te ishte ne pozite e drejta zakonore. Më pas me ndarjen e perandorisë së Romes, vendi yne ra nën ndikimin e Bizantit dhe e drejta penale ne disa rajone te vendit kishte nkimin bizantinë, por si cdo pushtues bizantinet nuk zotronin pushtet te plote ashtu si dhe Cezari, prandoj dhe norma juridike bizandine funksiononte bashke me te drejten zakonore shqiptare. Edhe gjate pushtimeve te tjera, si ato sllave dhe me vone nen renjen e pushtimit turk e drejta penale shqiptare nuk kishte nje definicion te saket penal, bashke me ligjet turke, kryesisht e drejta e sherjatit dhe e drejta penale e shtetit turk benin trio bashke me te drejtën zakonore shqiptare. Beriudha e Bizanti njo hapa te rinje persa i perket kodit penal dhe ndikuan ne zanafillen e pare te gjetur deri me tani me Statusi i Shkodrës, dhe mesjetare Kanuni qytetet - statutet dhe Shkodres.

Mesjeta koha e principatave që konsiderohet dhe periudha e artë për shtetin shiptarë shënoi për herë të parë një llojë kodifikimi e kryesishtë në kohën e Skënderbeut. Në këtë përiudhe pjesa më e madhe e vendit ndikohej nga e drejta zakonore (kanuni i Leke Dukagjinit) e drejta zakonore (kanuni i Skenderbeut) dhe e drejta zakonore (kanuni i Laberisë) por në atë kohë në të gjithë teritorin kishte rredhe dzmbëdhjetë kanune të trevave të ndryshme te vendit që ushtronin të drejtën në pozitë. Legjislacioni yne penal ka kaluar faza te ndryshem por poziten e vete kodi penal e ka shenuar pas kongresit te lushnjes ose ne kohe te mbretërisë, që u mbështet kryesisht te kodi i Napolonit.  Me norme te qarte juridike per gabimin penal.

Kodi penal ne kete periudhe vjene nga italia dhe pikerisht kodi i 1889 ose kodi (Kodi Penal, Shqiptar Tirane, 1928

merret si një model natyrisht italiane Kodi Penal i 1889 (11), i njohur më mirë si "Zanardelli Kodi.)

Periudha e më vonshmë e diktaturës në shumë aspekte e cungoi kodin penal përsa i përket inkriminimit, por njeherazi njohu zhvillime në shumë aspekte penale, përjashtuar nenet për krime kunder shtetit tradheti ndaj atdheut, krijimin e hetusive torturave..etje.

Kodi i ri penal i miratuar ne vitin 1995 njohu nje hap të ri në shumë aspekte e kryesisht të dekriminalizimi, mbrojtja e lirive të njeriut, heqa e denimit me vdekje..Ajo qe duhet te theksojme eshte se objeksioni yne “gabimi ne te drejten penale” jo se eshte lene ne harrese nga legjislotori yne, por i eshtemohuar e drejta normes se gabimit per te zene nje vend ne kodin penal.

Si shfaqet; Gabimi në të drejtën penale dhe si konceptohet ai :

Në të drejtën penale gabimi është mungesa e njohurive ose të pasakta të një fakt, apo një dispozitë të ligjit: gabim faktik në të drejtën i keqpërdorimin e drejtësisë: në një gjyq penal, rindërtim ose interpretimin e gabuar të fakteve që çon në dënimin e një të pafajshëm.

Ky eshte koncepti baze i gabimit, por i merre forma e trajta te ndryshm.

Kjo është dhe hapsira që ne do të zëmë pikërish me nje nga temat më të brishta që kërkon vëmendje dhe nga konstitucionalist, ligjbërës, jurist e gjyqtarë, pasi dhe vetë kodi ynë penal e sheh këtë momen sa për konstatim të përcipte dhe ju mbetet në dorë normave të tjera juridike ligjeve dhe vetë interperetuesve të vendosin për gabimin në të drejtën pënale.

Gabimi është pjesë e njerëzimit ai është orvatur në ndergjegje, mendim, është pjesë e papergjegjshmerisë, injorancës lajthimës, pjesë e errët që ka për të qenë prezent sa edhe njerëzimi. Cdo kushë mbanë mend një gabim, por kur ai ia titullonë gabimin tjetrit, ndodhe që të gabojë edhe ai vetë. Në këtë moment merrë kuptim gabimi përsa i përket konstatimit të gabuar, pikërishtë nga mosnjohja, mos perceptimi, perceptimi i gabuar. Mbi këtë bazë zë e nis dhe fillë gabimi në kuptimin penal kur ai behet pjese e keti mekanizmi ligjor, qe ne aspektin primar ka verat dhe dimensionet njerzore ne mbrojtje e ne evolim. Por kur gabimi ne te drejten penale behet aktiv ne sencin negative apo ne pozitat e tije te plota, e drejta penale duhet ta shoh ate si rrezik nepermjet normave dhe institucioneve te gabimi.

Por le të hedhi një vezhgim të shkurtur si e ka trajtur vende te ndryshme te botes gabimin në aspektin penal, faormat që merrë gabimi, ndryshimi i objektit, shkaqe llojët e gabimeve të hasura në jurispondencën më të vjetër e kryesishtë atë romake.

Etimologjia

Etimologjia e fjales gabi ka definicione te ndryshme pavarsishte nga origjina latine. Gjuhe te ndryshme shprehen per kete kuptim sipas kuptimit filozofik, leksikor te tyre. Disa nga varjantete;

Nga kuptimi Latine e gabimi rrjedhin nga keqpërdorimi folje, por gaboj = bredh, bredhin, dhe me vlerën e "devijimi nga rruga e drejtë" (viarum gabim). Në latinisht, atëherë gabimi do të thotë gjithashtu të udhëtimit dhe, në fakt, ka ekzistuar në përdorim Italisht arkaik mandatit të thotë një udhëtim ose pelegrinazh.

Etimologjia e gabimit është nga latinisht. gabim (m), deriv. të gaboj 'endet, humbur, gaboj ".

Për gabim pika nuk ka sinonime shumë të përdorura, me përjashtim të atyre të shënuara në epigraf, por nuk janë përdorur mjaft si trupave të kreut gabim është konsideruar më poshtë sinonimet e vërtetë dhe të trupave, por unë do të tregojnë me një yll fillestar:

- Gabim i madh s. m. fjalë për fjalë (si deverbale të lidhur me shkëlqim verbues) tregon shkëlqim verbues (mosrespektim të syve në dritë e ndritshme) dhe zhvendosur në figurative, gabim gabim, të marrë një gabim, të bien në një gabim trashanik.

Etimologjikisht, pakuptimta zë si term rrjedh kokëtrashë në Baggiani lajm i rremë s.vo = se është nga latinisht. Bahia (m) '(fasule) e Gjirit ", një qytet në Campania

- Shqip s. m. invar. gabim pa dashje ose raport shkrimin e tyre. "Jam, bien", që rrjedhin nga Lat. Labi "shqip", pjesë. të kaluar. gabim në të folur - është se një gabim i vogël jo vullnetare, me gojë apo me shkrim, e cila është për të zëvendësuar një tingull ose një fjalë e tërë apo shkruani një letër në vend të një tjetër, bashkim i dy ose më shumë fjalë në një, etj,. të cilat, për S. Freud dhe psikoanaliza, ne duhet të japim një kuptim të pandërgjegjshme: keq, kjo ishte një gabim! Termat e përdorur: gabim klerike (e habitur gabim klerike = shkruaj gabim), rrëshqet e gjuhës fjalë për fjalë "Gjuha Gabim = fjalës) përcaktimin e saktë të kalimit në formë të shkruar dhe të folur dhe në fund frojdian shqip: që për shkak të motiveve të pavetëdijshme...

Edhe ne studimin tone ndryshimin e fajales gabim ne te drejtenpenale do ta hasim me terminologji te ndryshme, por qe definohet ne thelb me te njejtev vlere ne konceptin si nome ne ligjislacionet penale.

Pershkrimi historik i gabimit ne te drejten penale

Nuk do te kishte kuptim po te mos germnirrenjet e vete gabimit ne te drejten penale.

Studiues te huaj te jurispundence dhe penalist te njohur e shohin gabimin ne te drejten penale si te nje rendesi te madhe.

Gabimeve në të drejtën romake rrjedhshmeria historike dhe konstatimet e para, vijene nga Ulpian.qe na jep nje ide te qerte te permbajtjes

-1.Getting Started.

- 2. Foreclosure gabim do.

- 3. The error motivimin do.

- 4. The error kualifikues do.

Fillesa dhe rrugetimi i gabimit ne te drejten romake deri ne bdarje te perandorise.

Historia e doktrinës të gabimit, në të drejtën romake, u mbajt në një periudhë mjaft të kufizuar kohore, vetëm nga mosha klasike, në fakt, me daljen graduale e elementit të negociatave, juristët e diskutuar më të shpeshta çështjet e ngritura nga përfundimi i një transaksion në bazë të njohurive të gabuar të një gjendjes faktike. Por çështja është adresuar në mënyrë sistematike vetëm që antikitetit të vonë, dhe më në fund në formulimin e një teorie më të plotë të gabimit në moshën e Justinian.

Është për këtë arsye, burimet kryesore të disponueshme për ne sot përsëri në antike klasike dhe në fund dhe të mbledhura në Civilis iuris Corpus, veçanërisht në letrat me vlerë të Kodeksit 18.1 dhe 22,6 e Digest, të dyja nën 'iuris et injoranca e de facto ", me të dhëna të mëtejshme mund të merret, atëherë, pasazhe të tjera të shumta të marra nga vende në përpilimin e Justinianit nuk kushtuar posaçërisht për këtë temë.

Në Perandorinë Romake të vonë, konceptin e gabimit, u karakterizua nga mungesa të konsiderueshme të risive në lidhje me hartimin e teknike në të njëjtën kohë, ajo forcuar parimin e mungesë lidhjeje të gabimit të ligjit.

Me Justiniani mori formë në një mënyrë të marrë konceptin e zëvendës-gabim e do, e cila ishte vendosur pranë ligësi dhe dhune.

Në moshën e Justinianit ishte marrë mendimin e Ulpian dhe Julian, por nuk u njoh ndonjë veprim për dëmet në favor të palës mashtruar qëllimisht nga të tjerë.

Puna në doktrinën e gabimit në traditën romake: shpërbërjen e Perandorisë Romake në Shkollën e historike.

Historia e teorisë së gabimit, pas shpërbërjes së Perandorisë Romake është i lidhur ngushtë me vlerësimin e do si pjesë e transaksionit dhe, në përgjithësi, si një kusht për gjurmimin e çdo veprim, të ligjshme ose të paligjshme, për çdo subjekt të dhënë.

Ligjet barbare, i pamatur në elementin subjektiv, injoruar çështjet që lidhen me gabim dhe të merren me temën e bashkangjitur kjo me vlerësimin e voluntariness të një akti vetëm në raste të veçanta dhe subjekt me çështjet penale Deri në fillim të mijëvjeçarit të dytë, pra, gabim nuk u konsiderua në mënyrë nga ndonjë legjislacion specifik (me përjashtim të disa referenca në ligjin e kanunit, për institucionin e martesës ,as nuk ishte subjekt i spekulime nga ana e avokatëve.

Kerkimet shkencore

Kerkimet shkencore te glossators dhane per here te pare rezultate, që nga rënia e Justinianit, për të thelluar pasojat e gabimit. The (error ishte në fakt) konsiderohet probabilis, ku ai u përqëndrua në përfaqësimin e një detyrimi i përjetuar dhe neglizhenca nuk e kishte varur në këtë temë.

Shekulli I njezete shenoi ne Europe nje rifillim te ri ne legjislacionee vendeve te ndryshme kryesishte te atyre me tradite ne jurispundence.

Themelet e teorisë së gabimit në ligjin aktual evropian Penale

Gabimi ka rrugetuar ne te drejtene romake e me pase ne ate bizanitine per te gjene egzistent ne legjislacion deri te Justinjani dhe kodet e tij. Europa ne tersi e ka vlersuar gabimin si norme prenda legjislacionit penal dhe shume vende e kane per pjese te kodit te tyre.

Reforma penale ka patur si synim ne plane te pare njeriun dhe lirite e tij, sistemet demokratike, lirite e individit, te fjales shtypit, konventat nderkomtare mardhenjet ndermjet shteteve dhe keto jane te rregulluara me ligji. Koncepti i ri per unifikimin e legjislacioneve ne pjese e bashkeveprimeve e te mardhenjeve po e cojne legjislacionin penal drej normave te reja me te qendrueshme dhe njeherazi dhe koherente.

Ne momentet aktuale rregullimi i gabimeve në të drejtën penale evropiane ka marre nje dimesion te ri?

Reforma Penal në shekullin e fundit ka qenë e karakterizuar me lidhje me buxhetet e dënimit, për tre rregullat e një rëndësie të veçantë: të rregullave në lidhje me gabim, krimet e të pahijshme e mosveprim dhe që vepron në emër të një tjetër. Në kushtet e gabimit, një çështje e të përkushtuar faqet e mëposhtme, ligjvënësit kanë kaluar heshtje absolute që karakterizohet shumë ligje, duke përfshirë të Kodit Penal, frëngjisht dhe spanjisht 1810 1848-1983, ose i kufizuar në një rregull të vetëm gabim në rrethanat e veprës, si në rastin e StGB gjermane, 1871, për të dyfishtë rregullimin e gabimeve në rrethanat e veprën e përshkruar në ligj (tipi gabim) dhe paligjshmërinë që ndikojnë në karakteristike fakti (gabim në ndalimin). Për shembull: gjermanisht në Kodin Penal, 16 dhe 17, austriak në Kodin Penal, 8 dhe 9, të Kodit Penal spanjoll, art. 14, sllovene Kodi Penal (nenet 20 dhe 21), grek në Kodin Penal, artet. 30 dhe 31, të Kodit Penal polonisht (nenet 28 dhe 29), Kodi Penal portugalisht, artet. 16 dhe 17, të Kodit Penal zviceran artit. 19 dhe 20. Në disa raste ajo ka krijuar një regjim të veçantë në lidhje me një formë të tretë të gabimit, i cili bie në rrethanat e arsyetimit, siç shihet në StGB austriak dhe Kodi Penal e Brazilit.

Gabim standard në të dy llojeve të përgjigjet për diferentes parimeve. Shkalla e gabimit është i qeverisur nga parimi i diturisë: në qoftë se autori nuk e di rrethanat e tipit, nuk veprojnë me ligësi, edhe pse ka pasur të dini, në çdo rast mund të dënohet si shkelës i pamatur në qoftë se ajo është e përcaktuar me ligj penale. Gabim në Jurica anti-ose ndalim, nga ana tjetër, është i qeverisur nga parimi i përgjegjësisë: autori është përgjegjës për injorancën e tyre, nëse ai mund të shmangur atë, në qoftë se ajo nuk ishte e mundur për të shmangur atë, nuk është e gatshme, sepse askush nuk duhet të përgjigje për të pashmangshme. Ndërsa lloji gabimi është strukturuar rreth një koncept psikologjik të njohurive të rrethanave të tipit, rregullimin e gabimit të ndalesës është i bazuar në një konceptim normative të njohurive të paligjshmërisë.

Rregullat në lidhje me gabim që shfaqen në kodet penale moderne janë të një kodifikim e dogmës prodhimi i të cilave ka një zhvillim të gjerë të përkohshme. Pavarësisht stabilizimin e teori pas këto rregulla, në kohët e fundit problemi i gabimit mbete i hapur per mjafte vende te tjera qe norma e gabimit nuk eshte perfshire ne legjislacion.

Jane te shumta vende me jurispondec te konsoliduar qe e trajtojne gabimin ne te drejten penale gati te unifikuar pafarsishte nga filozofia konceptuale e gjenezes, trajtave e vlerave qe merre gabimi.

Interpretimi, dotkrina,kuptimi

 

Dokrina te ndryshme  kane koncepte te ndryshme persa i perket kuptimit te fjale gabim ne te drejten penale,Spanjolle përcakton fjalën si injorancën

"Mungesa e letrave, shkencë dhe, të përgjithshme ose të veçanta." Në ligjin mosnjohja e ligjit Në këtë drejtim Neni 20 i Kodit Civil Argjentinës thotë: "Injoranca e ligjit nuk është arsyetim, në qoftë se përjashtim nuk është autorizuar shprehimisht me ligj."

Gabimi është, në të njëjtin fjalor, një "gjyqi ... keqkuptim apo e rreme."

Në dritën e kësaj, Francesco Carrara argumenton se gabimi është një shtet i rremë pozitive të dijes, ndërsa injoranca është një shtet negative të mungesës së ndonjë ide lidhur me një subjekt të caktuar.

Themelues i shkollës historike të së drejtës, Friedrich K. Von Savigny argumentoi se injoranca është e karakterizuar nga mungesa totale e njohurive në lidhje me një gjë, ndërsa gabimi është njohja e gabuar "Për Savigny -. Carlos Fontan Balestra tha - gabimi është gjithmonë një formë e paditurisë, sepse gabim ekziston si pasojë e injorimit diçka.

Lucio E. Herrera, në fillim të librit të tij "gabim në çështjet penale", asimilon gabim për fjalë të tilla si "gabim" dhe "gabim" dhe shprehje të tilla si "ide e gabuar" dhe "zëvendës të pëlqimit" .

Profesor Henderson argumenton se mashtrimi është "pjesë e gjykimit të turp", që është, vendet fajin ligësia në kundërshtim me ata shkrimtarë gjermanë të cilët e konsiderojnë element subjektiv qëllim - në faji - të krimit.

Sebastian SOLER nga ana e tij, argumenton se injoranca "është i pastër ... duke mos ditur dhe duke ditur gabim është gabim."

Problemet doktrinore dhe mosmarrëveshjet lindin

    

2 - Error të ligjit dhe gabim të vërtetë. Analiza e nenit 34, pika 1 i Kodit Penal Argjentinës.

Gabim e ligjit ka të bëjë me juridik, gabimi faktike ka të bëjë me rrethanat faktike e krimit -.

Shkëputje (një term që i ka rrënjët në disiunctĭo latine,-onis përçarjes thotë) thotë, në aspektin e gjuhës, një zgjedhje midis dy ose më shumë mundësi. Ndarja e ky opsion është e përfaqësuar nga shkronjat "o", "U".  shquar spanjoll Fernando Lázaro Carreter gjuhëtar, në klasik e tij "Fjalor i filologjike" libër përcakton shkëputje si "ndarje në Fjala e dy fjalë që logjikisht duhet të shkojnë së bashku.

Gabimine te drejten penale eshte jashtezakonishte i larmisheme, nga menyra se si ai fjen qe ne etimologji, ne gjuhe te ndryshme dhe me interesantja eshte se gabimi pershtatet sipas rrethanave merre fotme, duke u bere keshtu nje faktoret qe prek drejtperdrejte te gjithe dimesionin penal e njerzore, duke i cuar ne gabim ose si pasoi e tije, palet vihen ne rrezik.

Teoria juridike e gabimit, pasojat

Si trajtohet gabimi ne konceptin e teorise juridike.

Historikisht, mund të flasim për dy rryma ose linja qe rivalojne si shina mendimin: Teoria shkakore e krimit dhe teoria e fundit të krimit. shkakor shpjegim për veprimin e krimit është një lëvizje vullnetare fizike apo mekanike, e cila prodhon një rezultat që është marrë nga vepra, pa marrë parasysh qëllimin e sjelljes së tillë.

Se teoria e fundit të krimit do të thotë të kryer në vullnetare si një finale, në të cilin analizat duhet të trajtojë aspektet që lidhen me shpalosjen sovrane e këtë qëllim.

Kohët e fundit, teoria e funksionalisteve që të përbëjnë një pikë takimi mes finalistëve dhe causalitas, duke theksuar në këtë Roxin linjë Claus në Gjermani dhe Paz de la Cuesta në Spanjë, ndër të tjera. Pra shihen te perbashktat, e shinave si ne aspektin eperspektives, pika e takimit.

Gjeneza e gabimit, starton tek lloij e fajt dhe si percemtojne ato ne kapacitetin evolitiv te subjektit, perceptimit te tyre dhe shkaqet.

Lloji i sjelljes individuale fajtor (si dhe të qëllimshëm). Sjellje nuk mund të konceptohet pa një vullnet, dhe nuk do të konceptohet pa qëllim, sjelljen individuale lloj faji kanë një qëllim, si tip që individualisht fajtor.

Faij eshte i pamatur perballe nje rreziku te panevojshem, qe mund ta shmang. I lene pas dore (mungese e aktivitetit qe prodhone deme), si dhe pervoja, eksperienca ne aktivitet.

Keto rregullore jo vetem duhet te njihen, por dhe te cmohen

Shkaqet e atipike

Gabimi vjene ne lloje te ndyshem dhe eshtë aspekti negativ i elementit mendore te qëllimit. Është dështimi i vetëdijes së elementeve të krimit, ose me gabim apo injoranca. Kjo është injoranca e rrethanave faktike të llojit.

Efekti kryesor është që të eliminojë mashtrim. Në qoftë se mashtrimi është vullneti për të realizuar normën e synuar me njohuri të çdo një prej elementeve të tij, padyshim gabimi është në dijeni për ndonjë nga komponentët objektiv do të eliminojë mashtrimit në të gjitha rastet.

Lloij i gabimit percakton dhe formen e tij dhe legjislacionet e njohin me, a Invincible). b) winnable.

Në të dy rastet, mashtrimit egzistone, por eshte detyre e ligjit te zhdukjen e mashtrimit.

Një trashëgimi e së drejtës romake, sistemet ligjore kontinentale është i qeverisur nga parimi "vel ignorantia iurisnon excusat gabim, injoranca apo gabim i ligjit nuk është justifikim.

Dallimi i parë kemi bërë në përcaktimin e konceptit kriminal i gabimit është dallimi në mes gabim dhe injorancë, sepse koncepti i parë ka të bëjë me të kuptuarit e shtrembëruar të realitetit apo rëndësinë e tyre sociale apo ligjore, dhe e dyta është mungesa totale e njohuri perceptual apo vlerësues për diçka. Edhe pse paraqiten si dy ide të ndryshme, e cila ka të njëjtin efekt ligjor do të jetë i padallueshëm subjektit minon një të drejtë ligjore që një gabim shfaq pamposhtur apo se thjesht nuk e di se ishte një e drejtë e vlefshme ligjore për të tjerët dhe të mbrojtur nga një sistem shtrënguese penale.

Dotkrina te ndryshme kane divergjenca persa i perket konceptit te gabimit, ajo gjermane refuzon dallimin tradicional midis gabim të faktit dhe të ligjit, duke pranuar ndarja që e bën gabim Carrara në mes të drejtës penale dhe ligji penal nuk është gabim. (, Beling Liszt).

Ndarjen aktuale mes normës gabim, duke iu referuar elementeve që janë pjesë të saj, që mund të jenë faktike, vlerat normative dhe madje, dhe gabim përket vlerësimit të sjelljes ndaj sistemit ligjor si një e tërë, duke kuptuar se gabim jo vetëm si rëndësinë e përgjithshme e paligjshme të faktit, por si gabim në këmbë personale e autorit për të kryer.

Edhe kjo lloje ndarje ne kuptimin materjal, logjik e konceptual nuk eshte shume i qarte.

Gabim i llojit të subjektit nuk duhet të perceptojnë realitetin e sjelljes së tij, dhe kush e di disa prej elementeve të tij, por jo të gjithë.

gabim ndalim subjekti nuk e di se çfarë ju po bëni është një akt i gabueshëm.

Supozimet mendore në rastin e tipit gabim, ku ai takohet me disa nga elementet e tipit, por jo të gjitha mund të klasifikohen, gabim beatable dhe unbeatable.

Gabim e ndalimit, personi i di të gjitha elementet e veprës penale, e di se çfarë ai është duke bërë, edhe pse në disa raste në dijeni se fakti në vetvete është tipike, dhe një tjetër i njohur të jetë tipike, por beson se ajo është e paligjshme.

Ne nuk jemi të vetëdijshëm për paligjshmërinë apo besojnë se veprimi i tyre është i ligjshëm.

Edhe pse këto raste mund të zbutur dënimin për shkak të mungesës së qëllimit me njohuri të paligjshmërinë, ju nuk mund ta bëjë pa të, pasi sjelljen e saj nga pakujdesia, e cila nuk ka vepruar me detyrë për shkak të kujdesit dhe ka çuar në paragjykim pohuar një të drejtë ligjore lejon të standardizimit.

Pasojat e gabimeve shfaqen me egzistencen e mashtrimit brenda normes se gabimit, por nuk do të thotë se autori i krimit që ai ka vepruar sipas një gabim në përgjegjësi jo-penale. pasojat juridike penale të sjelljes së tyre varet nëse gabimi qëndron me elementet esenciale ose aksidentale.

Elementet thelbësore janë ato elemente që karakterizojnë sjellje tipike objektivat, dhe që formojnë "normën bazë."

Gabim pamposhtur është se ai nuk kishte mundësi të të shmanget. Autori nuk e di dhe nuk ka pasur vetëdije që ishte në një sjellje tipike

Rasti tjetrer eshte e kundert e varjantit te cituar mundesia e shmangjes se gabimit nga subjekti nese do te kishte pasur kujdesin e duhur.

Subjekti nuk ka vepruar me keqdashje, por ju duhet të kontrolloni nëse ajo ka vepruar pakujdesia, pra në qoftë se ajo i ka tejkaluar shkelje lejueshëm rrezikun e detyrës së kujdesit të kërkuara.

Shembull: Në qoftë se një ka marrëdhënie seksuale me B, me një vajzë 15 vjeçare, duke besuar se zhvillimi i tyre fizik është të paktën 19 vjet, nuk është kryer një krim me dashje të abuzimit seksual si një element thelbësor të tipit të panjohur.

Ky gabim, edhe pse ai mund të kishte parandaluar përjashtojnë përgjegjësinë penale në të gjitha kohërat dhe që kodi nuk është krim i abuzimit seksual pamatur.

Gabim në objekt të veprimit ka rëndësi të veçantë per shkak se duhet pare kushe eshte ne levizje  cilësia e objektit apo personit në të cilën bie veprimi.

Gabimi është kur personi dëshiron të vrasë nje shpendë, vret të afërmin, gabimi do të shkaktojë një garë krim autori donte të bënte një vepër penale tentativë apo nje krim te pamatur. Nga kjo ne mund të dallojmë dy raste:

Kjo devijimi në procesin e shkakësore përjashton mundësinë e atribuimit objektive e rezultatit nga pushimi e nevojshme në marrëdhëniet në mes të rrezikut dhe të sjelljes. Verbigracia, do të vriste për shkak të helmimit, por tatimpaguesi vdes ditë pas një neglizhencë mjekësore.

Në këtë rast, edhe pse ai i jep llojin subjektive e krimit të vrasjes me dashje, mungesës së përmbushjes në rezultatin e rrezikut të nënkuptuar në veprim fillestar negative, dhe mungesa e shkakut të rezultojnë me veprim.

Devijimi nuk e përjashton kundërshtim në rezultatet e shkaktuar. Gabim do të bëhet e parëndësishme nëse rreziku nuk është një klasë rreziqe të tjera se i drejtpërdrejtë i mbuluar me qëllim përfundimisht. Gabim nuk shkakton një ndryshim në krim apo rrethanat, në mënyrë që gabimi është e parëndësishme. Në të kundërt, gabim vetë të jenë të rëndësishme, kur kjo përfshin një ndryshim në vlerësimin e faktit apo me ndikim në rrethanat e tyre të hedh përgjegjësinë penale ose kur rreziku është bërë e klasës otherness që mbulon mashtrim.

Gabim në objekt ështe i zakonshem te veprave penale kundër jetës dhe të integritetit fizik. "Një sektor doktrinar të konsiderohen rezultate tipike e barabartë me zgjidhje duhet të jetë i njëjtë si në gabim në lidhje me personin dhe të shfaqet një vepër të vetme.

Sipas Profesor Muñoz Conde, kjo zgjidhje do të ishte e padrejtë, si dhe personi i tretë të goditura nga ana e shtënë, lënduar edhe personi që ju qëllim për të lënduar, dhe sigurisht nuk mund të zbatohet me rezultate të përziera.

Subjekt aktiv beson se ai ka kryer krimin, kur në të vërtetë është shkaktuar nga një ngjarje të mëvonshme. (A Burri xheloz ndeshi në gruan e tij, duke besuar sekishte vdekur, por vdekja kishte ardhur nga lumit, pra vdes nga mbytja) Edhe pse në praktikë duket më shumë të shohin vetëm një krim i vetëm është i konsumoi të qëllimshme, të personit të kërkuar për të vrarë personin, dhe ka arritur objektivin e saj. Çfarë e dallon goditje, nuk është këtu rrezikon ose plagos një tjetër person.

5. Gabim në rënduese ose kualifikuese sendet që ju nuk mund ta gjeni rrethana rënduese ose nëse norma e kualifikuar.

Çështje ligjore të ngritura nga hipoteza e gabimit në rrethana lehtësuese apo gabim në pajtimin e elementeve të konfiguruar në një normë. Mund të zgjidhen me anë të zbutjen e kuptim të ngjashëm dhe analogji në "partem bonan" përkatësisht.

Gabim apo nga rrethanat faktike të një arsyetim (siç është supozuar vetë-mbrojtjes), është luajtur nga ithtarët e teorisë përfundimtare, ndalimin e fajit të rreptë si një gabim. Një tjetër sektor i rëndësishëm, i cili favorizon, përkrahësit e teorisë kufizuar e fajit dhe teorinë e elementeve negative të tipit të propozuar për të aplikuar rregullat e gabimit lloji.

Ka një karakter të jashtëzakonshme - besimin e gabuar duhet të vërtetohet nga personi i cili pretendon (ndryshim të barrës së provës).

Kuptimi juridik gabimit ne te drejten penale, dotkrinat e ndryshme

Nocione te gabimit

Përkufizimi i një nocion të injorancës dhe gabimit ne ligjin romak

Gabim në qëndrim, gabim në substantia bie në përbërjen materiale    gabim ne identiteti fizik materjal, gabim në personi që investon identitetin e marrësit. Në vend të kësaj gabim është e parëndësishme në nominim (në rastin e një personi apo gjë tjetër përveç se tregoi me emrin e saj) dhe cilësore (gabim që të bëjë vetëm me cilësinë e sendit). gabim rezultoi në sasiore ose vlefshmërinë apo pavlefshmërinë në masën e shumës më të vogël.

Si ne cdo norme edhe gabimi si edhe e cituam me lart shfaqet ne radhe pare ne norme te pergjithshme dhe me pase ne lloje she forme te ndyshme duke fituar gjate veprimit apo mosveprimit tipare dhe forma te ndryshme

Ligji e trajton gabimin sipas elementve thelbesor, gabimet e pamposhtur, gabim beatable, Gabim në objekte të rastit, Gabim në elementet që rëndojnë dënimin, gabim mbi çështjet që bien jashtë.

Gabimi shfaqet dhe ndryshone, sipas objektit, rendesise, formave te veprimit te parendesishem, gabime ne baze kursi, devijimi te pjesshem apo thelbesore. Ne tersi gabimi merre te gjitha trajtat sipas kushteve te veprimit te tije sipas gjendjes se personit ne gabim dhe shkaktojat e tij.

Aspektet e pergjithshme krahasimore

Stardi per teorine e gabimit duhet të jetë objektivi i dallimin raste të ndryshme të gabimit.

Momente tersore ne pergjithsi te gabimit vijne nga injoranca (mungesa e informacionit) ose aspekti rremë të një situate. Në mënyrë të veçantë, teoria e normës së gabimit që lidhen drejtpërdrejt me mashtrim dhe referenca e tij është e menjëhershme në drejtim të vlerësimit të tij ligjor.

Megjithatë, gabim, dhe konkretisht gabimi lloji është mungesa e ndonjë ose të gjitha të tipit të gabuar Autore te ndryshem besojne se duke folur për llojin gabim, tregon se ajo ekziston, kur "... autori nuk ka përfaqësimin e drejtë të realitetit, i cili vepron në mënyrë që të dinë se veprimet e tyre të bëra nga lloji i krimit ...

Shembull: Ne kemi që 6 Neni i Kodit Penal spanjisht përfshin çështjet që lidhen me gabim të përgjithshëm, ne do të themi, të dy formula gabim si lloji i ndalimit.

Në fakt, para dy paragrafëve të bëjnë me llojin e gabimit, dhe paragrafi i saj përfundimtar të bëjë me dështimin e ndalimit, kjo do të duket nga detaje të saj.

Në një të qartë dhe eksplicite, ligji spanjoll penal përcakton institucionin e gabimit lloji dhe ka ardhur për të shpëtuar liqenet që mbante më parë. formulim i tillë është për reformën e 1983, dhe është ajo që ka ardhur për të prezantuar në mënyrë eksplicite, situata që janë humbur më parë.

Një tjetër shembull i llojit të gabimit në qoftë se, gjahtari i cili  me armë e tij veret, duke marrë atë si një pjesë tjetër. Këtu ne jemi të ballafaquar me mungesë kritike të llojit të vrasjeve, i cili kërkon vrasjen e një njeriu tjetër (shih nenin 407 të Kodit Penal spanjisht).

Lidhur me përmbajtjen e saj, tregon se po ose një përfaqësim të rreme si një mungesë të përfaqësimit, dhe se gabimi është në terma të përgjithshme, hendeku në mes të vetëdijes dhe realitetit Kjo është kështu për shkak të mungesës së sigurisë për një lloj element objektiv nuk është gabim, por qëllim të kushtëzuar ose recklessness ndërgjegjshëm duke marrë trajtim të tjera ligjore.

Switching back to hartimin e paragrafit 6 bis) të Kodit Penal, bën një jo edhe aq keq kur krahasohet me përparim në teorinë e gabimit të përfaqësuar nga ky artikull.

Aspekt për të cilat ne i referohemi, ka të bëjë me integrimin në kuadër të paragrafit, një deklaratë që duhet të jetë një element "thelbësor" anëtar i shkeljes. Kjo formulë është për të ardhur keq, sepse ajo i jep ndjenjën se vepra ishte i përbërë nga thelbësore dhe jo-esenciale (aksidentale).

Sipas Bacigalupo nga pikëpamja e normës gabim, ajo që ka rëndësi është nëse ajo është e elementeve bazë ose të modifikojë dënimin (9). Ky autor vazhdon të shtetit që ndërsa ligji i referohet një pjesë me elementet e veprës penale (që mbështet dënimin), dhe ato që rëndojnë dënimin (me pak fjalë, ndryshimi), dallimi në mes të elementeve "thelbësore "dhe do të jetë vetëm" i rastësishëm ", është i panevojshëm.

Shumica e autorëve që trajtojnë këtë çështje, dhe pranoi të marrë ndryshim që shpjegon ligjin dhe vijnë nga dallimi në mes të elementeve të elementeve të "domosdoshme" dhe "aksidentale" dallim nga ana tjetër, nuk arrin të niset idenë e themelimit dhe modifikimin e dënimit që ka qenë e ekspozuar.

Dallimi në mes të "kursit gabim" të ashtuquajturat dhe "gabim i ndalimit."

Dallimi që ne tani e përdorin në mes gabimit dhe lloji gabimi i ndalimit ka qenë i imponuar deri kohët e fundit Dallimi mes gabim faktik (facti gabim) dhe gabim ligjor (iuris gabim); dallim është gjetur ende në shumë vende, të tilla si Kodi Penal Kosta Rika në nenet 34 dhe 35 dhe jurisprudenda. Një gabim i faktit ishte ai që mbështetej në rrethanat faktike e krimit, nga ana e saj, gabim i ligjit të mbështetej në rrethanat ligjore e vlerësimit krimit.

Pra kemi dallimin e rrethanave te krimit dhe ate te vlersimi te rrethanave ligjore te krimkit.

Ne aspektin e pare ne toerine juridike, probabiliteti i gabimit eshte me i madhe persa i perket vlersimit, kurse ne vleresimin ligjore mundesite e te vertetes jane me te medha, por nuk mund te thuhet ne menyre kadegorike pasi ata kushtezojne njera-tjetren si ne zhvillimin dinamik te gabimit ashtu edhe ne zhvillimin ne pozite te ligjit.

Doktrina tani mbajne marrëveshje të plotë në lidhje me përcaktimin e termave dhe e ka braktisur formulën e vjetër te gabimit të faktit dhe të ligjit, mbylljen e tillë është paraqitur në këtë kategori elemente njohjen lloj rregullatore, të cilat të përfshirë në vlerësimin dhe standardizimin e tyre.

Shkalla e gabimit eshte mungesa e nje ose disa tipareve te gabuara dhe deshtimi ndikone në rëndësinë e faktit të paligjshme, që nga besimi se ajo nuk është e ndaluar, ose nga autori të drejtë të besojmë atë (gabim në arsyetimin e sjelljes) Prandaj, në kuadër të gabimit të ndalimit të dyja janë gabim në ligjshmërinë e kryerjes, si gabim në paraqitjen e një tokë të justifikim apo përjashtimit nga e gabuara.

Trajtimi i gabimit pozitiv me ligj e pikerish te kp spanjoll, sanksionuar në nenin 6 bis

a) paragrafi i parë i Kodit Penal, duke thënë të njëjtën gjë si "gabim pamposhtur në një element integral të veprës ... përjashton përgjegjësisë penale ...

Gabim në elementet aksidentale.Neni 6 bis) shtetet e para paragraf se "... gabim të pamposhtur në një element që përkeqëson dhimbjen ..., ... e sundimit përkeqësimin Një gabim i legjislaturës spanjisht lënë mënjanë këto të fundit, e cila në fund të fundit është me rëndësi. Ne kemi artikuj të rastësishëm janë ata "... që ndikojnë në normën bazë duke krijuar një lloj të kualifikuar ose të zbutur (rrethanave të veçanta të përkeqësimit ose zbutjen) dhe ata të cilët pa që kanë shkaktuar një rritje të ndryshme lloji ose ulur dënimin për realizimin e tipit shfaqet përmendura (rrethana rënduese ose lehtësuese generic)

Si ne e shohim, ne kemi rrethana të veçanta dhe të përgjithshme që janë rrethanat rënduese dhe lehtësuese. Sa i përket grupit të parë, nëse rrethanat janë shembuj të tillë, e krimeve të Kodit Penal nenet 480, paragrafi i tretë (privilegjuar) dhe 481 (kualifikuese). Nga ana e tij, në lidhje me rrethanat rënduese dhe lehtësuese të ketë artikuj generic 9, 10 dhe 11 të Kodit Penal. Studimin e dispozitave të përgjithshme, ju duhet të shtoni rishikimin e nenit 60 të Kodit Penal, "rënduese ose lehtësuese rrethanat që konsistojnë në dispozicion morale të autorit të veprës, në marrëdhëniet e tyre me viktimën apo një tjetër arsye personale, do të të përkeqësojnë apo zbutur përgjegjësi e vetëm ata që i plotësojnë fajtor.

I cili përbëhej nga vënien në fakt material apo mjetet për të bërë atë, të shërbejë për të përkeqësojnë apo zbutur përgjegjësi e atyre që ishin në dijeni të tyre në kohën e veprimit ose bashkëpunimin e saj për krimin. "Aq shumë incommunicability grup i rrethanave bën thirrje subjektive dhe të përcaktohet duke iu referuar për të njohur objektivin

Gabim në elementet që rëndojnë dënimin

Neni 6 bis) thekson se paragrafi i parë "gabim të pamposhtur në një artikull ... që përkeqëson dhimbjen, rregull përkeqësimit ... në qoftë se."

Në kuadër të këtij standardi, përfshin në lidhje me gabim në një nga elementet, aksidentale-se rëndojnë dënimin, në fund të fundit, kështu që shumë nga rrethanat e veçanta të përkeqësimit (që i përkasin llojit të krimit të kualifikuar), nga rrethanat rënduese gjenerike (e cila nuk janë elemente të çdo lloji, edhe pse në parim, të përmendur askujt nuk i takojnë atij).

Në realitet kjo dispozitë nuk ka arritur të jetë aq e plotë sa ajo kishte qenë për qëllim, dhe veçanërisht rregullon gabim të pamposhtur, duke lënë përjashtuar çdo referencë në gabim në lidhje me rrethanat rënduese beatable. Ne duhet të them se kur është fjala për këtë lloj të gabimit, rasti nuk është bërë asnjë dallim në trajtimin e gabimit të pamposhtur apo gabim beatable, dhe se në çdo rast, pasojat juridike të kthehet të jetë i njëjtë. Ajo duhet të marrë parasysh se gjëja kryesore është "njohuri" e rrethanë rënduese që nuk kanë asnjë njohuri për këtë mund të zbatohet, duke rezultuar në ndryshim e padobishme on nëse gabimi është i pamposhtur apo beatable Në çdo rast, mbetet një figurë e normës bazë të përkryer. Një shembull i këtij gabimi është në këtë situatë: një subjekt winnable beson se ai kishte kryer ndalimin e paligjshëm ka zgjatur më pak se një në dy javë, kur në fakt, më shumë kohë ka kaluar, nuk përgjegjës për kryerjen e llojit të përkeqësuar nën 2 Neni 481 i Kodit Penal, por lloji bazë të nenit 480 iusjudem.

Ne besojmë se pozitën e marra nga doktrina mbizotëruese, si në konsideratë e dallimit të panevojshme në mes gabim beatable dhe unbeatable lidhje gabim me një element që rrit dënimi, është më i suksesshëm. Zgjidhja është gjetur duke shqyrtuar paragrafin e dytë të nenit 60, i cili kërkon njohuri nga elementet e natyrës, të drejtuar faktit objektiv material ose mjet për të kryer atë jashtë "nga autori, përndryshe të bëhet pazbatueshëm për atë. Ne duhet të them se është gabim të mendosh se në paragrafin e dytë të nenit 6 bis) ka aplikuar në rastet e gabimit ne kemi qenë duke beatable, për ndonjë arsye nuk është e detyruar të imponojë vdekjen e recklessness (nëse ") kur fakti mbetet me dashje

Në një doktrinë rast shumë interesante, por në fakt është zgjidhur me arsyetim të përcaktuara më lart, e njëjta vlen edhe për të ashtuquajturat "gabim në të kundërt." Në këtë gabim, subjekti mendon gabimisht se veprimet e tyre do të ndihmojnë elemente që rëndojnë dënimin. Në këtë rast, zgjidhja duhet të jetë i njëjtë si më parë, ose mund të mos marrë parasysh rënduese të tillë, e njëjta qenie krejtësisht e parëndësishme, që ka për të ndëshkuar këtë veprim si krim i pakualifikuar në bazë

Gabimi mbi çështjet që bien jashtë.

Në këtë fushë, neni 6 bis) në secilin prej paragrafëve dy të saj që reflekton llojin gabim, gabim në mënyrë eksplicite thotë rrethanat mbi-e pergjithshme ose specifike, për të zbutur dënimin. Kjo mungesë e rregullore ka çuar në zgjidhjen e çështjeve të ndryshme të ndryshe në lidhje me këtë lloj të gabimit. Në të njëjtën mënyrë, opinioni është i ndarë si me trajtimin e saj ligjore dhe rregullat për të aplikuar në çdo rast.

Në rastin e rrethanave lehtësuese në kuptimin e ngushtë (nenet 9 dhe 11 të Kodit Penal), duhet të jetë nga studimi i art. 60 të Kodit Penal, e cila është për rregullimin e rrethanave të përgjithshme lehtësuese, të ndarë në mes personale (paragrafi i parë) dhe objektiv (paragrafi i dytë). Kërkojnë për qëllim të ditur e njëjtë me atë të zbatueshëm, por për rregullimin e personal, është e paqartë nëse me "pjesë" është e nevojshme të ketë njohuri.

Në rastin e rrethanave të përgjithshme lehtësuese, ata duhet të dinë ata nga subjekti për të aplikuar në të, përndryshe, domain juaj nuk do të jetë dhe do të bëhen pa zbutjen e normës bazë. Kjo tenton të jetë në harmoni me dispozitat e artit. 60.2 të Kodit Penal.

Problemi kryesor lind kur ju keni besimin e gabuar se ajo ploteson faktor specifik pika lehtësuese. Kur personi vepron gabimisht me idenë për të kandiduar modelit bazë në tërësinë e saj, si dhe llojin e preferuar, ajo është se (edhe i gabuar), shkalla e përgjithshme e njohurive preferenciale që duhet të rregullojnë pasojat ligjore. Kjo ide e njohurive dhe lidhja e saj me art. 60.2 të Kodit Penal, është ajo që na çon në përfundime sa më sipër. Por, sipas mendimit tonë, zbatimi i idesë së "njohuri, dhe kuptohet për të përfshirë nervore të njëjta injoranca-si motor të rregullores së gabimit mbi elementet, të përgjithshme dhe të veçanta, që të zvogëlojë dënimin, ai nuk është menjëherë i zbatueshëm kur njohuri të tilla nuk ndodhë. Duke e bërë këtë, ne nuk pajtohen me parimin e shumicës gjermanisht dhe spanjisht, marrjen marrëveshje me pamje të marra nga Mir Puig për të cilët demonstrim të mungesës së njohurive të rrethanave që do të prerë, duhet të ketë trajtim të ngjashme supozimin e një rrethanë që e lartëson atë, dhe për këtë arsye, duhet të caktuar pjesëmarrja e elementit lehtësuese

Aspektet e diskutueshme te gabimit perballen me dotkrina te ndryshme, qe nga gabime me subjektin e veprimit dhe në këtë lloj të gabimit gabon në pronat e subjektit, dhe në veçanti për identitetin e objektit të veprimit

Në të gjitha këto raste gjithmonë mbetet e mashtrimit, por për të adresuar gabim në një zhvillim të madh, ajo do të ketë rëndësi në përcaktimin e dënimit.

Gabimi ne keto raste kur nuk vlessohet drejte ne te dy varjantet mashtrimi behet poten dhe ule shkallen e vlersimit si nga ligji ashtu dhe rendesen mbi subjektin ne veprim.

Supozimi më e rëndësishme është "gabim në personalitet", me të cilin viktima është i hutuar, duke e saj nga dikush tjetër. Ajo duhet të bëjnë dallimin në mes të gabimit të quajtur "të rëndësishme" ose "të parëndësishme"

Gabime  "të rëndësishme."

Në këto raste, faktin që është bërë gabimisht mund të fitojnë një tjetër grade se sa që do të ketë qenë fakti se ai donte të kandiduar. Ajo duhet të marrë parasysh mbrojtja e veçantë e ofruar nga ligji ndaj personave të caktuar, si në rastin e kreut të ministrave, të shtetit, prindërit ose fëmijët, ndër të tjera. Si shembull, ai i cili beson se vret babai i tij (neni atëvrasje. 405 Penal), në fakt vrasin një i huaj (art vrasje. 407 Penal) ose anasjelltas. Në të dy rastet e gabimit do të jetë gjithmonë "të rëndësishme" (dmth, të ketë pasoja juridike)

Në rastin e propozuara më sipër, e mashtrimit nuk është përjashtuar në lidhje me vrasje ka ndodhur, sepse ata dëshironin të vrarë babai dhe që do të thotë se ajo donte të vriste një njeri (është babai), por gabim në personalitet kemi studiuar, fuqi për të ndëshkuar, përveç vullnetar për vrasje në tentativë të inidónea atëvrasje (në marrëveshje ideale e krimeve, në bazë të Art. 71 Penal). Përndryshe, ai i cili donte të vriste një i huaj vret babai i tij, gabimi do të parandalojë të vlerësoj një vrasje e të afërmit të qëllimshme. Mendjeje një vrasje, sepse ai donte të vriste një njeri dhe babai është, në marrëveshje ideale e krimeve me vrasje e të afërmit të pamatur, në qoftë se ne pranojmë shifër kjo e fundit

Gabimet e “parëndësishme “është, kur një person është pothuajse i njëjtë si të mbrojtura me ligj dhe cilat besohet se janë të sulmuar.

Si një shembull,  A done të vrasin babait të tij, në fakt e vret gjyshin e tij. Në të gjitha këto raste gabimi është e parëndësishme, sepse shkalla e vrasjeve (vrasje ose vrasje e të afërmit), është i mjaftueshëm që vullnetarisht të vrarë një tjetër, apo vrasje e të afërmit, një ", paraardhësi pasardhës ose bashkëshorti, dhe nuk ka nevojë të e di e identitetit të veçanta të viktimës. Me pak fjalë, veprim realizohet me apo pa gabime, është e të njëjtit lloj e, vrasje vrasje apo vrasje e të afërmit.

Gabim në bazë kurs shkakore, kur donte të shkaktojë rezultat, por nga një burim tjetër. A Sipas autorit duhet jo vetëm që e di të veprimit dhe rezultati, por duhet gjithashtu të sigurojë gjatë në shkakësore të saj thelbësor, sepse shkakësisë është aq i lloj si pjesë e veprimit dhe rezultati

Një vlerësim i vërtetë i këtij lloj të gabimit, shtrohet pyetja vetëm pas kundërshtim paraprak në rezultat të autorit.

Ju mund të kontrolloni në zhvillimin e procesit shkakësore, e cila ka qenë quajtur "devijim jo të domosdoshme" dhe "devijimi thelbësore", bazuar në një ose tjetër, ju do të merrni rezultate të ndryshme ligjore.

Gabimi me devijim kursi, shkakore objektive që i takon autorit pritur, ka një mënyrë shkakësore off target por edhe objektivisht i takon Në qoftë se kjo ndodh se devijimi kursi faktor në mënyrë që nuk është në përgjithësi përjashtojnë mashtrim, dhe se është ajo që quhet një "jo shmangie thelbësore."

Rreziku i qenësishëm në kuadër të veprimit të vazhdon të jetë mishëruar më pas në dëmtimin e objektit të mbrojtur nga ana e veprimit, pa arritur qëllimin për të ndryshuar rrjedhën e shkakësore devijuar

Devijimi thelbesore, në këtë, devijimin e procesit të shkakësore përjashton mundësinë e kundërshtimit në rezultat, përçarje e marrëdhënie të nevojshme me rrezikun e sjelljes Është e humbur për lidhje shkakësore me sjelljen e subjektit dhe kjo nuk është e mundur për shkak shkakësisë. Shembull, ata donin të vrasin, por vetëm arrin të plagosë, dhe njeri i plagosur vdes nga një aksident vuajtur nga një automjet privat mbante atë në spital. Këtu, nuk është arritur objektivisht atribuohet rezultat me sjelljen fillestar, nuk marrin pjesë në reus actus dhe mosndëshkimit duhet. Kjo duhet të kihet parasysh, se mosndëshkimi do të vazhdojë në rezultat, por jo të lëndimit fillestare..

Si ndryshojne format e gabimi..!

Format dhe llojte e gabimit ende nuk jane te perovuar ne te gjitha dimensionet aktive te vete gabimit, por e rendesishme eshte te themi se gabimi ne vetvet ka dinamiken e veprimit ne menyre progresive, sa her qe lement te tjere hyne ne bashkeveprim gabimi merre farma te ndryshme dhe ne varesi te gabimit ndervaren palet e tjera ne veprim sic eshte ligji ne pozite, palet aktive apo qofte dhe ne proces. Pra kemi nje kmplomerat ne levizje ku forvcat e mashtrimit te mos informaciont, te mos vlersimit mundet te shkojne te gjitha ne gabim.

Nje forme tjeter eshte dhe gabimi ne ligjGabim (ligj) qe sinifikohet me shterbrimin e realitetit, i cili nuk lejon formimin e duhur të vullnetit të një subjekti. Gabimi mund të lidhen me objektin, pala tjetër (në një negociator dypalëshe) ose akti për të bërë.

Ligji romak i kushton rëndësi për dallimin në mes të do dhe manifestimi, sidomos në aktet për shkak të vdekjes. Në të drejtën bashkëkohore, gabim mund të jetë për shkak të anulimit të një biznesi, kur ajo është e domosdoshme dhe të njohur (Kodi Civil, Art. 1428 et seq.).

Gabimi është për të përcaktuar nëse e drejta e palës së ishin të njohurive të rreme apo injoranca e rregullave, në të cilin rast gabimi është thelbësor është arsyeja e vetme ose kryesore që çoi subjekt për të bërë një transaksion .

Gabim e vërtetë ka të bëjë me identitetin themelore të objektit apo për kryerjen e të njëjtën cilësi (gabim në substantia)Gabim nuk prodhon efekte dhe mund të korrigjohet. Anasjelltas është e parëndësishme për shkak të gabimit.

Argumenti, konceptet, filozofia e fait

Gabimi nise qe nga koncepti i faij (sic edhe e cituam me larte) dhe veset qe pason ky i fundit, duke perfshire, vullnetin dhe ndergjegjen, mgjarjet e demshme per t’u parashikuar dhe parandaluar.

   

Dallimi më i rëndësishëm i fait eshte, duke u shprehur i cili ka shkuar në gjini demit në mes të ndërgjegjshëm dhe i pandërgjegjshëm: e para ndodh kur personi ka siguruar për ngjarjen, por nuk duan atë, i dytë pa asnjë parashikim.

Faji është një përkeqësim të përpjekje të vetëdijshme, i përgjithshëm i cili ndodh kur dështimi nuk ka qenë subjekt i rregullave të sjelljes shoqërore, domethënë, që të gjejnë burimin e tyre në "përvojën e sociale.

Neglizhencës, recklessness dhe paaftësinë që i jep të rritet në një formë të fajit, fajit në vend që specifikon se kur e sundimit të sjelljes të shkruar apo pa u vënë re paraqesin një burim ligjor.

Legjislacione te kuptimin juridik kane gati te njejten filozofi te konstatimit te faj, por perpost fajt lind dhe gami, qe ne kete rast emertohet i qellimshem.

Në ligjin penal italian, teoria e më popullore në lidhje me gabim në penale sheh institucioni në qendër të ashtuquajturat baza për përjashtimin e fajësisë.

Ekzistenca e gabimit me qëllim, si të kualifikuar me kodin IT. penal, përjashtojnë, pra, fajin, duke çuar në mungesën e elementit subjektiv të veprës.

Pjesa e përgjithshme të Kodit italian përmban dy nene për gabim, 5 cp dhe 47 č.p. . Nga njëra anë, "Askush nuk mund të mbështetet në justifikim injoranca *mungesen e informacionit) e tij e ligjit penal," tjetri "gabim që përbën vepër përjashton përgjegjësinë penale të agjentit.

Megjithatë, në qoftë se gabimi shkaktohet nga neglizhenca, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje, (dhe paragrafi i dytë:.) Gabim në një ligj tjetër penal përjashton kriminalitetit kur është shkaktuar një gabim që përbën krim. "

Kodi, me sa duket, e dallon atë në mënyrë të qartë:

Gabim e parë në të drejtën penale (jo i falshëm) Neni 5 cp (Cd gabim në rregull)

Gabim extrapenale të tjera në ligjin (fakti) dhe gabim faktike (i falshëm, dhe mundësisht të bëjnë me përgjegjësinë faji-based) Neni 47 cp (I njohur si gabim i vërtetë).

Dallimin në mes të dy llojet e gabimeve, dhe zbatimin e një rregull dhe jo të tjera, qëndron në klasifikimin e gabim në përfaqësim ideal e atyre që bien. Me fjalë të tjera, në qoftë se personi i cili dëshiron të enden një fakt përbëjnë një krim tjetër përveç se, nuk është gabim ex. art. 47 (falshëm) nëse personi i cili gabon në besimin e gabuar se sjellja nuk duhet të jetë një krim, nuk është gabim ex. art. 5 č.p. (Jo falshëm).

Në fakt, ngurtësi e "Neni 5 č.p. është bërë më pak të rënda nga një vendim i Gjykatës Kushtetuese (Vendimi nr 364 Kosto C. e 1988), i cili përcakton panel injoranca falshëm të ligjit, kur injoranca e tillë është e pashmangshme ose të paktën të pafajshëm.

Gabim në kanun, prandaj, nuk është "falshme" në një kuptim absolut por "vetëm i falshëm".

Pastaj, gabim në arsyetim extrapenale ligji, nëse nuk përfshin ndonjë element të kanun, përveç nëse, që është, e drejta penale nuk i ka shërbyer ligjit direkt extrapenale për të përcaktuar të sjelljes dënohet në rastin në vend të një gabimi në ligj që extrapenale prekur një pjesë të veçanta të ligjit penal Abstract sjellje nuk është e falshme. Shtrohet pyetja nëse extrapenale ligjit të konsiderohet si një element i thjeshtë faktike në këtë rast për të përfshij Penal abstrakte (gabim i falshëm në fakt), që element e rastit abstrakte në vetvete (gabim të pafalshme në rregull).

Përgjigja nuk është e lehtë, duke u përpjekur për të përcaktuar një koncept, në qoftë se ju ofrojnë të tjerët që ndoshta duhet shpjegim të mëtejshëm: psh. u tha se ligji është një element i extrapenale rregull kur quajtur mënyrë eksplicite dhe implicite nga ligji penal. Sa për ndajfolje në mënyrë të qartë nuk janë probleme të shumta, por duke u përpjekur për të përcaktuar një afat të pa dyshim bie në një pasiguri të thellë. Zgjidhja e vetme, me sa duket, është për të ndërtuar në Gjykatën e Kasacionit.

Duke thënë se, pavarësisht nga një mijë paqartësi është shfaqur, duke anulluar faktorët, fakti se gabimi është e falshme nëse extrapenale të përcaktuara me ligj. Kjo nuk është e falshme nëse gabimi në normë e dhënë, gjithashtu, nga extrapenale ligj.

Hapi i ardhshëm në lidhje me gabim faktike (dmth gabim në realitetin që ekziston në natyrë dhe për shkak të tij), ajo është më e lehtë. Ky lloj i gabimit nuk mund të kontribuoj për gabim në kanun, kështu që është e falshme (ndoshta rritet duke i dhënë përgjegjësi faji-based). Prova e këtij supozimi është ontologjik: fakti është, dhe si i tillë nuk mund të përkthehet në kërkesë ligjore, e cila siç e dini, ju duhet. Me këtë shënim është i veshur vendosjen, shkurtimisht Kuptimi, art. 47 č.p..

Gjetja ne ket kupte ka vlera persa i perket percaktimit ne ligj te vlersimit dhe gjykimit te gabimit, por jo te gjithe vendet dhe legjislacionet kane ndermarre hapa ligjore per te vleresuar nje nga momentet me te brishta ne ligjislacionin penal, sic eshte gamimi.

Gabim në ligj penal, parimet

Së fundi, është e qartë se gabimi në ligjit penal (ose më mirë, atëherë, parim penale) arti është konsideruar pafalshme. 5 cp, nuk është e mundshme, pra, për të zbuluar një agjent që të kryejë ndonjë gabim ka ndodhur në atë vend. Kjo duhet të thuhet, megjithatë, se në dritën e Gjykatës Kushtetuese 364, 1988, edhe injoranca e pashmangshme e (diçka shumë gabim më delikate) kanun ka fituar disa mbrojtje ligjore:

Për të kuptuar rëndësinë e përfaqësimit të rreme të realitetit në ekzekutimin e veprës penale që ju duhet të raportojë në institucionet e krimit

Përfaqësimit të rreme është i lejueshëm (dhe, për më tepër, të merren parasysh), institut edhe nga rrethanat e veprës penale.

Gabim ishte i falshëm në fakt duhet të kuptohet si një mohim të nënkuptuar të synimit. Edhe pse ai mund të ketë vepruar nga pakujdesia në përfaqësimin e realitetit, në fakt, ka gabuar në atë që unë nuk dua, dhe pastaj unë nuk ka vepruar me keqdashje. Ajo i nënshtrohet, megjithatë, kur është dhënë, me përgjegjësi për neglizhencë.

Gabim ne kontekstin e të drejtes penale, eshte përmendur shpesh si arsye kryesore për përjashtimin e fajësise.

Në rastin e keqinterpretimi i fakteve integrale për shkak të krimit, në fakt, që është sigurisht mungon është përgjegjësi e zjarrvënies ndoshta mund të ndodhë në qoftë se ka vetëm rimproverabilità përfaqësimin e gabuar e faktit dhe përgjegjësia konsekuent i pakujdesshëm 'agjent nëse prova e tillë e përgjegjësisë është e mbuluar nga rasti alal referencë abstrakte në praktikë.

Gabim është zakonisht trajtohet si një shtet e injorancës dhe të shtetit e dyshimit nuk është e përshtatshme për të përjashtuar fajin integrarando në vend të dhënat e çdo përgjegjësi penale për sjellje të pahijshme me paramendim.

Gabim sipas Kodit Penal është i njëjtë në dy formate të ndryshme:

art. 5, e cila vendos parimin e njohur gabim dell'inescusabilità të ligjit;

art. 47, e cila parashikon pasojat e gabimit dhe të disiplinës në veprim.

Në veçanti Neni,. 47 Kodi Penal parashikon se: gabim që përbën vepër përjashton agjent kriminalitetit '".". Megjithatë, në qoftë se gabimi shkaktohet nga neglizhenca, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti është 'e parashikuara nga ligji si një vrasje kundërvajtje.

Gabim që përbën një krim të caktuar nuk përjashton dënimin "për çdo shkelje të tjera.

Gabim në një ligj tjetër se vepra penale përjashton ', kur kjo shkaktoi një gabim që është një krim

Gabime që përgjegjësi të qëllimshme duke përjashtuar, përgjegjësia e mbetur për neglizhencë nëse gabimi është dhe ku të ankohen që ofrojnë për ndëshkimin e krimit nga mënyra e fajit;

gabime që nuk janë pasqyruar në ndalimin e përfaqësimin e vërtetë të krimit, por në ndërgjegjen e përmbajtje të paligjshme të tij kriminale gabimisht Asnjë.

Injoranca nenit Penale 5

Askush nuk mund të 'kërkoj arsyetim saj mosnjohja e ligjit penal.

Neni 60 e personit të dëmtuar në Gabim

Në rast të dështimit në viktimë e një krimi nuk janë të lindur prej tij rrethana rënduese, ose kushtet që ndikojnë në cilësinë "e viktimës, apo marrëdhëniet në mes të dënuarve dhe ofenduar.

Janë vlerësuar në favor të tij për rrethanat lehtësuese, supozohet gabimisht, që kanë të bëjnë me kushtet, cilësinë 'ose raportet e lartpërmendur.

Dispozitat e këtij neni nuk zbatohet në rastin e rrethanave të ndikojnë në moshën 'ose gjendje të tjera ose cilësi,' fizike apo mendore, e viktimës.

Neni 609 sexies injoranca e moshës "e personit

Kur krimet e parashikuara në nenet 609-bis, 609-ter, 609-609-c dhe g janë kryer kundër personit nën moshën katërmbëdhjetë, si dhe "në rastin e vrasjes sipas nenit 609-d, fajtori mund "të mbështetet në justifikim të tyre, injorancën e moshës" e viktimës.

Realizimi tipike i faktit.

Legjislacone te ndryshme, kane qendrime te ndryshme persa i perket pozites se gabimit.

Pjesa e përgjithshme e kodit italiane përmban dy nene për gabimin, 5 cp dhe 47 č.p. . Në njërën anë: "Askush nuk mund të mbështetet për të justifikuar injorancën e tyre të drejtës penale," të tjera "gabim që përbën veprën përjashton kriminalitetit të agjentit. Megjithatë, nëse gabimi shkaktuar nga faji, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje, Gabimit të një ligji tjetër se ligji penal përjashton përgjegjësinë penale, kur shkaktoi një gabim që përbën krim. "

Kodi shprehet pa medyshje: Gabim në njërën anë, e drejta penale (jo falshme) në nenin 5 cp (Cd gabim në rregull)

Gabim të tjera në extrapenale ligjit (ditur) dhe gabimit faktike (falshme, ndoshta duke përfshirë përgjegjësi dhe neglizhencës), të nenit 47 Kodit Penal (Ashtuquajturat gabim të vërtetë).

Dallimi mes dy lloje të gabimeve, si dhe zbatimi i një rregull dhe jo të tjera, qëndron në klasifikimin e gabimit në përfaqësimin idealin e atyre që bien. Me fjalë të tjera, nëse personi i cili dëshiron të bredhin një fakt tjetër përveç kriminalitetit, ajo ka ish gabim. Art. 47 (falshme) nëse personi që gabon në besimin e gabuar të mbajtur se sjellja nuk është një krim, ajo çështje të ish gabim. Art. 5 č.p. (Jo falshëm).

Në fakt, ngurtësi e č.p. "Neni 5 është bërë më pak të rënda nga një Vendim i Gjykatës Kushtetuese (vendimi nr 364 Kostoja C. 1988), e cila ishte injoranca falshme e ligjit, kur injoranca ngre panel të tillë është e pashmangshme ose të paktën të pafajshëm. Gabim në normë nuk është, pra, "e pafalshme" në një kuptim absolut, por "vetëm të falshme"

Hapi i ardhshëm në lidhje me gabimin faktike (dmth gabim në realitetin që ekziston në natyrë dhe për shkak të saj), ajo është më e lehtë. Ky lloj i gabimit nuk mund të kontribuoj në gabim në normë, në mënyrë që ajo është e falshme (ndoshta duke i dhënë faj bazuar detyrim). Argument për këtë supozim është ontologjike: fakti është, dhe si e tillë nuk mund të jenë të përkthyera në rregull ligjore, e cila siç e dini, ju duhet të jetë. Me këtë shënim është vendosur bosh, e kuptoi rreth, art. Č.p. 47.

Dotkrinat; Mardhenjet mes gabimit ne te Drejten Penale,

Doktrina e gabimit dhe të marrëdhënieve në mes gabim të së drejtës dhe të parimit të legis jo ignorantia excusat:

Burimet parim i gabimit dhe injoranca legis excusat jo: të drejtën e romanve dhe periudha e mesme të se drejtës.

Evolimi i njeriut ne rrjedha te kohes dhe perpjekjet e njerezimit per tu cliruar nga rendesat qofshin dhe ato ligjore. Por kjo ka bere qe perpjekjet njerezore te vene ne levizje politiken per te bere ligje dhe shumica e vendeve e konsiderojne legjislacioneni penal si nje moment te rendesishem.

Ideologjitë e shpallur nga njerëzit e pushtetit dhe të qeverisjes, të përdorura e ligjit, veçanërisht penale, si një mjet për implementimin e projektit "i përgjithshëm" të tyre: krijimin e një shoqërie të robëruar për idealet që me sa duket kishte si njeri i mirë një, por në fakt duke përdorur njerëz si mjet për të arritur "vetë." Qe nga lregjislacionet me te hershme si ai romak, e mori në konsideratë, duke diktuar parimet themelore, fenomeni i gabimit dhe injoranca.

Manualet e ligjit romak, në fakt, përshtaten temë të gabimit në kuadër të "veset e do", por është theksuar se "në burimet romake nuk është bërë asnjë teori abstrakte në këto defekteJurist, avokat, bazuara në Corpus Juris dhe burimet conservateci pregiustinianee Tradicionalisht, rëndësinë e problemit është gjurmuar në rregull, në mënyrë rigoroze interpretuar: "iuris est quidem rregulloreve injoranca nocere cuique, ignorantiam vërtetë facto të bëjë asnjë të keqe"

Disa studime tregojnë praninë, që nga kohët më të hershme të ligjit të Romës, dallimi në mes dy llojeve të standardeve, rregullave duhet të Ndryshe nga çfarë është menduar shpesh, zgjedhje e vështirë ndërmjet "iuris gabim", "iuris injorant", dhe të pafalshme "gabim facto", "injoranca e vërtetë", ai nuk ishte i falshëm respektohen me përpikëri dhe madje edhe në këtë periudhë është duke u përjashtime, justifikohet nga aktori dhe në kushte të veçanta kulturore

Juristët romak kanë treguar një ndjeshmëri të veçantë kur merren parasysh elementet ligjore të aktit, ajo që sot ne mund të të kërkojnë elementet normative, dhe kur një gabim i ligjit në këto momente, kjo situatë është për të rrënjosur në fakt, me përjashtim pasojë e 'synimin për të drejtpërdrejtë të veprës "Në raste të tilla, ajo ishte mësim i përbashkët se gabim e ligjit të kërkoj falje, por jo në të drejtën e vet, por si të njëjta u konsiderua dhe përfshiu kështu në orbitën e faktit se me all'animus referencë e cila ishte frymëzuar nga subjekti aktiv i krimit, në këtë rast nuk kanë njohuritë e shënimeve të përbëjnë çështje penale. .

Me rënien e Perandorisë Romake, ndikimi i të drejtave të barbare bëri më të vështirë që të përsosin element psikologjik e studimit në përgjithësi, dhe veçanërisht në fushën e gabimit dhe injoranca e ligjit. Evoluimin e studimit ligjore, në këtë periudhë të historisë, është e përkushtuar kryesisht në ligjin e Kishës së Romës, ligji romak përfshirë drag, zhvilluar në pajtim me këngë të veçanta, në epokën moderne

Në ligjin e përkohshme "Dijetarët pajtohen me arsyetim efektivitetin gabim në lidhje me kushtet dhe cilësinë, një fakt që bie nën dispozitat e ligjit penal ... Megjithatë, dallimi në mes një gabim të vërtetë dhe të drejtpërdrejt një gabim në një cilësi ose atribut i një komponent i faktit juridik është injoruar në ligjin e përkohshme.

Kujdes i është dhënë një gabim të fakteve dhe vetëm më vonë në gabim dhe injorancë të ligjit. Edhe për Glossators, në të shkurtër, ishte e rëndësishme në mënyrë që të vendosë rëndësinë e gabimit të ligjit, ose i injorancës së tij, të shkojë për të analizuar natyrën e këtyre standardeve.

Doktrina e kanunit ka dhënë kontribut të rëndësishëm për evoluimin dhe zgjidhjen e problemeve që lidhen me që ka bërë nga injoranca. gabim e, të ligjit kanunit ishin futur kufizime në efektivitetin e gabimit justifikim faktin, kur ajo ishte e vendosur nga një pakujdesi i pagdhendur dhe i shtrirë në shpinë, justifikuar imponimi i një dënimi të jashtëzakonshme:

Juriste te shquar sjellin kundershtite dhe te perbashktat e tyre

Rolando Baldinelli besonin se në rast të dështimit të pa faj "nëse ju do të hetuar injoranca në vetvete nuk është për shkak të një defekti të mëparshme, pasi në këtë rast, justifikime injoranca para të Kishës, por jo para Zotit"

The Bambergensis Summa rifilloi mësimin e Digest, duke theksuar faktin se e drejta është një mirë-përcaktuar dhe të njohur në krahasim me faktin se moria e tyre nuk mund të jetë i njohur.

Graziano, është futur me dallimin midis Civilis injoranca dhe juris naturalis juris, të dëmshme e parë për të gjithë të rriturit, disa burime të përjashtohen në mënyrë të qartë nga njohuritë e kategorive të caktuara të njerëzve. Dijetarët nuk kanë munguar, për shembull, John glossator tarifat gjermanik [43], u përmbajt nga bërja e një dallim të bazuar në karakteristikat personale për të bërë për parimin e injorancës feta dhe të pamposhtur. Këto dallime janë transplantuar rrallë në çështjet penale, ku gabimi maksimal i ligjit kishte efektin e uljes dënimit të tij.

Uguccione, kanun glossator avokat, i shquar situata të ndryshme

1) - gabim të së drejtës, të thuash të drejtën, nuk e përjashton fajtor;

2) - Dështimi i rrethanave të është thelbësor në të vërtetë ose në ligj ", në fakt, Gabim e shqetësimeve fakt rastin e një shkëmbimi mes asaj që duam dhe atë që është bërë. Kur gabim përfshin ekzistencën e ndalimit të faljes së tij është përjashtuar.

3) - gabim në procesin e shkakësore është për shkak të gabimit të vërtetë.

4) - kategori e fundit konsiderohet nga autori përfshijnë rastet e mungesës së ndërgjegjes.

Siç mund ta shikoni Uguccione arritur, falë punës e Gjon Rendit gjermanik, një shkallë të lartë përpunimi i rregullave të gabimit dhe të injorancës. Dekretet e ardhshme Doktrina nuk e kanë ndjekur rrugën e gjurmohen dhe hetuar nga Uguccione për të ndjekur një kthim, më të lehtë dhe me parimet e së drejtës romake.

-Post Glossators, ishin të bindur se: injorancë dhe gabim, e parandalueshme me zell të zakonshëm, për të përjashtuar faj Gabim në ligj u konsiderua parandalueshme, dhe vetëm për të ligjit civil janë përjashtime të vlefshme janë tashmë të drejtuar grave, fëmijëve vend, dhe ushtarë. Ne duhet të kujtojmë se jemi përballur në këtë kohë, Statutin e Komunës i cili prezantoi sfidat e reja në veçanti për novum civis dhe aftësinë për të bashkëngjitni një të shkaktojë vetëm për injorancën e tij.

Disa besonin se ishte Lata culpa, por të tjerët barazuar faj në ligësi. Një reflektim të vogël duhet të bëjë dallimin e qëllimshme manifestus "e vërtetë" dhe të mashtrimit "të dyshuar" praesumptio probatus. Ky dallim është përdorur, në veçanti, në kushtet e injorancën si një kriter diskriminuese, me qëllim të zbatimit të injorancës dell'inescusabilità parim, sepse ajo mund të kërkohet vetëm në rastet e manifestus qëllimshëm. Mashtrimi nuk duhet të testohen për shkak se ajo është deklaruar nga vetë (për shembull, ato norma konsiderohet si një pjesë integrale e të drejtës natyrore ose gentium ius).

Nga këta autorë, gabim ishte e ndarë në gabim faktike, që si një justifikim për traditë të mirë-krijuar, dhe gabim në ligj, të ndarë më tej si më poshtë: gabim i ligjit mund të jetë subjekt i të drejtës civile, ligjit natyror dhe se "pothuajse natyrore ". Në rastin e parë, gabim i ligjit, mund të përdoret si një justifikim, në të dytë dhe të tretë është e parëndësishme.

Për të vënë disiplinën e injorancës ishte ripërdoren logjik dhe dallimet në mashtrim të dyshuar dhe të vërtetë: vetëm qëllimin e dytë e vërtetë, mund të kërkojë rëndësinë e gjendjes së injorancës, sepse në rast të mashtrimit të dyshuar, si në rastin një ligj i njohur publikisht, ajo nuk është vënë përpara ndonjë justifikim.

Së fundi, Saliceto me të ekspozimit dhe zgjidhjen e disa rasteve konkrete gjurmë disiplinën e gabimit dhe të injorancës në mënyrë që të përfaqësojnë në mënyrë të qartë kulmi i doktrinën e kohës së tij të mos i heq nga mendimi i Alberto nga Gandini, të njëjtën linjë janë të vendosur, me ndryshime të vogla për shkak të reflektime iuris sull'ignorantia, krunde dhe, me një reflektim më të madh mbi shkaqet dhe natyrën e gabimit, Jacopo Menochio

Në ligjin penal të qartë italian dallim të drejtës penale të tilla si shtrembërim të gabimit që ju shihni, në njërën anë, gabim në perceptimin se agjenti i sjelljen e tij, nga ana tjetër, gabim që agjenti i bën gjatë realizimin tipike të faktit.

Gabimi ne ligj trajtohet dhe nga modeli Spanjolle dhe ai gjerman i cili eshte vene mbi rregulla ligjore te zbatueshme.

Në të drejtën spanjolle, "iuris ignorantia vel gabim jo excusat" parim (dmth: injoranca apo gabim të ligjit, nuk ka arsyetim). I pari vjen nga e drejta romake, si në Romë, ligjet ishin të mësuar të gjithë. Mbi këtë bazë, ligji romak supozuar se ligjet ishin të njohur nga të gjithë, dhe nëse dikush ka vepruar duke injoruar ato, ose të gabuar për ta, ishte përgjegjës për aktin e tij dhe nuk mund të justifikim vetë të bazuar në gabim. Si përjashtim, pranoi gabimin e ligjit si një justifikim, por vetëm në qoftë se vepra është shumë i butë, dhe autor ka qenë një grua ose një fshatar.

Nën sistemin spanjoll ligjor, ligjet, të lëshuar më pas, dhe nga dita e vendosur nga ana e tyre, janë të detyrueshme për të gjithë: dhe në bazë të këtij detyrimi është supozuar, pa marrë parasysh faj kundër, të cilat janë të njohura për të gjithë banorët e komb. Prandaj, nuk është e mundur të kërkoni mosnjohja e ligjit, për të përjashtuar fajtor dhe për të shmangur përgjegjësisë.

pozicionin ligjor të Gjermanisë .- doktrinën moderne gjermane (Mayer, Finger, Lidhja, Beling, Liszt, Schmidt, Oetker, etj), mohon vlefshmërinë dhe dobia e dallimi klasik midis gabim të fakteve dhe ligjit, si dhe parimit se ligji nuk ka justifikim dështim.

Në sistemin Spanjoll juridik, gabim i Ligjit Penal dhe penale jo, do të zbatohet në artin e vjetër. 206, apo artit. 205 dhe 206 të reja.

Për shembull, nëse një person e bëri atë që ishte e nevojshme për të parandaluar futjen apo përhapjen e një murtaja ose epidemi (njeriut:. Arti 205, kafshëve apo bimore: 206): në qoftë se ai pretendon se ai nuk e dinte se kjo ishte një krim, nuk ka gabim E drejta penale, megjithatë, nuk e di nëse ai pohon se masat e diktuara nga autoritetet ose ligjet e shëndetësisë, asnjë gabim i ligjit nuk është kriminal.

Disa autorë (Alexander Graf Zu Zohn, Hans Ëelzel), flasin për "gabimet e ndalimit" dhe "gabim lloji." "Ndalim gabim, do të mbulohen nga rregullat që i japin një fakt, përbën një krim, p.sh.: në Standardet për të Drejtën Penale. "Norma gabim" do të jetë ai që qëndron në lidhje me rrethanat që i japin përmbajtje për figura ose llojin e krimit, dmth nga rrethanat faktike dhe, përfundimisht jo, ligji penal.

Si pararendes ne Itali ka sherbyer ligji romak sic edhe e kemi cilesuar ne disa raste me lart, por nuk mund të harrojmë se periudha në të cilën kodit penal hyn në fuqi ne momente historike sic e kane cilsuar . Ligji romak, e mori në konsideratë, duke diktuar parimet themelore, fenomeni i gabimit dhe injoranca.

Rolando Baldinelli, besonin se në rast të dështimit të pa faj "nëse ju do të hetuar injoranca në vetvete nuk është për shkak të një defekti të mëparshme, pasi në këtë rast, justifikime injoranca para të Kishës, por jo para Zotit"

1) - gabim të së drejtës, të thuash të drejtën, nuk e përjashton fajtor;

2) - Dështimi i rrethanave të është thelbësor në të vërtetë ose në ligj ", në faktKur gabim përfshin ekzistencën e ndalimit të faljes së tij është përjashtuar.

3) - gabim në procesin e shkakësore është për shkak të gabimit të vërtetë.

4) - kategori e fundit konsiderohet nga autori përfshijnë rastet e mungesës së ndërgjegjes.

Gabim e faktit konsiderohen si "Gabimi i vërtetë" i referohet në situata në të cilën i pandehuri bërë disa lloj gabimi mbi një fakt të rëndësishme për ndjekjen e veprës penale të akuzuar kundër tij.

Gabimi ne boten njerezore jane te dimesioneve te ndryshme por qe me bashkejetesen me to psojne deformime dhe pengesat që dalin, shpesh të pandërgjegjshme, nga mundësitë e formuar ideologjike dhe argumentet janë paraqitur, në disa raste, e vështirë për të kapërcyer, sepse ata përbëjnë bazën e arsyetimit të njëjtë me temë e përgjithshme e "gabim në ligj penale. "

Zgjedhja e thjeshtë, për shembull, miratimi i klasik "gabim facto" ndarjen "iuris gabim", është një tregues i qartë i opsioni kulturore, nganjëherë të pandërgjegjshme.

Gabim, dyshim: "natyra" e ligjit penal.

1. Marrëdhëniet në mes gabimit dhe të vërtetës dhe gabimit dhe realitetit

2. Injoranca (mungesee ifo.) dhe dyshim. Marrëdhënia e vështirë me gabim

3. Gabim Perceptimi dhe gjykim i gabuar. Gabim – i paaftësisë i konsideruar ndryshe.

4. Domethënie ligjore e gabimit dhe injoranca.

1. Marrëdhëniet në mes gabimit dhe të vërtetës dhe gabimit dhe realitetit.

Gabim nuk ka të bëjë siç duhet për njohje, të njëjtën gjendje ose provim intelektual i disa raste të veçanta për të ndihmuar në sqarimin e të menduarit që ata duan për të marrë një njeri, që besohet të vrasë një kafshë, të shtënat shokut të tij të gjuetisë fshehur nga një mbrojtjes; një njeri jashtë trenit, besimtare e saj, vjedh një valixhe të një pasagjer shokët.

Gabim nuk është në dijeni vetë, por në marrëdhëniet e saj me realitetin faktik. Nga pika e parë, nga afër përfaqësuesi i agjentit në të dy shembujt e mësipërm, nuk do të ndryshojë asgjë në realitet nëse objektivi është në të vërtetë një kafshë ose njeri, ose nëse rasti është në të vërtetë personin e tij ose në një tjetër. Çfarë ndryshime është raporti i pajtueshmërisë, ose mospërputhje midis dijes dhe realitetit.

Gabim si një "moment i zhurmës" zvarriten të drejtë në raport të mospërputhjes midis njohje subjektive dhe realitetit. Ky përkufizim, megjithatë, nuk mund të konsiderohet e mjaftueshme, sepse "ne kemi nevojë për të identifikuar natyrën e shtetit nga i cili intelektuale rritet - për ndëshkimet ligjore -. situatën gabim " The" shtetit "nuk ka të bëjë siç duhet për përfaqësimin e thjeshtë , por është rezultat i një pjesëmarrje më të ndërgjegjshëm dhe gjykim të përpunuar psikologjike.

Gabim është subjekt i penales, në fakt, nuk është ajo që është identifikuar në raportin e çdo mospërputhje në mes të përfaqësimit dhe realitetit, e cila ende është gabim, por ajo është një përfaqësim në të cilën ndodh në një vlerësim gjyq kulmuan në bindjen. Subjekti mund të përfaqësojë "gjë si loja e tij, nga fantazi e pastër në të njëjtën mënyrë si disa mund të paraqesin, për shembull., Një burrë me dy koka, ose mund të imagjinojmë se çdo gjë është e tij."

Dhe 'të domosdoshme, për shkak të gabimit të zbuluar kriminale, që objekt i gjendjes intelektuale besohet të jetë e vërtetë dhe jo thjesht të përfaqësuar. Besimi në një realitet të caktuar, edhe në qoftë se vetëm subjektive e vërtetë, kërkon një vlerësim të performancës.

Ky vlerësim mund të përshkruhet dinamike nga shprehja: ai është një peshon, me duart e mendjes, që ngushton dhe të raportimit, si dhe përvojën me të dhënat e ruajtura në sfond tonë kulturor, subjekt i përfaqësimit

Rrënjët e që situata mund të jetë një gabim negative intelektual ose një mosveprim: një intelekti që prodhojnë pozitive ishin negative.

Injoranca mund të shprehet si një mangësi e informacionit që nuk lejon të ketë njohuri të plotë të realitetit.

Hendeku i shkaktuar nga injoranca është pa ndjenja, sepse kur subjekti është i vetëdijshëm për këtë "mungesë" nuk është më i bindur për realitetin e përfaqësuar prej tij dhe si pasojë nuk është më në gjendje të ngjashme me gabim, por një situatë të ndryshme, duke filluar nga injoranca dhe dyshim.

Gabim si bindje, bindja në këto kushte nuk mund të gjejnë një terren pjellor, sepse nevoja për siguri subjektive, fiziologjike për gabim, ai nuk arrin të zërë rrënjë në një gjendje e mungesës së informacionit të ndërgjegjshëm, ku bindja e vetme është vetëdijen se ajo që duket në defekt të tyre njohëse, mund të jetë diçka të ndryshme.

Ankthi zvarriten në mendjen e aktorit në mungesën e zgjidhjeve të caktuara dhe të bëhet e saj, një gjendje tensioni midis dy ose më shumë mundësi, ku disa prej tyre kanë perceptuar intuitivisht prej tij vetëm, pa pasur një përfaqësim të jetë e mundur nëse jo në formën e

Tema të tjera kryesore të paragrafit të bëjë me natyrën e shtetit psikologjike e dyshimit dhe lidhja e saj me gabim. Duhet të theksohet, si një premisë logjike për të fjalës tjetër, që dyshim është i vetëdijshëm se injoranca fillon kur ju jeni të vetëdijshëm ose të injorojë realitetin e mos e ditur që e përfaqësive të jetë e mundur, si i vërtetë (ai është një njeri apo një kafshëve prapa grilave?).

Dyshim është subjekt i një vlerësimi nga subjekti gjatë përfaqësimit mendore e situatave të ndryshme të konsiderohet të jetë e mundur: subjekti është i vetëdijshëm, në disa raste, për ekzistencën e mundshme të rasteve të tjera të cilat ai i injoruar. Në këtë gjendje, pasiguria është reflektuar në momentin e njohur me vullnet të fortë për shkak të mungesës së ndarjes së koordinon që përbëjnë skenën e veprimit. Njeriu, në këtë situatë, është i vetëdijshëm dhe të ndërgjegjshëm e përfaqësuesit të pamjaftueshme bindëse e do të bazohet në gjendjen tuaj të dyshimit.

E mundshme "hipoteza e gatshme" për të vepruar në bazë të kësaj pasigurie mund të përmblidhen si më poshtë:

A) - fakti se ju mund të dëshironi të zbatuar pa marrë parasysh se cili prej hipotezave të mundshme është e vërtetë (ajo mund të jetë një ose tjetër I don't care), në këtë rast e parë, me kthimin aktor me anëtarësimin e tij në një lloj psikologjike pjesëmarrjes "duke përbuzje ofensive" për shkak të indiferencës e tij të ndërgjegjshëm për një vepër të jetë e mundur për të mbrojtur edhe me ligj;

B) - mund të dëshironi të sigurt duke marrë parasysh krijimin e një nga supozimet në configurable abstrakt (ju mund të bëni një ose hipoteza të tjera, por unë jam i bindur në realizimin e-ofensive jo për mua unë shpresoj) në këtë rastin e dytë agjent kthimit me qëndrimin e tij psikologjik në një lloj "mbi pjesëmarrjen-" e probabilitetit e realizimit të një prej ofensive nuk është në mesin e atyre, ofenduese, konkretisht të jetë e mundur;

C) - nuk është një rast i tretë i dyshimit, e quajnë "origjinale": mundësitë e ndryshme të duket e tillë nuk ka gjasa që personi përfundon me përjashtim të atyre, duke arritur në bindje se, në të vërtetë, duke gjetur veten bindur gabimisht të një realiteti subjektiv.

Në fund të këtij adresën pyetja neni mund të thuhet shkurtimisht: kur në dyshim është kushti i cili nuk ka arritur asnjë bindje ose besim, subjekti nuk mund të bëjë një gabim 

Perceptimi dhe gjykim i gabuar nis procesin e quajtur parashikimi i vullnetshëm, të njëjtin term përdoret për këtë fazë të krijon idenë e pritje, në një nivel mendor, të ardhmen mbi bazën e të dhënave të mbajtura në një moment të caktuar historik: ajo është një sidomos kur ju shikoni të ardhmen me sytë e kësaj.

Kur shqisat tona dështojnë, për një sërë arsyesh, për të dërguar "input" në mënyrë që të mund të përcaktojnë detajet e të dhënave të jashtme, kjo nuk do të njihet si është me të vërtetë, sepse kjo do t'i atribuohet gabimisht në një kategori "d ' përvojë "të ndryshme. Subjekti e ka të tillë një sfond kulturor, por nuk ka qenë në gjendje të përdorin për një mungesë e perceptimit. Ky kusht duhet të dallohet nga ajo e "dështimit të perceptojnë" do të thotë personi nuk i takon ndonjë "kategori e përvojës", sepse ajo nuk ka marrë asgjë. "Perceptimi i gabuar i të dhënave të ndjeshme domosdoshmërisht çon në një mendim nuk përputhen me të vërtetën.

Me pak fjalë: Për të zbuluar të dështimit të perceptojnë një ose më shumë elemente duhet të zgjidhet në mendimin e gabuar se të gjithë e veprës penale.

"Sa herë e kam zakon të njohurive gjen shkaku i saj në një perceptim të gabuar ose jo i një realiteti të caktuar, që çon në gjykim i gabuar në një element të" që kanë shkaktuar "është në çështje është gabim i" faktit. " Dallimi është se në rastin e misperception, gjykimi ka për objekt të njëjtë si gabimisht perceptohet në rastin e perceptimit jo, gjykata ka për një objekt të dhënë tjetër se ajo që nuk është perceptimi, si pjesë e "që kanë shkaktuar ", apo ngjarja e tërë është"

1) ka një dallim të qartë ndërmjet c.d. paaftësi dhe gabim: "Këtu është rrënja e dallimit mes teorisë dhe praktikës, ose në mes të shkencës dhe të artit, në fakt, në teorinë apo shkenca të mjaftueshme për të dini, ndërkohë që praktika apo artit duhet të jetë në gjendje të bëjë" (vetë aftësia e kufizuar si një defekt i përkthimit në vend të procedurës, në vetvete e mirë);

2) gabimi mund të përfshijë dy fazat e formimit të vendimeve: perceptimi, paraqitja e "zbatimit" të vlerësimit të njohurive, në aspektin e "njohjes" e lindjes në pasuri të përvojës personale.

 Analiza e mendimit dotkrinal termi “juridiko-penal”

Te doktrinës, kështu gati unanime, dallon dy nivele të rëndësisë, ku ju mund të bëni vlerësimin e marrëdhënies në mes të gabim dhe injorancë

Termi Juridiko-penale: dy terma kanë tendencë për të humbur specifikën e tyre, dhe kohë të konsiderueshme, për të turpëruar njëri-tjetrin në vlerësimin e efekteve të konsiderohet me rëndësi për ligjin penal

Analiza e pikës së dytë meriton vëmendje të mëtejshme në dritën e fjalëve të shprehura nga Mantovani, "injoranca e thjeshtë është e parëndësishme legally, sepse subjekti nuk ka punë në qoftë se jo në bazë të një bindje dhe, prandaj, injoranca është e drejtë që ndikojnë në ajo që shkakton gabim Operacioni i kërkim të përmbajtjes normative, të shprehur nga ana e legjislativit, është paraqitur si një moment të nevojshme në mënyrë që të mos zvogëlojë diskursin mbi rëndësinë juridike - Terminologjia e gabimit dhe të injorancës në listën sterile e "etiketat konceptuale", në të cilën ligjeve të marrë një rol të një kulm të thjeshtë të aktivitetit teorike.

Në pikën tonë ligjore e nisjes dhe mbërritjes është e përfaqësuar nga Kushtetuta, sintezë e plotë e kontratës sociale: ai duhet të nxirret, dhe ajo solli përsëri, në përputhje të plotë me parimin e ligjshmërisë të rreptë të gjitha rregullat. Ujërat në të cilat këtë lundrojnë të shkurtër, i përkasin të drejtës penale: një vend i parimeve strikte që duhet detyrimisht të shihet në hark të rri në drejtimin e duhur.

1. Neni. 85 të Kodit Penal është normë në të cilën legjislatura përcakton shkurtimisht, gjendja psikologjike, minimale të mundshme që duhet të jetë i pranishëm në një person për ta për të ngarkuar me kryerjen e akteve që përbëjnë një krim. Është e të njëjtit nen me titull, "Kapaciteti i arsyetimesh," dhe përmbajtja e saj tregon se legjislatura e ka vizionin e momente intelektuale e personit: lojtar aktiv duhet të jetë në fuqi një njeri i cili e përfaqësimit mendore dhe në një të shtrembëruar realitet jo që e rrethon atë në mënyrë që të bashkëveprojnë me të në një jo-shtrembëruar, dikur subjekti "sjell në realitet" duhet, pra, të jenë në gjendje të kontrollojnë emocionet e tyre dhe të jenë në gjendje të vetë-vendosmëri seconds me arsyetimin se ajo është më e arsyeshme në bazë të një vlerësimi të ndërgjegjshëm dhe përgjegjës.

    Pikën e dytë për shqyrtim është 42, paragrafi i parë, cp të legjislaturës me pak fjalë kuptimplotë dhe përpjekjet për të përshkruar tipare psikologjike minimale, në fakt, të nevojshme për identifikimin e përgjegjës të krimit: veprimi duhet të jetë vetëdijshëm dhe vullnetare. Termi "veprim" nuk dëshiron të zgjojë një ide të përgjithshme të lëvizjes, por vetëm të bëjë atë penale për sjelljen e njeriut që ka karakteristika të caktuara, dhe është e shoqëruar nga një përfshirje unik personal.

    Kuadri i është bërë eksplicite në nenin 43, Kodi Penal që në këtë arsyetim, ajo është konsideruar vetëm si një tregues i përfaqësimit përshkrues, në faza të njëpasnjëshme të procesit intelektual dhe i vullnetshëm i projektuar nga legjislatura në mes të linjave të Kodit Penal.

Përdorimin e papërshtatshëm, në disa raste të përziera, termat "gabim" dhe "injoranca" nga parlamenti në vetvete është një burim i pyetjeve komplekse të interpretimit, në fakt, "ndërsa ligji penal nganjëherë i referohet si qëndrime psikologjike (p.sh. neni. 59 ., 1 bashkë, CP), shpesh ajo i referohet vetëm në një apo tjetër (p.sh., neni 5 cp, e cila flet vetëm të injorancës;. Arte 47 dhe 59, 2 dhe 3 co. , në të cilin përmend vetëm gabimin)

Rreziku i Gabim Ligjor në Rastet Penale: Pasojat e Asimetri në drejta e ankimit.

Ne shba e shohi gabimin ne sencin asimetrik

Qeveria e mban më të madhe të rrezikut të gabimit në një gjykim penal: gabim faktik për shkak të kërkesës së provës përtej një dyshimi të arsyeshëm

- dhe gabim ligjor për shkak të ndalimit në apel qeverisë të pafajshëm.

 - Asnjë nga këto mekanizma procedurale ka një homologe në procedurë civile.

Një pasojë e rëndësishme e rrezikut asimetrike e gabimit në rastet penale është se ka shfajësimet më shumë se nuk do të jetë nën rrezikun simetrik e gabimit, paribus ceteris.

Kjo është, duke marrë të gjitha rregullat e tjera të procedurës penale dhe të provave të mbetet e njëjtë, të pandehur të tjerë do të jenë të dënuar (me pranimin e fajësisë ose pas gjykimit) nën standard civil të epërsi e provave se janë dënuar sipas standardeve dyshim i arsyeshëm. Në mënyrë të ngjashme, në qoftë se ankesa nga qeveria ishin të lejuara, disa të pandehur të pafajshëm do të vuajnë ndryshim dhe të jetë i dënuar në një rigjykim.

3- Këto analiza tregojnë se rritja e barra e provës rrit gjasat e negative të rreme (lirimin e "faktikisht fajtor" persona), dhe zvogëlon gjasat e false positives (bindjet e "fakte të pafajshëm" persona). Epërsi civile e standardit të provave minimizon rrezikun - total pritet - i gabime faktike. ngarkesë më të lartë

4- sistemit penal e dëshmi mbi qeverinë rrit rrezikun e gabimit faktike, në drejtimin pro-pandehurin. Shqiptimi i një barrë më të lartë të provës në rastet penale tregon, e ...

Çfarë mund të bëj Nëse unë jam i dënuar Gabimisht, Apo Fjali im është jo e drejtë?

Kjo dilemeshtrone shume diskutime sepse eshte nje nga indicjet me perovokuese qe individi preket drejteperdrejt nepermjet gabimit. Pas dënimit, i pandehuri ka mundësi të paraqesë një ankesë të dënimit të tij. Nëse rezultatet e dënimit nga një pranimit të fajësisë, i pandehuri mund të ketë për të kërkuar leje "lënë" ose për të apeluar dënimin. Nëse rezultatet e dënimit nga një gjykim, i pandehuri ka të drejtë absolute për të apeluar. Një ankesë nuk është një rigjykim të rastit, por është një provim i procesverbalin e gjykimit për të siguruar që procedurat janë kryer në mënyrë të drejtë.

Gabim e injorancës ligjit të pashmangshëm të ligjit penal.

Në çdo rast, doktrina konsideron se, në çështjet penale, gabim i ligjit dhe injorancës, për të gjitha qëllimet praktike, identike. Nuk është kështu në rastin e gabimit faktike, e cila është subjekt i rregullave të ndryshme ligjore që do të analizohen nga ky shkrim.

Gabim model mund të përcaktohet ose nga një gabim i ligjit (injoranca apo keqinterpretimi i një rregulli juridik), është një gabim faktik (përfaqësim të rremë të një realiteti fenomenale), por ajo që na bëjë këtu është vetëm objektin përfundimtar të gabimit.

Nëse gabimi bie brenda ndalimin, qoftë që dalin nga e drejta penale, si dënim shtesë është e pafalshme, siç thuhet në art. 5 č.p. se askush nuk mund të mbrojë në justifikim injoranca e tij të ligjit (legis injoranca excusat jo).

Një përfundime interesante, por të ngjashme, është arritur në qoftë se ne e konsideruar mundësinë e dyshim që një person ka drejt një veprim, kur një rast të përballet me të paligjshme në mendjen e subjektit e veprimit kundër të njëjtën gjë: ne do të në këtë një situatë të konfliktit ndërmjet dy ose më shumë përfaqësime që kanë të realitetit juridik (ose një veprim i tillë nuk do të lejohet dall'ordinamento?). Por tani subjekt i veprës do të përgjigjet në çdo rast, duhet të veprojë pavarësisht dyshime në lidhje me ligjshmërinë e veprimit të tij, pasi ai mund të parandaluar kryerjen e veprës penale vepron duke aktivizuar mjetet e nevojshme të dinë se pengesa penale rregull të ligjshmërinë e punës së vet.

Ligjvensit Rumun

Rumania dhe ligjvensi e atjeshem percaktojne ne ligj, në art.51 paragrafin 4 të Kodit Penal të parimit sipas të cilit "njohuri injoranca apo të gabuar të ligjit penal nuk ka justifikim të natyrës penale të veprës".

Arsyetimin e ligjvënësit kur vendosin rregullat baze kanë per qellim te ruajv vlerat e rëndësishme e shoqërore e të cilit do të futet kërkon zbatimin e një sanksioni të përcaktuara nga ligji penal .

Duke këmbëngulur me idenë sipas të cilit njerëzit duhet të jenë të vetëdijshëm për rregullat penale në mënyrë që të krijojë një rend shoqëror të nevojshme për një jetë normale në shoqëri, ligjvënësi rumun të institucionalizuar një prezumim absolute e njohurive të ligjit penal nga të subjekteve të tij.

Në doktrinën rumune, gabim në të drejtën penale ka qenë subjekt i debateve interesante. Kodit Penal i ri ka përfshira gabim në të drejtën penale ndër shkaqet e mungesës së fajit penale të të nënshkruarit, duke deklaruar se: "akt të përcaktuara me ligj penale të kryer si rezultat i injorancës apo njohuri të gabuar të karakterit të tij të paligjshme për shkak të një rrethanë të caktuar të cilat nuk mund të ishte shmangur është jo ascribable ".

Kjo zgjidhje është pranuar nga shumica e legjislacioneve moderne. Analiza e institucionit të gabimit në të drejtën penale në legjislacionet e ndryshme jep rezultate interesante, duke marrë parasysh që disa zgjidhje të sugjeruar në këtë rast.

E drejta penale e Sarajeves dhe e Kosoves

E drejta penale e Sarajeves dhe e Kosoves ne kodin penal te perkohshem qe ka per autore Prof.Dr. B.Petroviq ne kuptimin filozofike sjelle prejerdhjen e fait nga paaftesia medore dhe  ajo shprtrore, por nje vend te vecante i kushtone gabimit lajthimes duke e ndare ate ne dy kadegori. Spunto e gabimit nise qe ne konceptin e veprimit te fajte, gjendjes mendore, informacionit, gabimit apo lajthimes sic e titullojne ata gabimin.

Ata e ndajne ne lajthim te vertet dhe juridike ku Lajthimir (error) e etiketojne si paraqitja e gabuar e ndonjë rrethanë.

Lajthitja mund të ekzistojë në raport me rrethana të vërteta ose juridike, dhe për këtë shkak dallohet lajthitja e vërtetë dhe juridike.

Lajthitja e vërtetë (error facti) është lajthitje në vështrim te ndonjë rrethane të vërtetë të veprës penale. Rrethana e vërtet e veprës penale mund ti përket elementeve të veprës ose ndonjë fakti tjetër të vërtetë të cilat nuk paraqesin elemente të tij, por të cilët kanë rëndësi të caktuar juridiko penale për veprën e kryer, duke pasur parasysh këto elemente lajthitja e vërtetë mund të paraqitet në dy kuptime:të ngushtë dhe të gjerë.

-Lajthitja e vërtetë në kuptim të ngushtë është lajthitje për rrethanë e cila paraqet elemente qenësore (tipare ligjore) të veprës penale, për deri sa lajthitja e vërtetë në kuptim të gjerë paraqet rrethanë të vërtet e cila nuk paraqet elementin qenësorë të veprës penale. Ajo ekziston atëherë kur kryerësi ka qenë i vetëdijshëm për tiparet e veprës penale, por ka pasur paraqitje të gabuar lidhur me ekzistimin e rrethanave të vërteta të cilat, nëse vërtetë kishin ekzistuar veprën

do ta bënin të lejuar.

Ne nenit 18 të KP të Kosovës personi nuk është penalisht përgjegjës nëse në kohën e kryerjes të veprës penale nuk ka qenë i vetëdijshëm për ndonjë nga tiparet e asaj vepre, ose gabimisht ka menduar se ekzistonin rrethanat, të cilat, po të ekzistonin në fakt, kjo vepër do të ishte e lejuar.

Nëse kryerësi ka qenë në lajthitje për shkak të pakujdesisë, atëherë është përgjegjës penal për veprën e kryer nga pakujdesia, ligji dhe për këtë vepër përcakton përgjegjësinë penale. Kjo d.m.th që vetëm ligji bën dallimin ndërmjet lajthitjes së vërtetë në kuptim të gjerë dhe të ngushtë, por të dy llojet e lajthitjeve e mënjanojnë ekzistimin e pakujdesisë.

Por lajthitja vërtetë nuk e mënjanon çdo herë ekzistimin e pakujdesisë. Për tu përcaktuar se a ka qenë kryerësi i veprës në lajthitje nga pakujdesia ose jo, është e domosdoshme të përcaktohet se a ka qenë lajthitja e mënjanueshme a e pa mënjanueshëm.

Lajthitja e mënjanueshme ekziston atëherë kur kryerësi ka pas paraqitje të gabuar për tiparet e veprës penale ose për rrethanat të cilat e përjashtojnë rrezikun shoqërorë dhe kundërligjor te

veprës, edhe pse ka qenë i detyruar dhe ka mundur të ketë paraqitje reale për këto rrethana.

Nëse kryesi ka qen i detyruar të ketë paraqitje reale për rrethana të vërteta dhe nëse sipas aftësive personale ka mundur ta ketë këtë paraqitje, e ai nuk e ka pasur, atëherë ai ka qenë në lajthitje nga pakujdesia.

Me fjalë të tjera, ai ka arritur në lajthitje për shkak të pakujdesisë së

mjaftueshme të cilën ka mundur ta posedon, dhe ka mundur ta mënjanojë me koncentrim më të madh. Kështu që kryesi për veprën e kryer në lajthitje të mënjanuar përgjigjet si për vepër të

kryer nga pakujdesia me kusht që ligji parasheh dënim për këtë vepër edhe kur është kryer nga pakujdesia.

Lajthitja e pa mënjanuar paraqitet atëherë kur kryesi nuk ka mundur të ketë paraqitje reale lidhur me rrethana të vërteta të veprës. Këtu kemi lajthitje e cila është e paraqitur si rrethanë, e jo për shkak të pakujdesisë së kryesit. D.m.th kryesi i cili ka kryer vepër penale në lajthitje të vërtetë dhe të pamënjanueshme nuk mund të përgjigjet as për pakujdesi as për dashje.

Raste të veçanta të lajthitjes së vërtetë janë të njohura në teorinë juridike këto janë lajthitja për sendet, lajthitja për personin dhe lajthitja për shkaktueshmëri(aberatia ictus ose goditje e (90

gabuar).

Lajthitja lidhur me sendet(error in objekto) paraqitet atëherë kur kryesi mendon gabimisht që po kryen vepër penale ndaj një sendi, e në të vërtetë ai e kryen ndaj sendit tjetër.

Kjo lajthitje është e rëndësishme për ekzistimin e përgjegjësisë penale, përveç ne raste kur cilësia e lëndës paraqet element qenësor të veprës penale.

Lajthitja për personalitetin (error in persona) paraqitet atëherë kur kryesi mendon që po kryen vepër penale ndaj një personi, e ai në të vërtetë po e kryen ndaj një personi tjetër.

Edhe kjo lajthitje është e parëndësishme për ekzistimin përgjegjësisë penale, përveç kur aftësia e subjektit pasiv është elementi qenësor i veprës penale. Kështu lajthitja për personin mund të jetë e rëndësishme për kualifikimin e veprës nëse për personalitet të objektit pasiv kërkohet aftësi e posaçme.

Lajthitja për shkakun (aberatio ictus ose goditje e gabuar) ekziston atëherë kur kryesi, ndërmerr kryerje të veprës penale ndaj një sendi, përkatësisht personi, por për shkak të ndikimit të disa rrethanave, pasoja realizohet në lëndën tjetër, përkatësisht personin tjetër. Ky rast do të ekzistonte psh : personi A gjuan në personin B por për shkak të dukshmërisë se dobët, frymës së fuqishme vjen deri te devijimit te plumbit vjen deri te vrasja e personit C e cila ka qenë në

afërsi.

Në dhënien e përgjigjeve rreth pyetjeve të përgjegjësisë penale për rastin aberatio ictus, në teorinë juridike ekzistojnë dy kuptime. Sipas kuptimit të parë ekziston vetëm vepra penale për vrasjen e personit C me dashje, dhe në atë rast nuk është e rëndësishme çfarë ka paramenduar personi me vrasjen e personi tjetër e jo personit të cilin ka dashur ta vras.

Sipas kuptimit të dytë ekziston tentimi për vrasje te personit B, por është vrarë personi C nga pakujdesia. Teoria

juridike dhe praktika gjyqësore më shumë e pranojnë kuptimin e dytë.

4. Lajthimi juridik

Lajthimi juridik është lajthimi që ka të bëjë me ndalimin e veprës. Ndalimi e veprës do të thotë se ajo është e ndaluar me normat e të drejtës pozitive. Ndalimi e veprës ka karakter të gjerë që nga përcaktimi i veprës në Ligjin penal. Kuptimi i këtillë i lajthimit juridik paraqet një pasqyrë të gabuar mbi rëndësinë juridike të veprës.

Në bazë të nenit 19 të Kodit të Përkohshëm Penal të Kosovës, kryesi i veprës gjendet në lajthim juridik atëherë kur shkaqet mund të jenë të pranueshme (shkaqet e arsyeshme) të cilat nuk i ka ditur ose nuk ka qenë në gjendje që ti dijë se një veprim i tillë është i ndaluar. Për dallim nga lajthitja reale kur kryerësi i veprës nuk është i vetëdijshëm, disa rrethana reale që e përbëjnë atë shkaktojnë veprën penale, me rastin e lajthimit juridik kryerësi është i vetëdijshëm për të gjitha rrethanat e veprimeve të cilat i ndërmerr, por nuk është i vetëdijshëm se kjo vepër në ligj është përcaktuar si vepër penale. Në rastin e lajthitjes reale kryesi nuk është i vetëdijshëm se çka bënë, ndërsa në rastin e lajthimit juridik ai e din se që bënë, por nuk e di se atë çka është duke bërë është e ndaluar.

Lajthimi juridik ekziston në disa raste:

1) kur kryesi nuk është i vetëdijshëm se veprën të cilën e ka kryer me ligj është e përcaktuar si vepër penale (p.sh. kryesi nuk e di se shqiptimi i dënimit i cili i është shqiptuar me vendim gjyqësor përmbarues është përcaktuar si vepër penale),

2) kur kryesi nuk është i vetëdijshëm se veprën të cilën e ka kryer është e kundërligjshme (kryesi e di se ndalimi i kundërligjshëm i personit tjetër është vepër e dënueshme por e ka mbajtur gabimisht dhe se në rastin konkret ndalimi i personit nuk është i kundërligjshëm. P.sh. mësuesi e mbyll nxënësin, duke konsideruar se kjo është e lejuar si masë disiplinore, apo kur prindi e dënon fizikisht fëmijën e vet për shkak të suksesit të dobët në shkollë duke konsideruar se kjo është e lejueshme si masë disiplinore e prindërit),

3) kur kryesi gabimisht konsideron se ndonjë rrethanë e cila nuk ka elemente të veprës penale, e përjashton veprimin e kundërligjshëm (p.sh. personi zyrtar konsideron se vepra e kryer është

91 e lejueshme, në qoftë se është kryer sipas urdhëresës së personit mbikëqyrës),

4) kur merret me prodhimin apo qarkullimin e mallit, qarkullimi ose prodhimi i të cilit janë të ndaluar apo të përkufizuar),

5) kur kryesi i veprës mendon gabimisht se ndonjë rrethanë ekzistuese e cila ka tipare të veprës penale e cila është e lejuar për shkak të rëndësisë së vogël të veprës (p.sh. kur kryesi përvetëson diçka nga pajisja e cila i është dhënë për kryerjen e punës) dhe

6) kur kryesi gabimisht supozon ndonjë rrethanë reale që mund të llogaritet si dukuri të cilën ligji e përdorë me rastin e përcaktimit të veprës penale. (p.sh. mosnjohja se cilat materie mund të merren dhe konsiderohen si droga, dhe cila lëndë konsiderohet vërtetë e ngjashme me këtë).

Për ndikimin e lajthimit juridik për përgjegjësinë penale dhe dënimin në teorinë juridike ekzistojnë dy botëkuptime. Sipas një botëkuptimi, lajthimi juridik është i parëndësishëm për përgjegjësinë penale, meqë të gjithë qytetarët janë të obliguar që t’i njohin ligjet e vendit të vet dhe t’i respektojnë ato në aktivitetet e përditshme.

Mosnjohja e ligjit, do të thotë, nuk i falet askujt qoftë në pikëpamje të përgjegjësisë penale, po ashtu edhe në pikëpamje të shqiptimit të dënimit. Ky parim se lajthimi juridik nuk e përjashton përgjegjësinë penale fillon nga maksima – error turis nocet ( padituria e dëmton të drejtën). Ky parim bazohet në teorinë psikologjike të fajësisë.

Sipas botëkuptimit tjetër, parimi se mosnjohja e ligjit askënd nuk e fal nuk është i pranueshëm, me qenë se është në kundërshtim me parimin e përgjegjësisë subjektive penale, ç’do të thotë se dënimi mund të aplikohet vetëm ndaj një kryerësi i cili është fajtor për veprën e kryer. Me aplikimin e këtij parimi dënimi do të bazohej në supozimin e pafajësisë. Nga ana tjetër, theksohet supozimi se të gjithë qytetarët duhet t’i njohin ligjet e vendit të vet është i paqëndrueshëm. Në praktikën bashkëkohore ekziston një numër i madh i normave të cilat qytetarët rregullisht nuk i njohin dhe krijimi i fiksionit për domosdonë e njohjes së të gjitha normave është vetëm iluzion. Nga arsyet e theksuara, sipas këtij botëkuptimi, lajthimi juridik duhet të ketë ndikim në përgjegjësinë penale. Një botëkuptim i tillë rrjedh nga emërtimi normativ i pafajësisë, ku nuk ka përgjegjësi penale pa ekzistimin e vetëdijes për veprën e ndaluar.

Legjislacioni bashkëkohor miraton botëkuptimin e përzier sipas të cilit lajthimi juridik nuk e përjashton fajësinë, mirëpo mund të shërbejë si bazë për dënim më të butë, po edhe për lirim nga dënimi.

Këtë botëkuptim e ka miratuar Ligji Penal i Bosnjës dhe Hercegovinës ku parasheh se gjykata mund të dënoj me dënim më të butë kryesin e veprës penale i cili për shkaqe të arsyeshme nuk e ka ditur se veprimi i tij është i ndaluar, ndërsa mund ta lirojë nga dënimi. Kjo do të thotë se lajthimi juridik është bazë fakultative për zbutjen e dënimit apo edhe të lirimit nga dënimi. Mirëpo, për të qenë ajo e nevojshme duhet të konstatohet se kryesi i veprës penale ka qenë në lajthitje për shkaqe të arsyeshme. Kjo do të thotë se ekzistojnë dy lloje të lajthimit juridik: i evitueshëm dhe i pa evitueshëm.

Lajthimi juridik i evitueshëm ekziston atëherë kryesi ka qenë i detyruar ta dijë se vepra të cilën dëshiron ta kryej është e ndaluar. Në të vërtetë, ajo çka këtu duhet të përcaktohet praktikisht nuk është obligim,meqë kjo ekziston çdo here, por mundësi e kryesit që ta dijë se kjo është e ndaluar, që do të thotë se në cilën masë ka qenë e mundur në rastin konkret që ta dijë se ndërmarrja e një veprimi të tillë është ndaluar me norma juridike. Në qoftë se konstatohet se kryesi ka qenë e mundur që ta dijë se kjo është e ndaluar nga aspekti juridik po të kishte qenë më i interesuar, dhe po ta shqyrtonte më me kujdes veprimin, atëherë ai është vënë në lajthitje për shkaqe të paarsyeshme.

Lajthimi i paevitueshëm juridik ekziston kur kryesi i veprës nuk ka qenë e mundur që ta dijë se vepra të cilën e ka kryer ka qenë e ndaluar me norma të caktuara juridike. Kuptohet, se nuk mund të bëhet fjalë për lajthimin e paevitueshëm juridik po qe se bëhet fjalë për veprimet të cilat janë në kundërshtim me interesat e përgjithshme apo me parimet e përgjithshme të 92 njerëzimit, përkatësisht të mesit në të cilin jeton kryesi. Mirëpo nëse bëhet fjalë për veprimet për të cilat nuk ekzistojnë qëndrimet e njohura të përgjithshme negative, kurse ato megjithatë janë të ndaluara me disa norma të posa miratuara ose të cilat do të miratohen, atëherë kemi të bëjmë me lajthimin e paevitueshëm juridik apo me lajthimin e arsyeshëm juridik.

Vlerësimin se

a ka qenë kryesi në lajthim juridik për shkaqe të arsyeshme apo të paarsyeshme e bënë gjykata për çdo rast konkret duke pasur parasysh rrethanat në të cilat kryesi ka jetuar, rrethanat në të cilat është kryer vepra, si dhe cilësitë personale të kryesit. Kjo do të thotë se vlerësimi për arsyeshmërinë apo paarsyeshmërinë e ekzistimit të lajthimit juridik ka për t’u paraqitur në bazë të kritereve objektive – subjektive. Me zbatimin e këtij kriteri mund të vij deri te përfundimi se një person i njëjtë mund të gjendet në lajthim juridik për shkaqe të arsyeshme në pikëpamje të një vepre të kryer penale, e kjo të mos jetë në pikëpamje të veprës tjetër ose që në krahasim me kryesin ekziston, por jo edhe në krahasim me bashkëpjesëmarrësin tjetër.

Është krejtësisht relevante kur kryesi gabimisht konsideron se vepra e kryer është e ndaluar, ndërsa ajo realisht nuk është e ndaluar (te e ashtuquajtura rruga e drejtë,apo delikti i kryelartësisë së tepruar). Një rast i tillë ekziston kur kryesi gabimisht mendon se shkelja e kurorës është e ndaluar apo gabimisht mendon se është e ndaluar t’i shkaktohen plagë sulmuesit me rastin e pengimit të sulmit të kundërligjshëm.

E drejta penale shqiptare ndonse nuk e parashikon gabimin ne kodin penale e nis spunton ne tersi nga papergjeshmeria

Nuk ka përgjegjësi penale personi që në kohën e kryerjes së veprës përballë vuante nga një turbullim psikik që ka prishur tërësisht ekuilibrin mendor dhe për pasojë nuk ka qenë në gjendje të kontrollojë veprimet ose mos veprimet e tij dhe as të kuptojë që po kryen një vepër penale.

Personi që në kohën e kryerjes së veprës penale vuante nga një turbullim psikik që ka ulur ekuilibrin mendor është i përgjegjshëm, kjo rrethanë merret parasysh për caktimin e llojit dhe masës së dënimit. Kushtet e papërgjegjshmërisë janë kriteri juridik dhe ai mjekësor.

Paragrafet e mesiperm nuk jane vete narma e gabimit por legjislatori lene shkarazi hapsiren per interpretim po te shohesh ligjvensit e vendeve te tjere ne arsyetimin e gabimit

 Termi gabim ne legjislacionin shqiptare nuk eshte i njohur ne permasat e normes juridiko0penale, por shkarazi atore te ndyshem japin difinicione per gabimin. Dhe konkretisht haset fraza “Me gabim kuptohet përfytyrimi i gabuar që i bën personi i cili ka kryer veprën penale, sjelljes se tij, pasojave qe kanë ardhur dhe rrethanave të faktit”.

Llojet e gabimit janë; gabimi në fakt dhe gabimi juridik

Gabimi juridik është kur personi ka përfytyrimin se veprimet e tij nuk përbëjnë vepër penale, dhe e kundërta personi ka përfytyrimin se veprimet e tij përbëjnë vepër penale në fakt ato nuk janë të parashikuara në ligj si të tilla.

Gabimi juridik është edhe për faktin se personi ka përfytyrimin se mban përgjegjësi për një vepër penale me të lehtë ndërkohë që ai mban përgjegjësi për një vepër më të rëndë, gabimi juridik mund të ndodhë edhe për sa u përket rrethanave lehtësuese dhe renduese.

Gabimi në fakt është kur personi ka gabuar te faktet e jashtme të veprës penale:

a) Gabimi në objekt kur personi në vend që të drejtojë veprimet e tij kundër një objekti i drejton kundër një tjetri

b) Gabimi në lidhjen shkakësore personi ka përfytyrimin e gabuar se me veprimet e tij do të vijë një pasoje ndërkohë që ka ardhur një tjetër.

Ne kometarin e kodit penale Shqiperisw ne Nenin 18 kryrja e vepres penale ne gjendje te dehur e pikerisht ne piken kater Gabimi (Lajthima) i japin nje dimesion te ri gabimit ne te drejten penale.

Kuptimi dhe rendesia e gabimit

Ne krye te radhes hidhe me te drejte ideja e mos perfshirjes ne kodin penal te gabimit, por gjithashtu ata pohojne se ka nje rendesi te madhe.

Versioni

Me Gabim (lajthitja) kuptohet perfytyrimi i gabuar qe i bene personi, i cili ka kryer vepren penale, sjelljes se tij rrethanat dhe pasojat qe kane ardhe ne te cilen ei ka vepruar.

Gabimi ndahet ne:

Gabim juridik (error juris) e drejta romake

Gabim ne fakt (real, error fakto)

Gabimi juridik, qendron ne perfytyrimin e gabuar te personit, per vepren penale, nese ajo eshte apo jo e kundraligjshme, nese denohe ose jo dhe me cilllen lloj dhe me cmase denimi.

Gabimi juridik apo lajthima shprehet ne radhe te pare me perfytyrimin e gabuar se vepra e tij nuk parashikohet si veper penale ne ligj, kurse ne te vertet ajo eshte veper penale e parashikuar ne leigj.

Ne kete rast personi qe ka kryer vepren penale do te pergjigjet sipas dispozites ligjore qe parishikon vepra penale e kryer prej tij.

 Shembull: Per njoftimin e rrem te organeve te rendit personi do te pergjigjet penalisht, mos dia e tij apo mos njohja e ligjit nuk e perjashton ate nga vepra penale.

Gabimi juridik eshte dhe ne rastin e kundert, mashtrimi ne peshe ne matje perben veper penale, ndersa ajo nuk parashikohet ne kodin Penal te ri dhe personi eshte i perjashtuar nga vepra penale.

Gabimi juridik egziston kur personi ka perfytyrim te gabuar, lidhur me llojne e mases se denimit te vepres penale.

Shembull: Kujton se denohet me burg dhe ne te vertete ai denohet me gjobe ose anasjelltas kujton se                                                             me nje mase denimi me te lehte dhe denohet me burg.

Gabimi juridik mund te ndodhi edhe per perfytyrim te gabuar per rrethana renduese e cilesuese, apo per dallimin e krimit e kundravajtjes penale.

Pr kete ras personi do te pergjigjet jo per perfytyrimin, por per ate veper penale qe ka kryer.

Keto gabime behen kur eshte fjala per vrasjet e kryera ne gjendjen e tronditjes se forte psiqike te castit dhe vrasjet e cilesuara, apo te thjeshta.

Ne rast se personi ka perfytyruar se kujton se vrasja e kryer do te cilsohet ne baze te nenit 82 te Kodit Penal, kurse ne tw vertet vrasja eshte kryer me paramendim dhe do te denohet ne baze te nenit 78 kp

e jo sipas perfytyrimit te tij.

Gabimi faktik

Me gabim fakti kuptohet perfytyrimi i gabuar i personit ne lidhje me faktet e jashtme te figures se vepres penale. Ne te drejten penale disa lloje gabimesh.

Gabimi me objekt. Ky lloje gabimi merre kuptim te perfytyrimi i gabuar qe ka personi kur kryen veprimet ose mosveprimet e tij kunder mardhenjes juridike te mbrojtur posacrish nga legjislacioni penal.

Shembull. Kur personi nise te kryej nje vjedhje me dhune dhe ne fakt vjedhe oasurine e tjetrit, pa dhun , por personi ne kete ras do te pergjigjet per vjedhje me dhune te mbetur ne tentative.

Gabimi i objekti mund te jet dhe anasjelltas personi eshte nisur te vjedhe disa objekte por ne te vertet vjedh vetem njerin prej tyre. Ai do te pergjigjet per vepren penale te kryer ndaj objektit dhe per tentativen ndaj objekteve te tjera, qe ka deshiruar te vjedhe.

Gabimet ne objekt marrin jete dhe kure ata menjanohen nga objekti kua ai drejtoher dhe ne te vertete prek nje objek tjeter per shkat te nderhyrjes se faktorve te tjere.

Ne kete rast personi ndeshkohet per tentativen e objekti te pare dhe per konsumimin e vjedhjes per objektin tjeter, duke shjkaktuar pasoja kur kishte mundesi dhe duhet te parashikante ardhjen e tyre. Kur nuk kishte mundesi dhe as duhet te parashikonte ardhjen e pasojs, personi nuk ka pergjegjsi penale.

Gabime behen edhe ne perdorimin e mjeteve per kryrjen e vepres penale qe ndikon ne cilesimin juridik te saj.

Juriste i japin rendesi gabimit ne lidhje shkakesore. Ky lloje gabimi ka te beje me perfytyrimin e gabuar te procesit te lidhjeve shkakesore qe zhvillohet nga veprimet dhe mos veprimet.

Poersoni me aftesi te pergjegjshme, qe ka aftesi te kuptoje e te kontrolloje veprimet e tij eshte ne gjendje te perfytyroje zhvillimet e lidhjeve shkaksore dhe pasojat qe vijne. Shembill. Nese nje person qellon me arme per te vrare nje tjeter, rendesi ka te kuptoje veprimet e tij me ardhjen e pasojes se vdekjes por nuk ka rendesi ku do ta godas, ne aterje, koke,,etj.

Gabimet ne lidhje shkakesose mund te behen:

Kur personi kujton se me veprimet e ardhur prej tij ka sjelle pasojen por ne te vertet ajo nuk ka ardhur, pavarsish se ai ka perfytyruar se veprimet shkakesore kan ecuur sipas perfytyrimit te tij. Pos ketij momenti personi duke menduar se veprimet shkakesore kane arritur sipas perfytyrimit te tij kryne veprime te tjera, por perseri gabon ne lidhje me veprimet e tij sjkakesore.

Shembull: Nje person godet me arme hasmin e tije, duke kujtuar se i shkaktoi vdekjen te cilen e kishe deshiruar. Pr te shpetuar nga pergjegjesi e heshe ne lume. Ekspertiza mjekoligjore konstaton se vdekja nuk ka ardhur nga plumbi por nga mbytja ne uji.

Gabim ne lidhje shkakesore ndodhe kur personi deshiron nje pasoje te rend por ne fakt ka ardhur nje pasoje me e lehte. Zinxhiri li lidhjeve shkaksore eshte i kundert nga perfytyrimi i personit. Paversisht nga kjo ai do te pergjigjet per pasoje te rende qe done ti shkaktoje tjetrit te mbetur ne tentative.

Edhe e kunderta ka vlere ne gabimin e lidhjeve shkakesore kur personi ka deshiruar te sjelle nje pasoje me te lehte dhe ka sjelle nje pasoje me te rende. Personi do te denohet per pasojen e shkaktuar si dhe per ate qe ka deshiruar.

Ligjislacioni yne penal nuk ka nje norme te qarte persa i perket gabimit penal dhe rastet e permendura ne komentarin e kodit penal jane caku i pare i nje qendrimi persa i perket gabimit apo lajthimes. Terminologjia e legjislacioneve te vendeve te ndryshme i japin kuptim gabimit si gjeneze e injorances, mos dies, mor njohjes se informaconit.

Ne te vertet gabimi juridik, real, faktik behet prezent ne kuptimin penal kur ai ndodhe ne te vertet dhe prek cakun ligjore te mbrojtur nga e drejta penale. Gabimi i personi persa i perket perfytryrimit, faktit, objektit lidhjeve shkakesore ne momentin qe behet objek i normes rrite rrezikun e te perceptuarit gabime nga ligjvensi dhe vete norma duke per kete rast nje precedent te rreziksh qe qerkullon brenda vete se drejtes penale.

Po te nisemi nga konceptet baze te gabimit, filozovia dhe pika italiane per të treguar të lëvizirit larg nga e vërteta, e drejta nga norma ose i pandehuri, ose për të treguar gabim, gabimi, dhe, në një kuptim moral, një dështim, një mëkat, mëkat, zëri . më shumë të përbashkët

nuk është gabim që mund të ketë një numër të madh të referencave, te mos harrojme shprehen kerkuesit se gjykim i gabuar, vlerësim, gabim në llogaritje, matjen, gabim e gjuhës, gramatikës, shtypje, nuk e bëjnë një gabim , të bie, pësoj, largojnë, të ndreqë gabimet, gabimi që është subjekt për të, përveç nëse ka një gabim pa dashje gabimisht, gabimisht,. çmenduri, në një kuptim moral: për t'i shërbyer gabimet e tyre, gabimet e të rinjve, më pas në shkencat eksperimentale, gabim është diferenca midis vlerës së vërtetë dhe të respektuar, gabim sistematik, i cili ndodh në të gjitha rastet shihet si për shkak të instrumentit të përdorur, metodën apo paaftësi; gabim aksidentale, e cila është e rastit në varësi të rastit. Gabimi karrjedhe te hershme bashke me njerezimin dhe eshte permanent te gjithsecili dhe shkaqet vijne nga tepria, mosnjohja injoranca, mangesit dhe semundjet, egot dhe efshet, lajthima, por te gjitha keto prodominojne rrezike kur gabimi bie ne gabim ne te drejten penale.

Në të drejtën gabimi është mungesa e njohurive ose të pasakta të një fakt apo një dispozitë të ligjit: gabim faktik në të drejtën keqpërdorimin e drejtësisë: në një gjyq penal, rindërtim ose interpretimin e gabuar të fakteve që çon në dënimin e një të pafajshëm.

Ne kete rast “roli” i gabimit behet i bakontrolluar te gjitha palet bien ne gabim, duke menduar se e kane gjykuar drejt, ather po sa ka lindur nje gabim i ri, qe ne kete rast ka vepruar dhe ushtruar “pushtetin” e tij duke nxjerre nje te fajshem apo duke futur ne burge nje te pafajshe apo thjeshte norma juridike nuk e coi ne fund misionin e saj.

Kodi Penal shqiptare ka kaluar ne nje stad te ri reformimi, persa i perket legjislacioni, kushtetucmeris formes, parimeve dhe dekriminalizimi, por ka lene ne nje ane jashte normes ligjire gabimi petencen me te madhe te rendesese qovete mbi personin aktiv ne gabim, qofte mbi palet mbi proces qofte mbi vete legjislatorin.

Vlene per t’u permendur se atoret ne tersi, studiuesit, kane marre spunto nga origjina e gabimit te drejtes romake. Dualiste e kundershtojne gjenezen e gabimit duke e startuar te greket, Aristoteli..! Por vlerat juridike dhe institucionet e gabimit formatohen ne te drejten Romake.

Gabimi ne procesin penale

---

Një dështim është një "gabim të vërtetë nga një gjykatë gjykim në vlerësimin e fajin e një personi të akuzuar"

Keshtu e nis legjislatori konceptin e gabimit ne nje process penal.

1. Ky përkufizim supozon se një gjykatë e cila kishte, si pasojë e këtij gabimi, njohuri e rastit, mund të gjeni këtë gabim dhe të neutralizojë atë. Ajo është vetë gjyqësori pranon ekzistencën e një gabimi gjyqësor.

Ajo nuk mund të jetë më shumë se një gabim të vërtetë, që do të thotë një "gabim në lidhje me ekzistencën e një fakti ose të vlerësimit të një situate"

2. Nuk ka dëshmi që do të kishte qenë që nuk ekzistojnë ose e pamundur për të interpretuar në kohën e gjykimit dhe që më pas të ndodhin, apo dëshmi se nuk janë marrë sa duhet në konsideratë, ose që kanë qenë vetëm marrë parasysh se shumica "ata do të kishin qenë.

Gabim gjyqësor është shpesh në dënimin e të pafajshëm ose kunderta  

       

Problemet

Gabim gjyqësor paraqet probleme të shumta në drejtësi:

Drejtësisë është e gatshme për të pranuar gabimet (rrezikun e humbjes së autoritetit); Drejtësia është e njeriut dhe realiteti është komplekse; publike dhe të drejtësisë media shtytje për të vepruar shpejt; shumë gabime për të diskredituar në gjykatë.

Kompleksiteti i realitetit provë absolute e fajit i një individi është shumë e rrallë. Drejtësisë mund të veprojë vetëm me siguri. Disa raste janë ende të pazgjidhura pas më shumë se dyqind vjet.

Gjyqtarët nuk duhet të bazohet vetëm në të dhënat, por edhe në përpjekje për të apeluar në ndërgjegjen e tyre. Ai është këtu që publiku dhe mediat mund të ketë një ndikim.

Shumica e gabimeve të drejtësisë kanë ndodhur në një klimë të vështirë, shpesh për shkak të peshës së krimit të akuzuar.

Opinioni publik është në përgjigje fajtor dhe autoritetet janë nën presion nga votuesit. Ai duhet të kënaq votuesit duke avancuar në këtë rast. Në raste të rënda, ky qëndrim mund të jetë i lidhur me atë të Athinasit i cili pa një fatkeqësi në një qytet ishte i lidhur domosdoshmërisht me forcën e një prej tyre që duhet të kishte ofenduar një zot (p.sh. Edipi).

Mediat, ata janë objekt i vagaries e ratings dhe mund të jenë sensacionale, për të rritur audiencën e tyre.

Interesat më të mirë të Drejtësisë? Në çdo kompani, interesi individual është e varur nga interesat e komunitetit. Evolucionin e shoqërisë sonë është duke i dhënë të drejtat për të individëve kundër shtetit.

Drejtësisë shumë autoritar, arbitrar dhe nuk do të më marrë mbështetje nga anëtarët e saj. Nga ana tjetër, një drejtësi të dobët nuk i përmbush rolin e saj dhe të zëvendësojë drejtësisë private.

Kjo mund të vërehet se për shkak të shërbimit publik të drejtësisë për një kohë të gjatë qeveria franceze ka refuzuar të pranojnë gabime në çështjet gjyqësore.

Lufta kundër gabimeve të drejtësisë nuk është e lehtë, por se si mund të shmangen gabimet më të dukshme:

    Sistemi drejtësisë është i pavarur nga ekzekutivi;

    Sistemi drejtësisë ndjek një procedurë të veçantë;

    Policia siguron fshehtësinë e hetimeve;

    Policia prokurorisë hetimin dhe të mbrojtjes;

    Gjykimet janë të rishikueshme.

Këto zgjidhje të përfshijë tri organeve:

    Drejtësisë;

    Policisë;

    Dhe shume mendojne se si faktore i trete hyne media. Shume studiues i japin parsi ndjekjes se procesit te gabimit brenda procesit penal te lidhur me nje ser faktoresh te brenshem dhe te jashtem. Ne se gabimi ndoshe luajn rol faktoret e jashte, nese ai cmohet palet jane ne vlerat e tyre.

Policia

Policia arriti i pari në mënyrë kronologjike të procesit, ajo është përgjegjëse për hetimin. Pra, nëse teorikisht, drejtësisë gjithashtu ka një pushtet mbi sondazh, ajo mbështetet në punën e policisë.

Para të hetimit, policia janë të trajnuar për të respektuar procesin gjyqësor dhe respektimin e të dyshuarit është përgjegjësi e shtetit. Rastet e policisë duke vrarë dhe keqpërdorimin e drejtësisë ka ndodhur për shkak të mungesës së përvojës nga policia ose do të shtetit për të ndëshkuar më shumë se në kërkim të realitetit (shih shtetit totalitar).

Gjatë hetimeve, policia të zbatojë atë që ai e ka mësuar dhe shmang shkuar shumë shpejt. Atë që disa e quajnë "dhunti" nuk është plotësisht udhëzues të hetimit, për të shmangur tërbim. Rehabilituar disa kanë thërrisnin në fillim të pafajësisë së tyre (p.sh. çështja Dreyfus). Policia duhet gjithashtu të jetë në gjendje që të largohej nga presioni publik, duke ju kundërvënë medias dhe presioni politik, duke përfshirë sigurinë e rrezikuar nuk hakmarrja shumë.

Pas hetimeve, policia e ndjekin rastin pa krye. Edhe brenda të njëjtit rast ngritur prova të reja është shqyrtuar.

Oficerët e policisë mund të jenë të implikuar në rastet e shkeljeve të rënda. Shteti ka një politikë e politikave efektive që japin dënime të vërtetë pengesë [jo neutral].

Drejtësisë nuk ka thjesht provoni rast, ajo është e përfshirë në rastin.

Ajo operon në tri pika:

    Ajo e shoqëron të hetimeve të policisë;

    Kjo penalizon gabimet e agjentët e tij;

    Gjyqtari atë neutrale.

Roli primar i drejtësisë është të shoqërojë në polici. Në të vërtetë, mandatet e ndryshme, letrat e porosive, etj. janë të destinuara vetëm për të drejtuar misionin e policisë. Gjyqtari i mbikëqyr ligjshmërinë e pretendimeve dhe rrethanave. Disa gabimeve janë rezultat i një marrëveshje të policisë dhe të drejtësisë në një objekt media.

Dënimi me: një garanci ndaj gabimeve të drejtësisë.

Për më tepër, rojet e drejtësisë kundër abuzimit të policisë, por edhe kundër popullit të tij (politikat e policisë, komisionet disiplinore për gjyqtarët).

Punonjësit e drejtësisë duhet të frikësohen e një gabimi gjyqësor, jo vetëm për çështjet etike, por edhe pozicionin e tyre hierarkik.

Drejtësisë duhet të jetë i verbër, por jo të shurdhër.

Drejtesia duhet te veproje në mënyrë të drejtë, në kuptimin që të dy palët (pafajësisë, faji) duhet të dëgjohet në të njëjtën mënyrë. Megjithatë, drejtësia nuk është i shurdhër dhe pranon kërkoni për hetimet e reja.

Gjyqësori është i pavarur i opinionit publik, medias dhe e vet a-priori.

Gabim e ligjit në të drejtën penale (en)

Gabimi është një gabim i ligjit që merret me ekzistencën ose interpretimin e një krimineli.

Kur një individ kryen një vepër penale të dënueshme me e injoruar atë, gabimin e tij të së drejtës, A e anulon mashtrimit? Kjo është një pyetje e ndërlikuar. Nga njëra anë, për shkak të kuptimit të përgjithshëm të mashtrimit, ajo duhet të përgjigjet pozitivisht, por nga ana tjetër, fjalë e urtë "askush nuk është menduar të injorojë ligjin" duhet të logjikisht përjashtojnë ndonjë gabim të së drejtës.

Rasti: një dekret-ligjin e 5 nëntor 1870, shfuqizohet në vitin 2004, pranoi një lutje e injorancës fakultative për të mirën e autorëve të një vepre penale të kryera gjatë tre ditëve të qarta pas publikimit të tekstit të përcaktuar.

Për vite të tëra, gjykatat kishin për të zgjidhur këtë dilemë. Ajo shkoi me tre faza.

I pari zgjati deri në 1950. Gjatë kësaj periudhe, Divizioni Penal ka thirrur vazhdimisht fjalë e urtë "askush nuk është menduar të injorojë ligjin". Disa gjykata e apelit mbështeti gabim ligjor. Në një vendim të Gjykatës së Apelit në Paris 2 dhjetor 1924: Një njeri kishte zbuluar një thesar dhe ishte e përshtatshme. Ai u akuzua për vjedhje, sepse ai nuk i kishte dhënë gjysmës së thesar të pronarit të tokës. Në mbrojtjen e tij, ai u mbështet në injorancën e tij të artit. 716 të Kodit Civil. Ai ishte i dënuar.

Faza e dytë zgjati 1950-1964. Gjatë kësaj faze, Gjykata e Kasacionit mbajti një gabim juridik, kur ajo ishte e pathyeshme, që do të thotë kur, para se të bëjnë aktin, një individ ka kontrolluar me një autoritet administrativ i cili carte blanche i dha atij. Në qoftë se një gabim i ligjit është i pamposhtur, ajo heq mashtrim dhe në këtë mënyrë qëllimin e përgjithshëm. Në një vendim të Departamentit të Penal, një punëdhënësi ishte hedhur në gjyq për mos mbajtjen e një dyqan administrator në këshillin e punimeve. Punëdhënësi ishte konsultuar paraprakisht me Departamentin e Punës. Gjykata e Lartë nuk e ka sanksionuar me arsyetimin se ai mund të ketë besuar në besim të mirë se jo-thirrje ishte e ligjshme dhe për këtë arsye ai kishte "nuk janë në dijeni të bëjnë asgjë në faj." Në të kundërt, gjatë kësaj faze, gabimet e së drejtës nuk ishin të pamposhtur gjithmonë e hapur.

Faza e tretë ka filluar në vitin 1964. Kthimit Gjykatës Supreme për pozicionin e saj origjinal: askush nuk është menduar të injorojë ligjin. Një gabim i ligjit, madje edhe të pamposhtur, nuk e mohoj-mashtrim i Përgjithshëm . Një fermer ka ndërtuar një serë pa leje të ndërtimit, ndërsa më parë ai kishte kontrolluar me City Hall.

Kodi Penal i ri ka vendosur çështjen e gabimit ligjore nga ss. 122-3:

    "Ai nuk është penalisht përgjegjës i cili provon se ai besonte, në gabim e që nuk ishte në gjendje për të shmangur.

Kjo është njëlloj për të pranuar gabimin e ligjit të pamposhtur.

Që nga zbatimi i Kodit të (ri) Penale, një gabim i ligjit ka qenë e rrallë pranuar nga gjykatat. Divizioni Penal ka refuzuar shpesh të njohë gabim në ligj, por kjo nuk ishte specie ku ka pasur një gabim të ndershëm të së drejtës. Për shembull, në një vendim të datës 5 mars 1997 , Gjykata e Kasacionit ka refuzuar një gabim të së drejtës, si një artikull i Kodit të Punës për shkak se i pandehuri nuk ishte këshilluar me Inspektoratin e Punës. Një contrario, kjo duket se do të thotë se Gjykata e Kasacionit do të pranohet ndoshta gabim e ligjit nëse ajo kishte qenë e pamposhtur.

Në përgjithësi, kur çështja e ligjshmërisë është vënë në mënyrë të qartë për të autorit të krimit, një situatë e paqartë nuk bën dobi atij. Nëse shkelësi më parë hetimet, gabim i ligjit është i lejuar nëse kjo është shkaktuar nga një përgjigje e qartë - por Fause - autoriteti kompetent:

    Nuk është as gabim as e pashmangshme të paligjshëm që rezultojnë nga konsultimi i autoriteteve administrative për ligjshmërinë e ndërtimit pa leje ndërtimi ose përdorimin e tokës, dhe e cila i dha të rritet në përgjigje të paqarta.

Ne nje procese, nderthuren shume institucione vecmar dhe ne tersi vihet ne prove e verteta e sistemit te drejtesise, qe nga nisja e herimit mbledhja e perovave ne baze te profesionalizmit dhe mbi te gjithe duke respektuar te gjitha vlerat njerzore qe parashikone vete ligji.

Prokurori,procesi i vlesrimit te fajsise shkaqet gjendja, vlera e motivuar e nmashtrimit fajt, gabimit ne tersi,procesi i gjykimit, i paleve ne procese sigurojne vertetsine dhe shkaqet e nje fakti ne proces.

Sic edhe u citu me larte gjyqtari apo titullari iligjit duhet te vleresoje me vetetedije e pa nihilizem cdo moment te gabimit qe ne fillese e deri ne rastin e gjykimit.

Qenja prezen e gabimit iplikon palet, hume besueshmerine dhe rrezikon mbi te gjithe qe nje krim te konsiderohet jo i tille dhe e kunderta. Mbi gabimin perfitojne te gjithe dhe humbin te gjithe. Gabim e ligjit në të drejtën penale (en)

Ky artikull është një faqe cung në lidhje me ligjin francez, ju mund të ndajnë njohuritë tuaja duke modifikuar atë ligjore, ju gjithashtu mund të bëni një kërkim në ...

Gabimi është një gabim i ligjit që merret me ekzistencën ose interpretimin e një kriminel. Kur një individ kryen një vepër penale të dënueshme me e injoruar atë, gabimin e tij të së drejtës anulon A e përgjithshme të mashtrimit?

Kjo është një pyetje e ndërlikuar. Nga njëra anë, për shkak të kuptimit të përgjithshëm të mashtrimit, ajo duhet të përgjigjet pozitivisht, por nga ana tjetër, fjalë e urtë "askush nuk është menduar të injorojë ligjin" duhet të logjikisht përjashtojnë ndonjë gabim të së drejtës.

Në një rast, një dekret-ligjin e 5 nëntor 1870, shfuqizohet në vitin 2004, pranoi një lutje e injorancës fakultative për të mirën e autorëve të një vepre penale të kryera gjatë tre ditëve të qarta pas publikimit të tekstit të përcaktuar.

Për vite të tëra, gjykatat kishin për të zgjidhur këtë dilemë. Ajo shkoi me tre faza.

I pari zgjati deri në 1950. Gjatë kësaj periudhe, Divizioni Penal ka thirrur vazhdimisht fjalë e urtë "askush nuk është menduar të injorojë ligjin". Disa gjykata e apelit mbështeti gabim ligjor. Në një vendim të Gjykatës së Apelit në Paris 2 dhjetor 1924:

Një njeri kishte zbuluar një thesar dhe ishte e përshtatshme. Ai u akuzua për vjedhje, sepse ai nuk i kishte dhënë gjysmës së thesar të pronarit të tokës. Në mbrojtjen e tij, ai u mbështet në injorancën e tij të artit. 716 të Kodit Civil. Ai ishte i dënuar.

Faza e dytë zgjati 1950-1964. Gjatë kësaj faze, Gjykata e Kasacionit mbajti një gabim juridik, kur ajo ishte e pathyeshme, që do të thotë kur, para se të bëjnë aktin, një individ ka kontrolluar me një autoritet administrativ i cili carte blanche i dha atij. Në qoftë se një gabim i ligjit është i pamposhtur, ajo heq mashtrim dhe në këtë mënyrë qëllimin e përgjithshëm.

Në një vendim të Departamentit të Penal, një punëdhënësi ishte hedhur në gjyq për mos mbajtjen e një dyqan administrator në këshillin e punimeve. Punëdhënësi ishte konsultuar paraprakisht me Departamentin e Punës. Gjykata e Lartë nuk e ka sanksionuar me arsyetimin se ai mund të ketë besuar në besim të mirë se jo-thirrje ishte e ligjshme dhe për këtë arsye ai kishte "nuk janë në dijeni të bëjnë asgjë në faj." Në të kundërt, gjatë kësaj faze, gabimet e së drejtës nuk ishin të pamposhtur gjithmonë e hapur.

Faza e tretë ka filluar në vitin 1964. Kthimit Gjykatës Supreme për pozicionin e saj origjinal: askush nuk është menduar të injorojë ligjin. Një gabim i ligjit, madje edhe të pamposhtur, nuk e mohoj-mashtrim i Përgjithshëm.

Një fermer ka ndërtuar një serë pa leje të ndërtimit, ndërsa më parë ai kishte kontrolluar me City Hall.

Kodi Penal i ri ka vendosur çështjen e gabimit ligjore nga ss. 122-3:

    "Ai nuk është penalisht përgjegjës i cili provon se ai besonte, në gabim në të djathtë që nuk ishte në gjendje për të shmangur, të ligjshme mund të kryejnë akt."

Kjo është njëlloj për të pranuar gabimin e ligjit të pamposhtur.

Që nga zbatimi i Kodit të (ri) Penale, një gabim i ligjit ka qenë e rrallë pranuar nga gjykatat. Divizioni Penal ka refuzuar shpesh të njohë gabim në ligj, por kjo nuk ishte specie ku ka pasur një gabim të ndershëm të së drejtës. Për shembull, në një vendim të datës 5 mars 1997 , Gjykata e Kasacionit ka refuzuar një gabim të së drejtës, si një artikull i Kodit të Punës për shkak se i pandehuri nuk ishte këshilluar me Inspektoratin e Punës. Një contrario, kjo duket se do të thotë se Gjykata e Kasacionit do të pranohet ndoshta gabim e ligjit nëse ajo kishte qenë e pamposhtur.

Në përgjithësi, kur çështja e ligjshmërisë është vënë në mënyrë të qartë për të autorit të krimit, një situatë e paqartë nuk bën dobi atij. Nëse shkelësi më parë hetimet, gabim i ligjit është i lejuar nëse kjo është shkaktuar nga një përgjigje e qartë - por Fause - autoriteti kompetent:

Nuk është as gabim as e pashmangshme të paligjshëm që rezultojnë nga konsultimi i autoriteteve administrative për ligjshmërinë e ndërtimit pa leje ndërtimi ose përdorimin e tokës, dhe e cila i dha të rritet në përgjigje të paqarta.

Nuk përbën një gabim të së drejtës, një këshillë të thjeshtë të dhënë nga një profesionist ligjor, përkatësisht përfaqësuesit e kreditorëve të mbështetjes

A nuk është gabimi i pashmangshëm i përbërë nga një modifikim i një mesazh shëndetësore, atëherë ajo është e lejuar me ligj BE-së, praktikohet në vende të tjera evropiane, të autorizuar nga SEITA, por se ilegalitetit nuk ishte i kur disa fakte.

Në mënyrë të pashmangshme e veprës penale të makinës pa licencë të të akuzuarit të cilit në frëngjisht patentë shoferi u anullua, por ka marrë një oficer i policisë gjyqësore duke vepruar sipas udhëzimeve të një ndihmës prokuror, një gabim certifikatë, se gjendja e të pandehurit ishte krejtësisht i rregullt, ka kryer një gabim të ligjshme dhe e pashmangshme;

A nuk është një gabim i pashmangshëm me një vjedhje punonjës të dokumenteve që i përkasin kompanisë në kohë për të riprodhuar në mënyrë që të përgatitur mbrojtjen e tij në gjykatë [10].

Një vendim tjetër refuzon gabim e pashmangshme kur doganore kanë ardhur për të lënë marrësit një paketë që përmban fotografi dhe filmat e pornografisë së fëmijëve, por nuk përbën një shkelje të rregullave doganore. Në një vendim të papublikuar në buletinin e Divizionit Penal, Gjykata e Kasacionit, megjithatë, e pranon gabimin e ligjit.

Shënime dhe referenca

Procedurat penale

Neni ofruar nga art.606 të Kushtetutës dhe 0,111 e kështu me radhë të Kodit të Procedurës Penale, edhe në degën e ankimit penal italian është një ilaç me të cilën të zakonshëm koprrac ankohet e gabimeve të së drejtës të bëra nga gjykata në zbatimin e rregullave të së drejtës materiale (i njohur si gabim në judicata) ose ligjit procedural (gabim në procedurë). Të drejtë të ankohet në pjesën që ju keni interes, do të thotë se ata ankohen për një vendim të pafavorshme. Ata për këtë arsye mund të përdorni pjesët e nevojshme: të akuzuar (personalisht ose nga avokati i autorizuar për ushtrimin e para të gjykatave më të larta). Ata gjithashtu mund të apelojë çdo themelimit pjesë: një palë civile, civil përgjegjës, i detyruar me mirësjellje për gjobë.

Një ndryshim i apelit, gjykata e apelit, ku, me përjashtim të disa kufizime, kompetencat njohëse e gjykatës së shkallës së parë, gjyqtarët e Gjykatës së Lartë mund të vendosë vetëm në kontekstin e arsyet e shpallur nga aplikuesi. Kjo është për shkak se mendimi i Gjykatës së Lartë ka të bëjë me validitetin e këtyre arsye duhet të bëhet sa për nga exhaustively 0,606 CPP

Ajo mund të apelohet në Gjykatën e Lartë vetëm në bazë dhe rastet e listuara shteruese në CPP nenin 0,606

"2. Apelit, si dhe në rastet dhe të vendosur efektet e dispozitave të veçanta mund të ngrihet kundër vendimeve të apelit ose asnjë ankesë. 3. Ankesa është e papranueshme në qoftë se ajo është bërë për arsye të tjera nga ato të lejuara nga ligji ose haptazi e pabazuar ose, jashtë rasteve të parashikuara në nenet 569 dhe 609 paragrafi 2, për shkeljet e supozuara nuk e ligjit bazë për ankesë. "

(Art.606 c.p.p. - Rastet e Apelit)

0,606 Neni ofron një listë të plotë të shkaqeve për ankesë në Gjykatën Supreme në mënyrë rigoroze me kusht që:

1. Ankesa mund të sjellë për arsyet e mëposhtme "

"A) ushtrimit nga gjykata e një pushtet i rezervuar me ligj për pushtetin legjislativ ose administrativ ose nuk janë të lejuara nga publiku;"

(Art.606 paragrafi 1 shkronja c.p.p. a)

Letra Një në artikullin mbi bazën e ankimit çdo rast disiplinë e ultra vires. Ky legjislacion sjell së bashku konciz Parashikimi supozime të vërtetë shumë të ndryshme. Shumë pushtet në fakt është realizuar kur gjykata e parë penale ushtron kompetencat e rezervuara për organet e tjera jashtë këtyre rasteve, zbatimi i një dënimi standard analog për ndonjë vepër të ndaluar shprehimisht në ligj si krim [1] ose "shpërthimit" aplikuar sanksione administrative (anulimin e licencave dhe të ngjashme). Rasti tjetër është kur gjykata vendos, nga fuqitë që nuk ishin të ndarë për çdo organ shtetëror, dhe në fakt ekziston ose jo të rezervuara për autoritetet e huaja.

 Gabim në te gjykuar

Gabim në par excellence gjykuar, megjithëse ajo mund të konsiderohet si arsye e përcaktuara më sipër me një letër, është dhënë me shkronjën B 606:

'B) shkelja ose zbatimi i gabuar i ligjit penal ose ligjet e tjera, të cilat duhet të merren parasysh në zbatimin e ligjit penal; "

(Art.606 paragrafi c.p.p. 1, shkronja B)

Vini re se jo-pajtueshmërisë nuk janë sinonime dhe misapplied tyre të tepërta, por dy vlerësime të ndryshme: në rastin e parë ka një mungesë të plotë të zbatimit të dënimit ligjit në kërkesën e dytë të konsiderohet i pasaktë ose të urdhëruar. Ky gabim mund të lidhen me mua jo vetëm për të ligjeve penale, duke përfshirë ligjet që të integrohen ligj extrapenali penal (të ashtuquajturat ligjet e bardhë penale, dispozitat ligjore që i referohen institucionet e së drejtës civile apo administrative). Rasti i shkollës është apel në Gjykatën e Lartë për të një akuzë e vjedhjes, ku askush nuk e diskuton zbatimin fizik të veprës, si titullin e pronarit të akuzuar në fakt e pronës, atëherë leveraging aspektet e së drejtës civile.

Gabim në procedurë

"C) dështimin e sistemit juridik i themeluar nën dënimin për pavlefshmëri, përdorshmërisë, papranueshmërisë ose largimin;"

(Art.606 paragrafi c.p.p. 1, C shkronja)

Gabim në procedurë, se gabim në aplikim duke gjykuar nga trupi apo ajo nuk ka identifikuar shkaqet e pavlefshmërisë, përdorshmërisë, skualifikimin ammibissibilità për akte të caktuara ose elementet e procesit. Vetëm për të shtuar me ofrimin e letrës së prerë c), nëse nuk shprehet se jo të gjitha errores procedim në justifikimin e përdorimit të Gjykatës së Lartë, por vetëm ato që lidhen me katër hipoteza konsideruar dhe e shënuar në standard. A nuk e justifikon veprimin në Gjykatën e Lartë, atëherë situata të tjera si parregullsi e thjeshtë.

"D jo) duke marrë një provë vendimtare, ku pala e ka kërkuar një seancë gjatë procedurës, i kufizuar edhe për rastet e parashikuara në nenin 495, paragrafi 2;"

(Paragrafi Art.606 1, shkronja D)

Së bashku me letrën e) të këtij neni, është një nga dy raste në të cilat Gjykata Supreme gjithashtu hyn në thelbin e tregimit dhe jo vetëm në çështjet e ligjit. Fuqia njohëse është i kufizuar në vend, si Gjykata e Lartë duhet të bëjë vetëm një vlerësim mbi vendosmërinë aktuale e provave, apo aftësia e saj për të ndikojë në vendimin përfundimtar në mënyrë që ajo në fakt mund të çojë në një rezultat të ndryshme. Testi i vetë atëherë ajo duhet të ketë qenë kërkuar rregullisht nga partia, edhe në arsim që nga viti 2006 dëgjimit, dhe nuk lejohet nga Paneli.

 Mungesa e motivimit apo logjike të dukshme

'S) dështim, apo kontradikta e qartë arsyetimi jologjik, kur të meta është e dukshme nga teksti i vendimit të kontestuar apo akteve të tjera të procesit të përmendura në mënyrë specifike në bazë të ankesës. "

(Paragrafi Art.606 1, E shkronja)

Më unike dhe të diskutueshme të bazave të apelit, pasi ai merr një njohuri të pushtetit të Gjykatës Supreme, por nuk tregojnë metër. Amenduar në 2006, me shtimin e sqarimin e procesit ose me akte të tjera në mënyrë specifike treguar, ky parashikim ka çuar në dyshime të konsiderueshme gjithmonë për fuqinë njohës i Gjykatës së Lartë në qoftë se ai mund të thonë se kjo është më shumë se 0,606 dhe parametrat e nenit vlerësohet në bazë të dispozitave të tjera. Për ta bërë situatën më të ndërlikuar është CPP art 0,546, e cila vendos detyrim për shkak të pavlefshmërisë së dënimit në vetvete, nuk duhet të përfundojë me thjesht ekzistenca e një formë të motivimit, por edhe e brendshme nga arsyet që çuar në gjykatë për të përjashtuar provat, për të pranuar të tjera dhe për të gjykuar në bazë të disa honorare.

Për të sqaruar më tej këtë situatë, nuk ka qenë një vendim të Gjykatës së Lartë vetë në seksionin e të bashkuar, të lëshuara 26 shkurt 1991, e cila tërhoqi një kufi kurs logjike, edhe duke vënë në dukje qëllimet origjinale të legjislaturës, e cila në këtë draft paraprak përshkruar dështimin e baza "Edhe mungesa e momente shpjeguese individuale", por duke i dhënë një parametër vendimtar të mbylljes, ose që i defektit do të jetë "e tekstit të provvedimentto kontestimore, që do të thotë se dështimi për të dalë në të njëjtë të zhvillimit logjik të masës dhe nuk thirret në perspektivë të ndryshme nga kërkuesi. "[2] Sipas Gjykatës së Lartë, veprim është kryer vetëm nëse të gjitha janë të bazuara në arsye që kanë të hipoteza e nenit 0,606, ose mungesa e motivimit është në formulimin e masës dhe, që nga viti 2006, me një akt të procesit që ka ndihmuar për të formuar e dënimit. Në këtë Përveç kësaj duhet të theksohet se akti u ankua arsyet dall'impugnante pamjaftueshme për anulimin e vendimit ende ka për të krahasuar, pasi me pavlefshmërinë e akteve të procesit është parashikuar shprehimisht nga shkronja c) të nenit 1 0,606. A nuk e konsiderojnë këtë skemë të veçantë do të jetë në kundërshtim me nenin 0,569 (veprim për "saltum") që nuk lejon një apel të menjëhershëm në Gjykatën e Lartë në bazë d) dhe e), 606, konvertimin e apelit. Paradoksalisht, një veprim për dështim për shkaqe të shtetit në një akt të procesit do të jetë i besueshëm në atë pikë në kërkesën për saltum duke përdorur letër c), frustruese përpjekjet e legjislativit për të lënë problemet e tua në dy grupe të parë të procedurës.

Një situatë e veçantë lind kur dënimi është logjik, por e kundërshtoi krejtësisht nga aktet e procesit. Kjo ndodh në tre raste: një bindje me provat që nuk ekziston, një dënim me prova të shtrembëruar, një bindje me ndonjë vlerësim të një test të caktuar nga partia. Hipoteza e parë bie lehtë duke iu drejtuar me shkeljen e rregull procedurale.

Rast i tillë është marrjen e provave të pranueshme ose të ndaluar, për të cilat CPP Neni 0,191 bërë ato të papërdorshme, dhe sikur të ishin jo-ekzistente. Rastin e tretë ofrohet aktualisht nga letër e) i ndryshuar në 2006, sepse aktet janë të përfshira në këtë proces. Më problematike është rasti i dytë, shtrembërim e testit. Ju nuk mund të flasim të dështimit në mënyrë të unifikuar, mund të jetë një shtrembërim të procedurës, në lidhje me një ose më shumë lutjeve nuk ekzistojnë, ose një keqlexim i gjetjeve, në të cilin rast dokumenti ekziston, por rëndësia e dëshmive është tërësisht ose pjesërisht shtrembëruar nga një vlerësimin e gabuar të gjyqtarit.

Me situatën e parë është në fakt një tipar i parë tashmë rastin e parë (test marrë parregullt ose jo-ekzistente), ndërsa e dyta ka krijuar probleme të konsiderueshme të antikushtetuese, duke qenë deri në 2006 të mos e kundërshtojnë një vendim në qoftë se keqinterpretimi nuk është përfshirë në mënyrë eksplicite në tekstin e vendimit .

Ky veprim mund të sjellë nga një parti apo mbrojtësit të tij, të cilët duhet të regjistrohen në një regjistër të veçantë të përgatitur nga Gjykata. Në qoftë se askush nuk është i caktuar sipas detyrës zyrtare. Pas apelit të suksesshëm, Kryetari i Gjykatës Supreme të caktuar apel për një nga gjashtë pjesët e Gjykatës në bazë të kritereve të subjektit dhe të tjera të vendosura nga rregullat e zakonshme.

Nëse ajo gjen të ankesës papranueshme, cakton atë në një seksion të veçantë për të rotacionit të paracaktuar. Brenda 30 ditëve nga seksioni kërkuar, do të takohen në seancë të mbyllur dhe të vendosë nëse ka të vërtetë rasti i theksuar nga Presidenti. Në mungesë të akteve të fundit vë. Gjykata e Lartë takon si një civil, për të "Sezioni Unite" kur të vendoset një çështje për të cilat nuk janë vendime kontradiktore të Gjykatës Supreme në vetvete ose si një çështje me rëndësi të konsiderueshme.

Vendimet në Këshillin e Dhomës

Rit është i parashikuar nga Dhoma e Kasacionit 0,611 CPP

1. Përveç rasteve të veçanta të parashikuara me ligj, gjykata do të procedojë në seancë të mbyllur kur të vendoset në çdo veprim kundër masave nuk janë lëshuar në gjykim, me përjashtim të vendimeve sipas Rregullës 442. Nëse nuk shprehet ndryshe, dhe pamvarësisht nga dispozitat e nenit 127, gjykata e konsideron arsyet, Prokurorit të Përgjithshëm në kërkesat dhe parashtresat e palëve të tjera, pa ndërhyrjen e mbrojtësit. Deri në pesëmbëdhjetë ditë para seancës, të gjitha palët mund të paraqesin argumente të reja dhe të lutjeve, dhe deri në pesë ditë para, mund të paraqesë mbrojtjen e tyre. "

(Neni 611 Kodi i Procedurës Penale - Procedurën në seancë të mbyllur.)

Nëse ju nuk procedojë në seancë të mbyllur, arti i jep qartë fazë 0,614 dëgjimit. Nuk ka funksion të veçantë për tu shënuar në lidhje me fazat e miratimit me një më të ulët, siç përcaktohet në të njëjtin artikull në seksionin 1. Një nga përjashtimet është më e rëndësishme pamja nuk ishte e nevojshme e palëve private, zëvendësohet nga mbrojtësit e tyre.

Nuk ka asnjë seancë deklaratë, duke qenë se Gjykata Supreme nuk ka cognitio Gestis facto dhe, prandaj, nuk keni nevojë edhe ndërhyrjen e drejtpërdrejtë të mbrojtësve.

Të veçantë, mundësia e Kasacionit është në pushtet nuk është lëshuar pas mbylljes së seancës, por menjëherë pas dëgjimit publik. Megjithatë, kryesuesi mund të vendosë për të shtyrë vendimin pas një seancë dëgjimore në qoftë se çështjet janë të shumta ose veçanërisht të rëndësishme dhe komplekse.

Në thelb, janë katër lloje të dënimit që gjykata mund të lëshojë:

Gjykimit për refuzim: është lëshuar në qoftë se veprimi është i papranueshëm, në dritën e ka kaluar shqyrtimin e hollësishëm të verifikimit dhe-pjesa gjyq

Gjykimi i pushimit nga puna: Gjykata hedh poshtë çdo kërkesë, duke konfirmuar fjalinë e mëparshme korrigjim Fjali: ex art.619 CPP, në rastin e gabimeve të arsyetimit ligjit ose referenca të pasakta për veçoritë e legjislacionit.

Gabimet nuk duhet të jetë vendimtar për të vendimit, përndryshe Gjykata duhet të vënë mënjanë në pushtet e klasës më të ulët. Ka edhe një tjetër mundësi të korrigjim, ose të dyja ndodhi kur një ligj më i favorshëm për të akuzuarit.

Gjykimi anulimit: Gjykata merr një ose më shumë arsye të ankesës dhe prishjen e vendimit të fazës së parë. Duhet të theksohet se me anulimin pastaj siguron një referencë të apo jo.

Vendimet e anulimit

Ajo është e mirë për të banuar në gjykimet e anulimit, si më komplekse se të tjerët. Pa iu referuar anullimin është i parashikuar nga 0,620 CPP për 10 raste, si dhe referenca të tjera të parashikuara me ligj:

në qoftë se vepra nuk është e kërkuar nga ligji si krim nëse krimi i ka skaduar ose prokuroria nuk duhet të ushtrohet.

Kjo pjesë e 620 qenë subjekt i një debati të gjallë, pasi në një masë të madhe me nenin 129 CPP (Në çdo fazë dhe shkallë të gjykimit, gjyqtari, i cili pranoi se krimi nuk ekziston ose se i akuzuari nuk e ka kryer apo që vepra nuk është apo nuk është kërkuar nga ligji si krim, ose se krimi ka skaduar ose zhdukur një kusht i pranimit, ajo deklaron se zyra e më lart) dhe se si ai e ka mbështetur 620 nën-nenin 1 letër të jetë një kufizim të 129 të kufizuar causae njohës kufizimin e kompetencave të Gjykatës në rastet e përmendura. Illogic të kësaj pikëpamjeje është se në shumë raste, megjithatë, katër shembujt e dhënë nga Gjykata do të ketë një causae 620 cognitio, është e qartë se kjo është vetëm një përshkrim të thjeshtuar të ngjashme me letrën e mëposhtme;

b) në qoftë se vepra penale nuk i përket juridiksionit të gjykatave të zakonshme, në harmoni të plotë me Kodin e Procedurës Penale Neni 0,20 që të vënë këtë zbrazëti si e levizjes e vet;

c) nëse masa e kontestuar përmban dispozita që tejkalojnë kompetencat e gjykatës, të kufizuar të tyre;

d) nëse vendimi është i kontestuar në një veprim nuk lejohet me ligj;

e) nëse dënimi është i pavlefshëm, në pajtim me dhe brenda kufijve të nenit 522 në lidhje me një konkurrent të krimit

f) nëse dënimi është e pavlefshme në pajtim me dhe brenda kufijve të nenit 522 në lidhje me një fakt të ri;

g) në qoftë se dënimi është dhënë për të identitetit të gabuar;

h) në qoftë se nuk ka kundërshtim ndërmjet partive në pushtet apo për ankesë, dhe një tjetër para për atë person dhe të njëjtin objekt, dhënë nga e njëjta ose një tjetër gjykatë penale, në përputhje me parimin e ne bis in idem. Zakonisht gjykata anullon fjalinë e dytë apo duke xhiruar në më pak serioze.

i) në qoftë se ankesa dënimin e vendosur në apel për çështjet për të cilat ankesa nuk është e lejuar: në këtë rast Gjykata u shpreh, përveç për të anuluar pa iu referuar të kthyer gjykata e apelit anulohet në apel, duke siguruar që

l) në çdo rast tjetër në të cilën gjykata e konsideron atë të panevojshme për t'iu referuar të njëjtë ose ajo mund të bëjë përcaktimin e dënimit apo të japë masat e nevojshme: dispozitë mjaft e rëndësishme sepse ajo zbut toni i letrave më parë që në shikim të parë duken të detyrueshme. Në realitet, letër jep kriteri i vetëm i vërtetë për të vendosur nëse një anulim të jenë të inkorporuar me referenca ose ndryshe, ose e kotë i vetë gjykata.

Efektet e gjykatës nuk janë të mbuluara nga arti. 621 c.p.p. E prish nga ana tjetër me referencë në të gjitha rastet e mbetura përtej artit dhe arti 0,620 0,622 (anulimin e efekteve civile vetëm). Neni 0,623 është e kufizuar për rregullimin e gjykatave është drejtuar gjykatës:

1. Përjashtim të rasteve të parashikuara në nenet 620 dhe 622:

a) në qoftë se një urdhër është anuluar, Gjykata Supreme siguron që dokumentet janë dërguar në gjykatë e cila e bëri çmimin, i cili siguron përputhje vendimin për anullimin;

b) në qoftë se një bindje është caktuar në rastet e parashikuara në nenin 604 paragrafi 1, Gjykata e Lartë parasheh që dokumentet janë dërguar në gjykatën e shkallës së parë;

c) në qoftë se ajo është anuluar dënimin e një gjykate të assizes gjykatës së apelit apo një ankesë ose të një gjykate ose një gjykatë të assizes në një panel, gjykimi u shty për një tjetër seksion përkatësisht të të njëjtës gjykatë apo të njëjta gjykatë ose në mungesë, në gjykatë ose gjykata të ngushta;

d) në qoftë se e dënimit është anuluar nga një gjykatë, Gjykatën ose një gjyqtar për hetimet paraprake, Gjykata Supreme siguron që dokumentet janë transmetuar në të njëjtën gjykatë, megjithatë, gjykata duhet të jenë të ndryshme nga ajo që ka bërë vendim anulohet. "

(Neni 623 -. Anullimi nga gjykata.)

E nevojshme për të nxjerrë në pah kompetencat e gjykatës kombëtare, e cila është e kufizuar me forcë nga art.627 dhe 624. Së pari, gjykata kombëtare duhet të pajtohet me vendimin e Gjykatës së Lartë, jo vetëm për çështjet e adresuara në mënyrë të qartë nga Gjykata e Lartë, por edhe ato që duhet të kishte marrë në pyetje. Me të njëjtën shenjë, gjykata kombëtare nuk mund të deklarojë pavlefshmërinë absolute, apo bazat për papranueshmërisë që Gjykata mund të deklarojë veten (art.627). Çështja më e ndjeshme është vetëm anullimin e disa pjesëve të dënimit, siç përcaktohet:

1. Në qoftë se anulimi nuk është dhënë për të gjitha dispozitat e vendimit, ai ka fuqinë e gjësë së gjykuar në pjesët që nuk kanë lidhje me një pjesë thelbësore e humbur. "

(Art.624 c.p.p. neni 1)

Kjo është një çështje debatohet në literaturë në qoftë se fjala "aksion" i referohet vetëm në kokat e dënimit apo në pika të ndryshme: ajo tani është bazë e përbashkët se nuk ka të bëjë vetëm drejtuesit, por të gjitha pikat, në sajë all'avvallo të paragrafit të dytë të këtij neni:

"2. Gjykata e Kasacionit, kur është e nevojshme, siç është deklaruar në pjesët e vendimit formë të prerë. Moszbatimi i kësaj deklarate është caktuar nga gjykata në seancë të mbyllur me të njëjtën mënyrë që ka është shkruar në kufi ose në fund të dënimit dhe çdo kopje të tij liruar më vonë. Mënyrë mund të dorëzohet në zyrën ose me kërkesë të gjykatës kompetente për gjykata, prokurori në të njëjtën gjykatë ose parti private në fjalë. Kërkesa është bërë pa ndonjë formalitet. "

Megjithatë, pyetja më e debatuar në se pikat nuk janë anuluar një vendim apo jo. Disa opinione autoritative, si Cordero, Kosta dhe Manzini, besoj se palët nuk kanë marrë anulimin në natyrën e gjësë së gjykuar, por vetëm që të mbesin të ndaluara dhe të mëvonshme apelit dhe disertacione, kjo supozon se për shkak se një vendim mbi këtë pikë është e vendosur plotësisht dhe ndoshta, madje dhe sidomos parimi i rei favor.

Pamje të ndryshme nga ata që besojnë se ekziston në sistemin tonë të ashtu-quajtur "judicata res mbi pyetjen," Lozzi si se duke filluar nga paragrafi i njëjtë art.624 1, i cili flet për "gjësë së gjykuar", edhe sfidat e parimit të rei favor, ajo ballafaqohet me një problem i madh në gjyqtar të tyre. [3] Shumë afër kësaj vendosjen e është gjithashtu një Gjykatës së Kasacionit [4], e cila fjalë për fjalë do të thotë pjesë të dënimit me ndonjë statuzione fjalën 'me një autonomi konceptuale dhe ligjore, Prandaj, jo vetëm për vendimet për mbylljen e procedurës në lidhje me një kokë të veçanta të ngarkuar, por edhe për ato në kuadër të njëjtën vërejtje nuk identifikon zonat më shumë të ngjarë që të rishikohet, duke përfshirë në lidhje me vendimin e kësaj të fundit, edhe pse nuk ende i ekzekutueshëm, merr forcën e gjësë së gjykuar, cilado që është gjerësia e përmbajtjes së tij.

"Gjykata kombëtare nuk mund të gjykojë në pjesët që ju nuk do të anulojë nëse ata nuk janë të lidhura ngushtë me ato të pavlefshme, duke shërbyer një lidhje shkakësore.

Duhet të theksohet se gjykata të japë përfitimet e saj për të bashkë-të pandehurit gjithashtu nuk koprrac fazën përgatitore dhe mund të fillojë një apel shumë më të gjerë të qytetit.

[Edit] saltum Procedura

Ajo është e pritshme, si në veprimet civile për saltum, ose nga e shkallës së parë drejtpërdrejt në Gjykatën Supreme. Ky parashikim është i përfshirë në 0,569:

1. Pala ka të drejtë të apelojë vendimin në shkallë të parë mund të propozohen drejtpërdrejt apelit. "

(569 Neni Kodi i Procedurës Penale - Aplikimi për Apelit menjëhershme)

Në qoftë se pala tjetër ka bërë thirrje, thirrje ish art.580 konverton për të apeluar nëse ankuesi vendos për të apeluar në Gjykatën e Lartë brenda 15 ditëve nga njoftimi i veprimit, duke i dhënë kështu shkallën e apelit. Nuk mund të përdoret për saltum për arsyet në nënparagrafët d) dhe e) të nenit 0,606, e cila nuk është pranuar në prova për gjykimet e ulët dhe mungojnë në motivimin apo vendim i palogjikshëm. Kjo është për shkak se Gjykata e Lartë ka pushtet të pakufizuar njohës shumë i vogël.

Funksioni i ligjit dhe gabimi ne ligjin italian per kundravajtjet dhe gjobat.

Neni. 43 č.p. thekson se krimi është vrasje, kur fakti nuk është kërkuar nga subjekti, por është rezultat i neglizhencës, pakujdesisë, paaftësia apo rezultat i respektimit të ligjit, rregullat ose standardet.

(Dallimi në mes qëllimit dhe faji: qëllimi është strukturuar në parashikimin dhe vullnetin e veprës, por fajtor në rast është i parashikueshëm, por kjo nuk është e dëshiruar nga subjekti).

Ngjarja pritet në faj, por kjo nuk është e dëshiruar nga subjekti (shembull: shoferi që vret një këmbësorë, sepse ai nuk ndalet në crosswalks: vdekjen ose dëmtimin e një personi nuk duan, por e parashikueshme ), një tjetër element është pashmangshmërinë e ngjarjes, nuk ka vullnet është ngjarja e tretë.

Brenda faji kemi tre kualifikime neglizhencë sociologjike, pakujdesisë dhe paaftësi që të marrin të njëjtin kuptim në gjuhën e përditshme.

Fajin për dështimin në përputhje me ligjin është e ndryshme nga e zakonshmja sepse ajo ka karakteristika të veçanta. Personi i cili shkel rregullat është përgjegjës vetëm për ato ngjarje që ai donte të shmangur normës (norma nuk ka gjasa për të parandaluar skuqje të lëkurës të palëve të treta), fakti nuk mund t'i atribuohet një subjekt, edhe nëse kjo ndodh kur një individ ka përmbushur të gjitha masat e kërkuara nga ligji. Krimi duhet të jetë vrasje, ndryshe nga qëllimi statutore.

Faji mund të jetë i vetëdijshëm, të gjithë kohën në të cilën subjekti parashikon mundësinë që sjellja e tij mund të lindin nga një ngjarje, por edhe në mënyrë të besuar të aftësive të tij si aktor (të tilla si një thikë flakës cirku). Ligjvënësi ka thënë se i vetëdijshëm fajtor rrit peshën e ngjarjes përmes ofrimit të shprehur statutore. Sundimin e demarkacionit në mes të këtij mëkati, dhe nëse ajo ka të gjitha qëllimin në të cilin një subjekt që është përballur shpesh me faktin se do të përmbahet nga e bërë atë (të ndërgjegjshëm fajtor), dhe kur ajo mban sjelljen e saj "me një kosto prej ..." ju keni qëllim. Ky proces vlerësimi kryhet retracing një subjekt psikologjike.

Pra, për një person që të dënohet për faktin se ligji duhet të sigurohet me ligj, ligji është në fuqi para se është kryer vepra, elemente objektive: një veprim apo mosveprim, shkakësisë, element psikologjik: qëllimin, bruto , preterintenzione.

Në qoftë se ngjarja është për shkak të shkaqeve rastësishëm personi nuk është dënuar, sepse ngjarja është pasojë e një aksidenti.

* Error (shënimet kursiv në f. 18)

Në të drejtën private do të trajtohen nga, mashtrimit apo dhunës gabim, kështu që nuk mund të jetë një defekt në vullnetin e subjektit i cili mund të jetë për shkak të, mashtrimit gabim ose dhunës të partisë. Modele të ngjashme janë gjetur në të drejtën penale si art. 47 është gabim që ka qeverisur të gjitha kohët kur personi kryen një krim, duke e bërë një gabim për faktin ose interpretimin e sundimit të ligjit.

Ide e gabuar është i angazhuar kur e konsideron ekzistencën e një norme, ajo bie në sundimin inkriminuese (dështimi i ligjit penal) ose në një standard që plotëson parë (gabim i ligjit extrapenale).

Sa i përket gabimit të ligjit penal, sipas ligjit askush nuk mund të citojmë në favor të tyre mosnjohja e ligjit, madje edhe të asaj dënimi. Neni. 5 č.p. kombinuar me artin. 47 č.p. konfirmon parëndësinë e gabimit të së drejtës penale. Në sistemin tonë, megjithatë, ku ligjet penale janë të shpërndara në shumë ligje të veçanta, të tilla si ligji për imigracionin e paligjshëm, art. 5 është vënë në pikëpyetje vendimin e Gjykatës Kushtetuese n.384, i cili thotë se injoranca nuk është rreptësisht e papërdorshme kur ajo është e pashmangshme.

Vendimi i bën dallimin midis krimeve natyrore dhe krime artificiale.

Krimeve janë ato natyrore brenda një kod ne kemi qenë gjithmonë dhe nuk mund të (, vrasje vjedhje), duke mbrojtur interesat bazë që qëndrojnë në bazë të shtetit. Për këtë formë të krimit nuk është e mundur të thonë se ata nuk e dinin të drejtës penale, dhe injoranca nuk mund të arsyetim.

Krimet artificiale janë ato që kanë të bëjnë me gjobat. Edhe për injorancën drejtat artificiale nuk ka justifikim ai që luan për veprimtarinë që është e nevojshme të dimë disa rregulla.

Ajo gjithashtu mund të ndodhë që në Gazetën Zyrtare arrin me vonesë ose nuk arrijnë në një vend dhe pastaj ju nuk mund të jetë në dijeni të një standardi të caktuar, në këtë rast ju mund të citojmë si një justifikim injorancën e ligjit penal

Pra, mosnjohja e ligjit është e rëndësishme vetëm në rast se është e falshme, neni. 5 Kodi Penal u deklarua i paligjshëm sepse nuk është se injoranca mund të justifikohet në asnjë rrethanë.

Gabim e ligjit jashtë e të drejtës penale është ligji civil ose rregullat administrative, pasi nuk ka dënime të cilat e plotësojnë normë penale, në të gjitha rastet kur rezulton gabim në një gabim të së drejtës, atëherë ajo merr të njëjtin trajtim gabim të ligjit penal dhe për këtë arsye vlen për artin. 5 krah. Por, nëse rezultatet e gabim në një gabim në faktin nëse është e nevojshme të bëhet dallimi gabimet për shkak të defektit apo jo, nëse gabimi nuk është për faj (, neglizhenca pakujdesia, paaftësia) njësia ekonomike është i përjashtuar nga me vlerë, por nëse ajo i përgjigjet faji është për shkak të faktit të neglizhencës, nëse akti është i detyruar me ligj si një vrasje kundërvajtje.

Për shembull, në rastin e bigamia, një person mund të argumentojnë jo vetëm e di se një martesë festoi para një famulli civil ende kishte rëndësi për sistemin italian, në të cilin rast nuk është injoranca falshme sepse prifti, kur ai feston çdo nen të Ligjit Kodi Civil (gabim i ligjit). Dhe përsëri, në qoftë se në aeroport ju merrni një valixhe të njëjtë për të shënuar e saj pa ndonjë gabim të njohur që ra mbi punën e mirë i themeluar nga Kodi Civil, duke e ditur lëviz drejtë (gabim fakt).

Për të përmbledhur, atëherë themi se ne flasim e gabimit të afërt me elementin psikologjik, sepse ajo ndikon në formimin e procesit të vullnetshëm apo njohës, ne mund të dallojë në mes të: error të ligjit, të cilat ende mund të jetë gabim ose gabim ekstra drejtës penale Ligji penal, dhe gabimi në fakt.

Gabim në fakt: vepra është kur personi mund të besoj që të ketë njohuri të ligjit penal për të bërë një akt tjetër që ka dhënë nga standardi.

Gabim në normë penale: kur personi dëshiron diçka që është krejtësisht identik me atë qëllim nga e drejta penale, por ai beson se kjo nuk është e paligjshme dhe nuk përbën një krim.

Dështimi i ligjit penal nuk është e falshme (neni 5), gabim i ligjit është vetëm relevant nëse extrapenale zgjidhë vetëm gabime në akt.

Gabim përcaktuara me ligj është e ditur extrapenale falshme, të përcaktuar nga gabimi në ligj extrapenale rregull nuk është i falshëm.

Interpretimi i gabimit

Sic eshe eshte cituar me lart, gabim mund të përkufizohet si një përfaqësim të rreme të realitetit: ai dallohet nga injoranca. Në fakt, ndërsa kjo e fundit është përcaktuar si mungesa e dijes, duke lënë të kuptohet një negativ quid për këtë arsye, gabim është një përfaqësim të rreme e realitetit që rezultojnë nga një situatë pas një diçka pozitive të caktuar (ose facere pozitive).

Në çdo rast, doktrina konsideron se, në çështjet penale, gabim i ligjit dhe injorancës, për të gjitha qëllimet praktike, identike. Nuk është kështu në rastin e gabimit faktike, e cila është subjekt i rregullave të ndryshme ligjore që do të analizohen nga ky shkrim.

-Gabim model mund të përcaktohet ose nga një gabim i ligjit (injoranca apo keqinterpretimi i një rregulli juridik), është një gabim faktik (përfaqësim të rremë të një realiteti fenomenale), por ajo që na bëjë këtu është vetëm objektin përfundimtar të gabimit. Nëse gabimi bie brenda ndalimin, qoftë që dalin nga e drejta penale, si dënim shtesë është e pafalshme, siç thuhet në art. 5 č.p. se askush nuk mund të mbrojë në justifikim injoranca e tij të ligjit (legis injoranca excusat jo).

Një përfundime interesante, por të ngjashme, është arritur në qoftë se ne e konsideruar mundësinë e dyshim që një person ka drejt një veprim, kur një rast të përballet me të paligjshme në mendjen e subjektit e veprimit kundër të njëjtën gjë: ne do të në këtë një situatë të konfliktit ndërmjet dy ose më shumë përfaqësime që kanë të realitetit juridik (ose një veprim i tillë nuk do të lejohet dall'ordinamento?). Por tani subjekt i veprës do të përgjigjet në çdo rast, duhet të veprojë pavarësisht dyshime në lidhje me ligjshmërinë e veprimit të tij, pasi ai mund të parandaluar kryerjen e veprës penale vepron duke aktivizuar mjetet e nevojshme të dinë se pengesa penale rregull të ligjshmërinë e punës së vet.

Aspekte krahasimore te kuptimit te gabimit te legjislacioneve te ndryshme

Ligji Penal dhe Procesi i Ligjin krahasues penale.

Gabim ceshtjet e ligjit në italin, drejtësisë penale dhe gjermani kane nje tradite te hershme per edhe sot jane pothuajse nw korrespondencë e plotë në mes të ligjit italian penal dhe ligjin penal në Gjermani në gabim të ligjit.

Realiteti i ligjvensve tregine se qe ne krye te radhes, e disiplines se gabim në ligjin penal është i njëjtë në të dy vendet, që vijnë në të dy ligj të përbashkët

Dallimet i qartë në gabim zbatuar në Gjermani para 1975 dhe në Itali deri në 1988 ishte se midis gabim faktik (gabim facto
Dhe gabimi i ligjit (juris gabim) gabim facto ishte në gabim në elementet përshkruese e rastit, të tilla si të tillë që përjashton të qëllimshme paragjykim, me paramendim me përgjegjësinë si është kërkuar shprehimisht.

Nëse, me fjalë të tjera, forma e gabimit të mbuluara në par. 59 të RStGB gjermane e 1871 me një dispozitë të ngjashme me art. 47 paragrafi 1 i Kodit Penal italian.
Në kategorinë e dytë (juris gabim) Dhe pastaj ra, si në Itali dhe në Gjermani, injoranca apo keqinterpretimin e sundimit të ligjit në të dy penale dhe extrapenale.
Lloji i parë ijuris gabim (Injoranca e ligjit penal) mohohet e legjislacionit italian, absolutisht, efektiviteti justifikim me një dispozitë të shprehur (Article. 5 cp ),...

"Sipas kësaj teorie, pastaj, ndalimit të pamposhtur gabim eliminon faji, e jo qëllimi apo fajit (të padrejta të mbetet e paprekur), dhe vetëm gabimi ul fajin beatable, qoftë në lidhje me të padrejta ose mashtruese në faj.

Me keqdashje do të thotë njohuri të realizimit të tipit faj dhe mungesën e kujdesit për këtë realizim. Prandaj, ndërgjegjësimin e padrejtë duhet të ketë një përmbajtje krejtësisht të ndryshme me njohuritë e mashtrimit, pasi nuk ka asnjë pikë në mes të strukturave të tyre dhe objekt referimi. Mirë, por që janë megjithatë situata të ngjashme psikologjike, dallime në nivelin e politikave. Ndërgjegjes është e falsifikuar në sferën shoqërore, është nga natyra komplekse e tij sociologjike, filozofike dhe politike. Një vetëdije e padrejtësisë është pjesë e situatës specifike të prodhuara (padrejtë bërë) dhe bazuar në subjekt të veçantë, ju mund të kërkojë një kuptim të caktuar të padrejtë. "Manuali i Ligjit Penal. Partia e Përgjithshme. ligj Ed Ariel. Barcelona. 1989. faqe 335

 Sipas nenit 122 të Kushtetutës, zyra publike nuk do të ketë detyrat e saj në ligj ose rregullore.

Në ligjin penal të qartë italian dallim të drejtës penale të tilla si shtrembërim të gabimit që ju shihni, në njërën anë, gabim në perceptimin se agjenti i sjelljen e tij, nga ana tjetër, gabim që agjenti i bën gjatë realizimin tipike të faktit.

   

Në ligjin penal italian, teoria e më popullore në lidhje me gabim në penale sheh institucioni në qendër të ashtuquajturat baza për përjashtimin e fajësisë. Ekzistenca e gabimit me qëllim, si të kualifikuar me kodin tonë penal, përjashtojnë, pra, fajin, duke çuar në mungesën e elementit subjektiv të veprës.

Pjesa e përgjithshme të Kodit italian përmban dy nene për gabim, 5 cp dhe 47 č.p. . Nga njëra anë, "Askush nuk mund të mbështetet në justifikim injoranca e tij e ligjit penal," tjetri "gabim që përbën vepër përjashton përgjegjësinë penale të agjentit. Megjithatë, në qoftë se gabimi shkaktohet nga neglizhenca, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje, [dhe paragrafi i dytë:.] Gabim në një ligj tjetër penal përjashton kriminalitetit kur është shkaktuar një gabim që përbën krim. "

Kodi, me sa duket, e dallon atë në mënyrë të qartë:gabim e parë në të drejtën penale (jo i falshëm) Neni 5 cp (Cd gabim në rregull) gabim extrapenale të tjera në ligjin (fakti) dhe gabim faktike (i falshëm, dhe mundësisht të bëjnë me përgjegjësinë faji-based) Neni 47 cp (I njohur si gabim i vërtetë).

Dallimin në mes të dy llojet e gabimeve, dhe zbatimin e një rregull dhe jo të tjera, qëndron në klasifikimin e gabim në përfaqësim ideal e atyre që bien. Me fjalë të tjera, në qoftë se personi i cili dëshiron të enden një fakt përbëjnë një krim tjetër përveç se, nuk është gabim ex. art. 47 (falshëm) nëse personi i cili gabon në besimin e gabuar se sjellja nuk duhet të jetë një krim, nuk është gabim ex. art. 5 č.p. (Jo falshëm).

Në fakt, ngurtësi e "Neni 5 č.p. është bërë më pak të rënda nga një vendim i Gjykatës Kushtetuese (Vendimi nr 364 Kosto C. e 1988), i cili përcakton panel injoranca falshëm të ligjit, kur injoranca e tillë është e pashmangshme ose të paktën të pafajshëm. Gabim në kanun, prandaj, nuk është "falshme" në një kuptim absolut por "vetëm i falshëm"

Argumentimi dhe vakumi ligjore ne te drejten tone pena

Sic edhe e kemi lancuar ne krye te radhes, legjislacioni yne ka shtegetuar ne kohra te ndyshme dhe ka marre format e pushtuesve per mijera vjet, por pa harruar se dhe ligje dhe kryesishte e dreja zakonore kane qene bashkeudhetare ne legjislaconin penal. Ne tersi, aty ku eshte gjetut i dobet atoriteti i ligjit ne pozite e drejta jone zakonore eshte futur ne pjesen e vakumit. Madje edhe sot kur kodi yne penale me shume anone nga shkolle italiane, por ka ne vetvete edhe pak nga shkollat e lindjes e pjese te jera te restaoruara, qe vazhdojne ta ushtrojne poziten e tyre.

Megjithate kodi yne penal ka bere hob cilsore persa i perket dekriminalizimit, futjen ne kodin e ri ne plan te pare figuren e njeriut dhe vlerat e tije..heqjen e denimi me vdekje dhe rendesene disa ligjeve te tjera (mbase te panejeshme), por ajo qe na intereson ne kete studim eshte fakti se vakumi ligjore ne mosparashikimin e gabimit ne te drejten penale si norme, le shkas qe norma te tjera te fjetura te behen prezent bashke me nje sere problematikash qe sjelle vete gabimi kur futet ne te drejten penale.

E para, sitemit tone te drejtesise i lekundet reputacioni, duke qene i tille politika apo pale te tjera do ta vene ne rrezike vete pavarsine e tije.

E dyta palet ne nje procese penal do te jene “viktime” e vete gabimit duke u bere shkas per neglizhence dhe madje dhe korrupsion.

Individi, fajtore ka mundesi te clirohet nga ligji dhe e kunderta i pafajshmi te denohet, duke shkelur cdo princip te legjislacionit penal apo qe ne radhete para te kodit penal, shkelsi behet fajtore duke mohuar vete ligjin.

Raste krahasuese dhe interpretuese

Pervoja e vendeve europiane qe nga hershmeria, e kane trajtuar gabimin ne te drejten penale ne te gjthe dimensionet e filozofise, dotkrinave dhe pozicionit te tije ne te drejten penale.

Gabimi eshte cilsuar si i veshtire per tu konstatuar pa nje perqendrim korrekt te te gjitha palve ne te drejten penale apo ne nje proces penal.

Gabimi ka elementet e tij, format gjithmone ne ndryshim, sipas kushteve dhe rrethanave, sipas hetimit, vezhgimit apo interpretimit. Ai ka pjesen e tije te erret qe duhet matur me kujdes i gjithe cikli i procesit te ngjarjes per te dale ne nje definicion korrekt qe te beje te mundur shmangjen e mashtrimit nga fakti.

Studiues te vendeve te ndryshme e startoin ceshtjen e gabimit ne te drejten penale te gjeneza e fajte, ku ne vetevete nese nje gabime nuk  ka aspektin peenal brenda formes se tij ai nuk perben objekt trajtimi nga legjislacionet penale, pasi vete e drejta penale mbrone me ligje nje ser veprash qe kane te bejne me njeriun, pronen, krimin, kontrabanden, kundravajtjeve, dhe ne castin qe nise te marre rruge fai ligji behet aktive.

Por ne aspektin tjeter brenda faijt ka vullnete, ka lajthim, neglizhenc gabime, qe kur hyjne ne procese duhen analizuar hetuar, dhe situr me kujdes per te qene sa me te drejte me gjykimin.

Kodi yne penal i vitit 1995 i refermuar tashme eshte ne dimensionet e mbrojtjes se legjislacionit penal, por nuk ka te shprehur nje qendrim per normen e gabimit.

Sigurisht qe ne nje figure krimi, jane te gjitha dispozitata per ta hetuar ate qe ne embirijon nga policia gjyqsore, prokurori, garancia e nje procesi te rregullt, garancia e institucioneve te vuajtjes se denimit, por para se te shkojme te kjo e fundit duhet te mendonte qe te shmangej gabimi. Poe shtrohet pyetja; Si mundet te kete nje garanci per shmangjen e gabimit kur legjislatori e ka shmanguar ate si norme.

Pergjegjsia ne radhe te pare shpendahet dhe askushe nga nuk eshte i detyruar nga ligji qe te shprehet me konstatimin e gabimit, pervec moralit dhe te mire te gjyqtarit apo aktorve te tjere ne proces.

Po ti hedhi nje vezhgim te pjesshem kodit tone penal, qe ne krye te radhes e pikerish neni 2 Kp shqiptare mos denimi pa ligj dhe neni 4 kp Mosnjohja e ligjit që dënon veprën penale, nuk përbën shkak për përjashtim nga përgjegjësia penale, veç rasteve kur mosnjohja është objektivisht e paevitueshm

Rasti yne per gabimin ne te drejten penale, ka mundesi qe te behet prezent ne raste te ngeglizhences dhe njeherazi te behet premise per te denuar njerez te pafajshem apo e kunderta per te liruar vete atoret e krimit.

Do te ishte imedjate qe legjislatori te ndermerrte hapat e pare per krijimin e institucionit te gabimit ne te drejten penale.

Gabimi juridik qendron pikerisht ne perftyrimin e gabuar te personit ne vepren penale nese denohet ose jo dhe me cillen lloj e me cmase denohet. Si ne rasti e njoftimit te rreme te pollicise, personi do te pergjigjet penalisht, mosnjohja e ligjit nuk e shkarkon ate nga pergjegjsia penale. Prandaj ne kuptimin penal gabimi juridik ka nje rendesi te madhe sepse ne momentin qe ai behet pjese e vepres penale dhe nuk perceptohet ne kuptimin ligjor vlera e tij negative rrit ne propocion te drejte edhe ndaj vepres dhe ndaj personit.

Gabimi ne te drejten penale zefille, pikerisht me perfytyrimin e gabuea te normes juridika apo te objektit, lidhjeve shkaksore. Nje norme juridke do te ishte hapi i pare per respektimin e ketij ligji.

Ne Kodin penal neni 18 jane te parashikuar nje grup veprash nga papergjegjshmesia dhe shprehimisht:

Kryerja e veprës penale në gjendje të dehur

                                                                                 

Nuk përjashtohet nga përgjegjësia personi që ka kryer veprën penale në gjendje të dehur.

Kur dehja është shkaktuar në rrethana të rastit dhe ka sjellë uljen e ekuilibrit mendor, kjo rrethanë mbahet parasysh për zbutjen e dënimit ndaj tij.

Kur dehja është bërë me paramendim për të kryer veprën penale,kjo rrethanë mbahet parasysh për rëndimin e dënimit.

Rregullat e mësipërme zbatohen edhe kur vepra penale kryhet nënefektin e narkotikëve apo stimulantëve të tjerë.

Por nuk ka marre asnje fraze fakti i gabimit, pasi shume legjislacione e nisin gjenezen e gabimit si shkat te injoraneces, gjendjes mendore. Sigurisht qe kodi i procedures penale ka te gjitha standartet e vertetsise ne hapsiren ligjore por mos perfshirja e gabimit ne kodin penale le vend qe gabimi te zere nje vend te konsiderushem qe nga intepretimi dhe te gjithe palet mundet te abuzojne apo te perfitojne nga vete ligji. Gjendje e personit ne vetvet eshte shume e nderlikuar dhe kur vjen momenti qe ligji merre parasyshe rrethanat rastin dhe gjendjen mendore nuk mendon fare per mundesin e gabimit juritik real faktik.?

Në ligjin penal italian, teoria e më popullore në lidhje me gabim në penale sheh institucioni në qendër të ashtuquajturat baza për përjashtimin e fajësisë.

Ekzistenca e gabimit me qëllim, si të kualifikuar me kodin tonë penal, përjashtojnë, pra, fajin, duke çuar në mungesën e elementit subjektiv të veprës.

Legjislacioni shqiptare, duhet te parashikoje ne norme juridike gabimin qe te mos le shkas rrugetimit pa vund te ketij te vundit duke u bere shkase per shkeljen ne adhe pare te parimeve te se drejtes, deshtimin e nje..procesi gjyqsore, denimin e personite te pafajshem apo e kunderta,pra inkriminimin e procesit penal, duke prekur dinjitetin e ligjit dhe duke e veneate ne diskutip,gabimi behet i pushtecem ose mor nota pozitiviteti kur ai nuk zbulohet qofte per efekt te mashtrimit apo te neglizhences.

Koncept tjeter ne lidhje me me origjinen e gabimit shume legjislacione e kane kerkuar te fajsia dhe elementet e saj, mundesia e parandalimit, qellimi, gjendja mendore dhe perceptimi. Ne kete drejtim kodi yne penal ka ngjashmeri me shumelegjislacione tetjera e kryesishte ate Italian por persa iperket gabimit juridik si norme eshte ineegzisten.

Edhe per gabimin ne proces, legjislacioni yne nuk shprehet qarte ashtu sic shprehet per gabimin per prishjen e gabimit kpp neni 445 ose ndreqen e gabimit..nga gjykat me e larte.

Ne rastin e gabimit ne procesin penal nuk kemi nje norme ku legjislatori e shprehet perkete.

Ndonse shume vende kane perparuar ne kete drejtim, kodi yne penal dhe vete legjislatori duhet te kishe punuar per institucionin e gabimit, pasi sot kur vende te ndryshme demokratike ne kuader te dimensionit njerezore dhe lirivete individit ka unifikuar shume ligje, por mbi te gjitha eshte shprehur per rrezigun e gabimit ne procesin penal.

Koncepti mbi gabimin ne te drejten penale shqiptare eshte jo vetem I manget,por vazhdone te ruaj ne pozite vakum ligjor qe eshte e nevojshme te rishikohet nga ligjvensi.

Sistemi i drejtesise ne vendin tone ndonse eshte kornizuar ne hirarki dhe institucione plotse te ngjashem me vende te tjera perendimore, perseri ruan ne vetvete mangesi edhe persa I perket legjislacionit dhe ne rastin tone ate te gabimit ne te drejten penale.

Opinjoni publik, qytetaret vete organet e procesit penale duhet te dine faktine pozicionit te gabimit ne te drejten tone penale, pasi ai rrin I fshehur ne skutat e drejtesise dhe here letsone nje krime dhe here e favorizone ate, gjitheshtu eshte promotori I nje sere anomalishe ne te gjithe te drejten penale, per e vetemin fak se legjislatori yne nuke ka konsideruar ende si norme.

Kohet e fundit jemi mesuar te shohim ligje qe behen brenda dites, pa u konsultuar me grupet e interest, pa e mufatur permbajtja e ligjit me opinjonin public dhe kjo ka sjelle shpesh here dhe mos respektimin e ligjit nga qetetaret. Rasti I ligjit te duhanit.

Gjithashtu krijimi I vakumeve ligjore shpesh here bejne active norm ate fjetura juridike sic eshte e drejta zokonore. Nje tjeter problematike eshte paaftesia e organeve te ligjit qe bene perzent pot e drejten zakonore, se ne rasti e gjakmarrjes.

Heqja e denimit me vdekje ishte nje vlere e madhe ne respekt te dimensionit te lirise se individit por dhe vete legjislacionit pasi ky I fundit duke marre jete qytetaresh me ligje u bente thjeshte nje vrases I ligjshem. Por kur ligji denon me pa te dejte ai eshte jo vetem inegzisten ne konceptin e dimesionit te ligjit por vrete vete vlerat qytetare, per te cilen eshte krijuar ti mbroje.

Edhe gabimi ne te drejten penale eshte I barsur nga vlera komplekse negative, per faje te mashtrimit, neglizhences, gabimit ne normen juridike, ne fakte, objekte dhe behet premise e nje papergjegjshmerie ligjore

Norma mbi gabimin ne te drejten penale duhet te jete gati si e vendeve si Italia, Spanja, Gjermania e lidhur dhe ne kontestin e tradites tone ligjore.

Legjislatori Italjan shprehet: Në ligjin italian penale, teoria më popullore për gabim në penale sheh këtij institucioni në qendër të të ashtuquajturit arsyet për përjashtimin e fajësisë. Ekzistenca e gabimit me qëllim, të kualifikuar nga kodi ynë penal, përjashtojnë, pra, fajin, duke çuar në një mungesë e elementit subjektiv i veprës.

Pjesa e përgjithshme e kodit italiane përmban dy nene për gabimin, 5 cp dhe 47 č.p. . Në njërën anë:

"Askush nuk mund të mbështetet për të justifikuar injorancën e tyre të drejtës penale," të tjera "gabim që përbën veprën përjashton kriminalitetit të agjentit. Megjithatë, nëse gabimi shkaktuar nga faji, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje, Gabimit të një ligji tjetër se ligji penal përjashton përgjegjësinë penale, kur shkaktoi një gabim që përbën krim. "

Gabim në njërën anë, e drejta penale (jo falshme) në nenin 5 cp (Cd gabim në rregull)

Gabim të tjera në extrapenale ligjit (ditur) dhe gabimit faktike (falshme, ndoshta duke përfshirë përgjegjësi dhe neglizhencës), të nenit 47 Kodit Penal (Ashtuquajturat gabim të vërtetë).

Legjislatori italian i referohet drejtperdrej me norme juridike, gabimit ne te drejten penale si garanci ligjore.

Legjislatori shprehet ne neni

5 Injoranca e ligjit penal

Askush nuk mund të mbështetet në arsyetim injorancës së tyre të ligjit penal.

47 gabimi i vertet

Gabim që vepra penale është e dënueshme përjashtojnë agjent. Megjithatë, nëse gabimi shkaktuar nga faji, ndëshkimi nuk është përjashtuar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje.

Është gabim që një vepër të caktuar nuk përjashton dënimin për një vepër penale të tjera.

Gabimi i një ligji tjetër përveç ligjit penal përjashton të veprës, kur bëri një gabim që përbën krim.

48 (error) mashtrim dhënë altruizmin

Dispozitat e nenit të mësipërm zbatohen edhe në qoftë se gabimi është se vepra është e vendosur mashtrim altruizmi, por në këtë rast, vepra penale është kryer nga personi i cili mashtrohet përgjigjen 'ai i vendosur për të kryer atë.

49 kundërvajtësi të supozuar për kundërvajtje nuk mund gabimisht

A nuk është e dënueshme që kryen një krim i cili nuk është bërë në supozimin e gabuar se ajo përbën një krim.

Përgjegjësia penale është e përjashtuar edhe kur, për pamundësinë e veprimit ose mungesa e objektit është e pamundur për incidentin e cila shkaktoi të rrezikshme.

Në rastet e parashikuara në dispozitat e mëparshme, në qoftë se në fakt të kontribuojë elementet përbërëse për një vepër penale tjetër, dënimin e caktuar për krimin e kryer në fakt.

60 Gabim nga personi i dëmtuar

Në rastin e një gabimi në viktimë e një krimi, nuk janë të ngarkuar për agjentin e rënduese, në lidhje me kushtet ose cilësinë e personave të veprës, apo marrëdhëniet në mes të veprës dhe të veprës.

Janë vlerësuar në favor të tij rrethanat lehtësuese, supozohet gabimisht, që kanë të bëjnë kushtet, cilësitë ose të marrëdhënieve të parashikuara.

Dispozitat e këtij neni nuk zbatohet në rastin e rrethanave që kanë të bëjnë me moshën ose gjendjen e tjera ose cilësinë, fizike ose mendore, të viktimës.

82 ofenduar një person tjetër nga ai në të cilat vepra

Kur, gabimisht në përdorimin e mjeteve të ekzekutimit të veprës penale, ose për një shkak tjetër, ka shkaktuar dëmtimin e një personi të ndryshme nga ajo në të cilat vepra, autori i përgjigjet sikur të kishte kryer krimin në dëm të personit të ai donte të ofenduar, paragjykuar, në lidhje me rrethanat rënduese dhe lehtësuese, dispozitat e nenit. 60.

Nëse, përveç person tjetër, është edhe vepra penale me të cilat vepra, shkelësi i nënshtrohet dënimit të vendosur për shkelje më të rënda, u rrit deri në gjysmë.

83 ngjarje të tjera se sa agjent për qëllim

Nga rastet e parashikuara në nenin e mësipërm, në qoftë se, gabimisht në përdorimin e mjeteve të ekzekutimit të veprës penale, ose për një shkak tjetër, kjo shkakton një ngjarje të ndryshme se një qëllim, shkelësi është përgjegjës, nga mënyra e fajit, e ' ngjarje të padëshiruar, kur fakti pritet nga ligji si një vrasje kundërvajtje (43).

Nëse shkelësi ka shkaktuar edhe ngjarje të kërkuar, të aplikojnë rregullat e konkurrencës të veprave penale (81, 586).

609-e Injoranca e mosha e viktimës

Kur veprat penale sipas nenit 609-bis, 609-ter, 609-609-c dhe g janë kryer kundër një personi nën moshën katërmbëdhjetë, dhe në rastin e vrasjes sipas nenit 609-d, autori i veprës nuk mund të evokojnë, në e tyre, injorancën justifikim të moshës së viktimës. Krimeve sipas neneve 609-bis, 609-609-b dhe c janë të dënueshme me ankesën e viktimës…

Kodi penal shqiptare I parashikon veprat penale si per krime ashtu dhe per kundravajtjet perfatkeqsiah nuk shprehet per gabimin ne te drejten penale.

Kodi yne penal ne Neni 14, Faji shprehet:

“Askush nuk mund të dënohet për një veprim ose mosveprim të parashikuar nga ligji si vepër penale, në qoftë se vepra nuk është e kryer me faj.

Quhet me faj personi që e kryen veprën me dashje ose me pakujdesi, por specifikon me poshte.                       

Pikerisht me Neni 15,Dashja

 Vepra penale kryhet me dashje, kur personi i parashikon pasojat e veprës penale dhe dëshiron ardhjen e tyre ose, megjithëse i parashikon dhe nuk i dëshiron ato, me ndërgjegje lejon ardhjen e tyre.

                         Neni 16

Pakujdesia

 Vepra penale kryhet me pakujdesi kur personi, megjithëse nuk i

dëshiron pasojat, e parashikon mundësinë e ardhjes së tyre dhe me mendjelehtësi shpreson t'i shmangë ato, ose nuk i parashikon, megjithëse sipas rrethanave duhej dhe kishte mundësi t'i parashikonte.

Jurispondeca ne tersi, shkaqetegabimi I kerkone pikerisht te faje dhe lloi I ti duke hetuar shkaqet dhe rrethanat.

Ne aspektin e gabimit juridik ne te drejten penale ngateresa eshte pikerishte te norma juridike, pra ai ka humb konceptin e kesaj nome me tjetren apo te keti deni mi me nje tjeter me te lehte apo me te rende. Por ne momenti kur gabimi eshte aktik me objek ne vend te drerit mund te jete nje viktime.

Legjislatori yne ka menduar te ndeshkoje per krimet te per me faj; “Askush nuk mund të dënohet për një veprim ose mosveprim të parashikuar nga ligji si vepër penale, në qoftë se vepra nuk është e kryer me faj” e rasti e citua si duhet te veproje legjislatori.

Edhe ne konceptimit te fjales dashje, (deshire apo vullnet ) kuri parashikone pasojat e vepres dhe deshiron ardhjen e tyre, ose deshiron ato dhe me ndergjegje lejon ardhjen e tyre. Po ne rastin kur ato jane ne gabim si vepron legjislatori.

Ne cdo kapitull te kodit ku mund te jete present gabimi ne te drejten peneal, ka vend per rishikim dhe futjen ne kodin penal te norms se gabimit

Edhe ne nenin 17 Papergjegjshmeria per shkak te gjendjes mendore ka vend per abuzime shumpalshe ne process, si funksion I mashtrimit ne veprimpara duke  lene rruge te hapur gabimit Brenda nje procesi. E drejta penale

Kodi Italian 1930 ose sic eshte qyajtur Codi Rose shprehet”

Faji është i vendosur zakonisht në trajtimin e elementit subjektiv e krimit, duke u lidhur me problemin e vlerës negative dhe ilegalitetit e të ashtuquajturit të fajtor.

Paragrafi i dytë i nenit 42 thekson Rocco Code: "Askush nuk mund të dënohet për një fakt parashikuar nga ligji si krim, nëse kryhen me qëllim nuk e ka, përveç në rastet e vrasjen nga pakujdesia parashikuar shprehimisht nga ligji."

Më pas, paragrafi i dytë të nenit 43 përcakton veprën "është fajtor, apo kundër qëllimi, kur ngjarje, edhe pse pritej, nuk është kërkuar nga agjenti dhe ndodh për shkak të neglizhencës ose pakujdesia apo papërvojë, ose për dështimin në përputhje me ligjet, rregulloret, urdhërat apo disiplinës ". Disa argumentojnë se përkufizimit të dhënë tani mungon tërësisht thelbin e fajit, pasi ajo ka një kuptim objektiv (shkelja e rregullave të sjelljes), por edhe një kuptim subjektiv (shmangien e jo rregullat e sjelljes të zbatueshme). Në bazë të treguar deri në këtë pikë ne mund të identifikohen tri kërkesat për fajin:

   1. mungesa e vullnetit të fakteve materiale tipike;

   2. shkeljen e sundimit të sjelljes;

   3. zbatueshmërinë e sjelljes;

E dyta e kërkesave të identifikuara nga koha në kohë është përfshira në të neglizhencës ashtuquajtura fajtor, apo fajtor të faktit tipike, disa konsiderohet të jetë strukturë të ndryshme se zjarrvënie. Në këtë kuptim për këtë arsye është e përshtatshme për të dalluar mes aktiviteteve, rreziku është i autorizuar ligjërisht (p.sh., aktivitetet mjekësore kirurgjikale) dhe aktivitetet ku rreziku nuk është i autorizuar. Në lidhje me elementin e parë mund të ketë asnjë fjalë të fajit të subsumption në faktin objektiv tipike (në qoftë se ju i përmbushni rregullat e sjelljes), ndërsa në lidhje me të dytë mund të flasin vetëm për kriminelët.

Faji është një teknikë subjektive e plotësim të krimit: ai mund të konsiderohet një element kyç për këtë arsye e fajit.

Struktura e saj është përcaktuar të parë në mënyrë negative:

ngjarje kriminale nuk duhet të jetë e dëshiruar nga agjent, ndryshe ajo bie në rast të sjelljes së keqe paramendim. Ajo është ende e mundur se ngjarja pritet nga agjenti, me kusht që vizioni nuk ndjek vullnetin. Ky rast është referuar si "fajtor ndërgjegjshëm" dhe gjithashtu merr parasysh të nenit rënduese planifikuar. 61 nr 3) të Kodit Penal, domethënë se ai veproi (kur ajo lidhet me krimet në neglizhencës), pavarësisht ngjarjes prevsione. Kjo është diskutuar nëse rast mund të kuptohet vullnetin e prospektit e njëjta dukuri. Por ka një prirje për një përgjigje negative, që nga perspektivat të ngjarjes që do të paaftë për të integruar konceptin e vetëdijes dhe dëshirën që qëllimi themelor. Për shkak se vepra është i qëllimshëm, në fakt, është e nevojshme të vetëdijes të plotë dhe do të të të gjitha elementet pozitive dhe negative të vërtetë. Keqkuptim i ekzistencës së një diskriminuese (për shkak të elementit negative), për shembull, e bën të pakonceptueshme ekzistencen e ligësi. Perspektiva e ngjarjes, pa e pranuar rrezikun e shfaqjes së njëjtë, është konfiguruar në mënyrë që faji i vetëdijshëm, duke u paraqitur dallimi në mes të këtij dhe të ligjshme të zakonshëm pa ndjenja faji. Qasur në këtë mënyrë përmbajtjen e fajit, megjithatë, nuk ka arsye doktrinore për dallimin midis fajit dhe të pahijshme e tyre.

Së dyti, defekti ka një element pozitiv: papërvojë nga pakujdesia, i pamatur, ose të karakterizuar nga. Trajneri ka ndërtuar marrëdhënie të rëndësishme me disa burime të veçanta: nga njëra anë, neglizhencës të rreptë, pakujdesi dhe paaftësia, dështimi për pajtim me ligjet e tjera, rregulloret, urdhërat ose disiplina. Funksioni i rregullave është që të zgjidhë konfliktin ex ante e mundshme të interesit në mes të pronës të mbrojtura. Sa për burimet e nevojshme të bëhet dallimi ndërmjet rregullave të shkruara dhe rregullat e pashkruara, të cilat shkaktojnë lloje të ndryshme të fajit (të ashtuquajtura të përgjithshme ose të veçanta). Këto rregulla duhet të jetë domosdoshmërisht e një qëllimi, dhe duhet të merret në bazë të rrezikut të ngjarjes (në kuptimin e një konstatim formal të shtetit) dhe në shkencë të mirë dhe eksperienca (në drejtim të cilësisë të konsiderueshme të shprehura nga shteti). Kjo rregull e fundit mund të duket në pamje të parë shumë të ngurtë. Në fakt, gjetjen e sundimit të sjelljes nuk është sjellje në përputhje gjithashtu nënkupton një detyrë. Rregullimi do të arrihet përmes kriterit subjektiv e zbatueshmërinë e një sjellje të caktuar. Kriteri i shkencës më të mirë dhe eksperienca është i aplikueshëm për operatorët në vend të eksperimenteve, për të cilat ka të dhëna është për të gjetur referencë lex Artis.

Fajit qëndrimin subjektiv që përshkon sjellja, e cila zakonisht është e pavullnetshme. Nëse kanal është i dëshiruar, problemi shkon në katin e ngjarjes të referuara nga fakti tipike. Nëse ju gjithashtu donte rast, mund të ketë asnjë fjalë të qëllimit, përveç nëse ka një vullnet në elementet negative të rastit. Në qoftë se ngjarja nuk është e kërkuar, në vend të kësaj, ju do të bjerë në rast të shkeljes fajtor. Në qoftë se ngjarja nuk pritet që tipike (sjellje të pastër vepër), sepse nuk është fajtor, sjellja duhet të parandalohen. Nëse nuk penguar sjelljen, krimi (i sjelljes i pastër) nuk ekziston. Në qoftë se vetëdija e intentionality e sjelljes apo ngjarje janë vitiated nga një gabim në aktin, si është përmendur tashmë, nuk mund të kundërshtojë synimin, por faji.

Kohët e fundit, në mënyrë të kufizuar rastet e detyrimit të rreptë, e ka bërë atë në faji thjesht i "parashikueshmërisë" të ngjarjes. Agjenti mund të jetë e qortuar për të pasur shkaktuar një ngjarje e cila, me më shumë vëmendje, mund të ketë parashikuar dhe pastaj të shmangur.

Në përmbledhje, struktura e faji është i përbërë nga:

   1. Vetëdijshëm dhe veprim vullnetar.

   2. Ngjarje të dëmshme ose të rrezikshme për t'u parashikuar.

   3. Event parandalueshme nga agjenti me sjellje të ndryshme.

Faji përmban shumicën e rasteve të tyre, e cila është gjetur në karakteristikë kryesore e fajin vetë, mosgatishmëria e ngjarjes. Ka, megjithatë, raste të jashtëzakonshme kur fajin në kohë të tilla që të pahijshme, nuk është karakterizuar nga ky element, dhe ngjarje është kërkuar nga agjenti. A

Shkakton Teprica justifikuar pajustifikueshme: të njëjtin nen 55 i Kodit Penal parashikon që ushtrimi i një të drejte apo përqindja që një shfaqje, si dhe në një situatë të mbrojtjes legjitime ose të shtetit të nevojës, përfshin jo qëllimi, por faji i "agjent.

Supozimin gabuar e pranisë së një justifikimi: ndodh kur agjenti gabimisht beson se ndodhjen e një ngjarjeje, plotësojnë kushtet e një justifikim.

Gabimi në fakt përcaktohet nga faji.

Faji i veçantë është ajo formë e do që vjen në jetë fajtor, kur agjenti i vë në vend një krim për shkak të ligjeve, rregulloreve, urdhrave apo disiplina.

Dallimi më i rëndësishëm i cili ka pohuar vetë në gjini e faji është në mes të ndërgjegjshëm dhe pa ndjenja: e para ndodh kur agjenti ka siguruar për ngjarjen, por nuk duan që ajo, të dytë pa asnjë parashikim. Ndërsa ky i fundit është rasti më i zakonshëm, e para është shumë më e rrallë dhe është shqyrtuar nga doktrina vetëm në kohët e fundit. Kjo është shumë e ngjashme me ndonjë qëllim, por ndryshon nga ajo, sepse nuk ka pranuar nga agjenti i ngjarjes të jetë e mundur, dhe në të vërtetë është një besim që sjellja anti-juridike ose të rrezikshme për t'u vendosur në asgjë nuk ndodh. Faji është i vetëdijshëm për një dënim të ashpër.

Duke u mbështetur në burim nga shteti vaunted e sjelljes, ne dallojmë: faji i përgjithshëm i cili ndodh kur dështimi nuk ka qenë subjekt i rregullave shoqërore të sjelljes, domethënë, që të gjejnë burimin e tyre në "përvojën e sociale. , Neglizhencë pakujdesia dhe mungesa e përvojës të çojë në këtë formë të fajit, kur faji specifike dhe jo rregull i sjelljes është shkruar ose pa u vënë re paraqesin një burim ligjor.

Teprica vrasje ndodh kur minimale edhe në qoftë se ka pasur një shkak e justifikim, sepse agjent (ose pa dashje) se testet e kufijtë. Për shembull: kush sulmoi duke qenë të mjaftueshme për të arritur vret për të mbrojtur veten e tij. Krimit të kryer në situata të tepërt dënohet si vrasje, nëse të njëjtin fakt parashikohet nga ligji si i akuzuar si fajtor. Duhet të theksohet se të tepërta mund të përcaktohet ose nga një gabim në përfaqësimin e realitetit .

Krahasuar ne kete aspek shihet qerte mosperputhja persa I perket rrennjeve te gabimit, qe sice kemi cilsuar dhe me larte shume studiues I kerkojne te faij.

Edhe legjislacione te vendeve me tradite juridike kanepatur kundershti ne ligjet e tyre unifikuese, madje kane dale dhe me qendrime te kunderta.

Ceshtjet ligjore ne ndeshkim, gabim e ligjit italiane dhe gjermane

 Me atore David Balestrieri shprehet..!

“Tani është pothuajse i plotë në mes të korrespondencës ligji italian penale dhe ligjin penal në gabim Gjermani e ligjit.

Për më tepër, fillimisht, disiplina e gabimit të ligjit penal është identike në të dy vendet, që vijnë në të dy common law .

Summa Divisio

.. Gabim në Gjermani dhe në Itali përpara se të 1975 deri më 1988 ishte se midis gabimit faktike (error facti) Dhe gabimi të së drejtës (Juris gabim).

L 'error facti ,ishte në gabim në elementet përshkruese e rastit, të tilla si të tilla si për të përjashtuar mashtrimit, paragjykim pakujdesshëm me përgjegjësinë si parashikuar shprehimisht. Nëse, me fjalë të tjera, forma e gabimit të mbuluara me par. 59 e RStGB gjermane e 1871 me një dispozitë të ngjashme me artin. 47 paragrafi 1 të Kodit tonë Penal.

Në kategorinë e dytë (Juris gabim), Pastaj ra, si në Itali dhe në Gjermani, injoranca apo keqinterpretimin e sundimit të ligjit në të dy penale dhe extrapenale.Lloji i parë I Juris gabim(Injoranca e ligjit penal) mohoi legjislacionin italian, absolutisht, me efekt falshëm një dispozitë të shprehur (Article. 5 cp ),...

Sigurishte ne kemi citues qe shume vende ne Europ kane gadi nje qendrim per nomen e gabimit ne te drejten penale;

Për shembull: gjermanisht në Kodin Penal, 16 dhe 17, austriak në Kodin Penal, 8 dhe 9, të Kodit Penal spanjoll, art. 14, sllovene Kodi Penal (nenet 20 dhe 21), grek në Kodin Penal, artet. 30 dhe 31, të Kodit Penal polonisht (nenet 28 dhe 29), Kodi Penal portugalisht, artet. 16 dhe 17, të Kodit Penal zviceran artit. 19 dhe 20. Në disa raste ajo ka krijuar një regjim të veçantë në lidhje me një formë të tretë të gabimit, i cili bie në rrethanat e arsyetimit, siç shihet në StGB austriak dhe Kodi Penal e Brazilit.

Praktikat unifikuese kane sjelle vlera te medha krahasuese dhe studimore per te patur nje noreme sa me korrekte ne sherbim te vlerave njerzore dhe vete ligjore.

Mendojme se studimi yne do te sjelle ne vemendje nje nga moment me te pa prekura ne te drejten tone penale apo te harruar fare nga kodi penal.

Gabimi ne tersine e tije eshte nje potence e fshehur ne memorjen apo neglizhencen e cdo kujte, por futja e ti ne te rejten penale berben nje rrezik qe te coje gabimin mbi gabim duke renduar te pafajshm, apo duke liruar te fajshem. Duke u dhene palve shkase te behen pjese e neglizhences apo dhe pjese e korupsionit, qe te gjitha perkthehen ne radhe te pare venjen ne dyshime vete sistemin e drejtesise dhe legjislatorin.

Praktika e ligjvensve ne vendin tone nuk ka ndonje tradite te kulluar per vete fatet historike qe ka kaluar vendi yne, por koha modern dhe futja e legjislacionit nenje process reformimi do te shenoje dhe fillimin e nje tradite.

Referencat

Sandoval Carlos Chinchilla

Gjykata e gjashtë të Udhëzimit në San Jose

Dr.Leo Stilo

Penale Doktrina e Gjykatave spanjoll Francisco Javier García Álvarez (drejtori) e kështu me radhë .. zbardh Tirant lo (jurisprudencës).

Figurshëm. Seksioni I (TMT, koncepti, dhe të ngjashme). Joaquim Homs Sanz de la Garza (1996 janar). vLex ID: VLEX-29 126

E bardhë, mbi të Drejtën Civile, vol. III, Milano, 2000, p.655.

V. Criscuoli, Refleksione e një kushtetute të parimit statutor të fajësisë penale në drejtim të iuris gabim, në Riv. trim. dir. dhe proc. Civ., 1994, p.719.

Criscuolo, Refleksione e një kushtetute të parimit statutor të fajësisë penale në drejtim të iuris gabim, proc.civ Riv.trim.dir.e. 1994

Gazzoni, Manual i Ligjit Private, Napoli, 2006

ROVELLI, detyrim kontraktual, Torino, Traktati dir.priv.dir.da Bessone, XIII, 2000

Trimarchi, privat, Ligji Milano, 1991

Gabimet ne procesin penal,Garofoli e Roberto

Shkruar në kujtim të Giovanni Falcone

Vincenzo Musacchio

Procesi ne gjygj fr

Gérard Cornu, juridique Vocabulaire, edicionin e 7, shtyn Universitare de France, Paris, 2005 (ISBN 2130550975)

Valicourt e Eliane, gabim gjyqësor, Paris, L'Harmattan, 2006.

Garnot Benoit (ed.), gabim gjyqësor: Prej Joan of Arc në Roland Agret, Paris, imazh, 2004.

Jouvet Lucia, socio-antropologjia të gabimit gjyqësor, Harmattan, 2010.

 Për të ketë një pasqyrë të qartë dhe koncize e temës dhe burimet romake ne nuk mund të lënë pas dore punën e Gioffredo, parimet e së drejtës penale Romano, Torino, 87 et seq.

 Volterra, Roman Private, Romë, ribotim, 1993,170.

Digest 22.6.9 pr. (Lib Paul.. Sing. Iuris et de facto injorancë)

Piacenza, Injoranca zë të ligjit penal, Nov.Dig.It., vol.VIII, dhe III., Utet, 1957,146 ss :"... pads janë të njohura mirë dhe të Ferrini Savigny, në kuptimin standardet që thjesht krijimin e juris politike injoranca mund të jetë arsye për justifikim ...".

Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, Torino, 1960, 62

BROËN, themelimin e së drejtës romake, Torino, 1993,199, në pikën ku ai thotë: "injorante nuk mund të iuris" në parim, të merren parasysh (excusat ignorantia juris joPiacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, Torino, 62

Piacenza, Injoranca zë të ligjit penal, Nov.Dig.It., vol.VIII, dhe III., Utet, 1957,146, në fjalë. ".

Volterra, Roman Private, Romë, ribotim, 1993,175: "parim, aplikohet në mënyrë strikte në ligj modern Gioffredo, parimet e së drejtës penale Romano, Torino, 87 et seq.

Piacenza, Injoranca zë të ligjit penal, Nov.Dig.It., vol.VIII, dhe III, Utet, 1957,146:. "... Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, op.cit., 63

Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, op.cit, 64:. Autori tërheq spjegimin e tij nga dy veprat e mëdha: Savigny, sistemi i tanishëm i ligjit romak, vëllimi III, UTET, Torino, 1891, 500 dhe GUARRINO, Shënime juris në "injorancë" në të drejtën romake penale, në analet e Universitetit të Macerata, 1942,180.

Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, Torino, 64

Gioffredo, parimet e Romano ligjit penal, op.cit, 87:.. - Griffin, hyrja e paligjshme (Roman Ligji), në Nov.Dig.It., vol.VIII, dhe III, Utet, 1957:.

-Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, op.cit. , 66.

-Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, op.cit. , 66.

-BROËN, themelimin e së drejtës romake, Torino, 1993,198.

-Digest 39.3.20 (Pomp.34 në Sat)

-FLORA, gabim shkon, në Dig. disk. Pen., IV, Torino, 1990, 255 ff.

-Gioffredo, parimet e Romano ligjit penal, op.cit. , 88.

-Gioffredo, parimet e Romano ligjit penal, op.cit., 89,90.

-ndërtimit, gabim në extrapenale ligjit, op. cit., 54

-Për një diskutim mbi origjinën dhe historinë e këtyre dijetarëve, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 367 s.. , 503 s.

- Për një diskutim mbi origjinën dhe historinë e këtyre dijetarëve, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 556 s..

-Për një diskutim mbi origjinën dhe historinë e këtyre dijetarëve, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 521 s..

-Për një diskutim mbi origjinën dhe historinë e këtyre dijetarëve, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 563 s..

-Për një diskutim të sull'affascinante Irnerio dhe figura misterioze, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 503 s..

-ndërtimit, gabim në extrapenale ligjit, op. cit., 55

-Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, Torino, 68.

-ndërtimit, gabim në extrapenale ligjit, op. cit., 54,55

-Piacenza, gabim dhe injoranca e ligjit në çështjet penale, Torino, 71

-Për një diskutim mbi punën e këtij kanuni, e ardhmja Papa Alexander III, shih: Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 519 dhe 559..

-Calasso, ligji Mesjetë, op.cit, 398, autori, duke e përshkruar Decretum e Gracit dhe të përdorimit të metodës dialektike, përshkruan ABELERDO: "

XII, Peter Abelard (v. 1142), i cili, në veprën e tij më karakteristike, i njohur me siguri në Graz, sic et jo, të mbledhura në 158 çështje të vrazhdë vendimet e Etërve të Kishës dhe të përpiqen të zgjidhin ato ..

legjislative LGS. 74/2000 u botua në Gazetën Zyrtare të Republikës Italiane, 31 mars 2000, nr 76.

Interpretimi.

Tem eshte ART legjislativ proces. 15 D.LGS. 74/2000.

Alessandro Ludovici

Prf.Dr Ismet Elezi, Prof. Dr Skender Kacupi, Prof. As. Maksim .R. Haxhia

Ligjit krahasues penale, Sergio Vinciguerra

-Shkruar në kujtim të Giovanni Falcone

-Alessandro Ludovici

Borisllav Petroviq

Ligji penal procedimi krahasees, Sergio Vinciguerra

Ceshtjet e ligjit itali dhe gjermani

David Balestrieri

Kodi penal Italian 1930, kodi rose

Kodi penal Spanjoll

Kodi penal shqiptare